Ik denk dat de vragen die Jelle je stelt idd de juiste zijn.
Vind eerst de balans met jezelf.
Als die basis sterk is sta je hoe dan ook al anders tegenover een eventuele partner.
Jij hebt immers niks te verliezen, want bent alleen ook happy en hebt alleen ook een prima basis.
Iemand kan dus alleen wat toevoegen en zal verder niks in hoeven vullen.
Zorg dat je na al je vorige ervaringen weer even helemaal terug bij jezelf komt, en dan merk je vanzelf of iemand past in dat leven of niet!

En onzekerheid zal altijd wel een rol blijven spelen in de liefde! Vooral in het begin van het daten...
Die onzekerheid heeft ook een doel.
Zorgt ervoor dat je niet a la minute ergens inspringt zonder signalen te missen!
En elke relatie die je aangaat komt met een bepaalde risicofactor (ook als het niet in de liefde is)...
Je weet nou eenmaal nooit wat het leven brengt!
Maar dat maakt het juist zo leuk!
Enjoy the moment!

hoi Mayonaise, als ik jouw verhaal lees springen er spontaan twee vragen bij me op.
1. is het niet heel snel, zo kort na het hele verhaal met die vorige? Ik kan me voorstellen dat je nog nauwelijks de tijd hebt gehad om dit goed te verwerken, laat staan de tijd om echt weer tot jezelf te komen en helemaal blij te zijn met je leven zoals het nu is. Volgens mij is dat alles nauwelijks een paar maanden geleden, en je beschrijft nu dat je alweer gedachtes hebt 'dit zou hem weleens kunnen zijn'. Ik snap dat je dan ook niet gaat zeggen tegen zo'n leuke man, nee het is nog te snel. Maar ik zou zeggen geen wonder dat je nog heel erg worstelt.

2. waarom vind je dat je de dingen waarmee je worstelt, zelf moet oplossen, zonder professionele hulp? Ik wil je nergens toe pushen, maar ik herken dat standpunt wel van mezelf. Ik vond ook altijd dat ik het gewoon zelf maar moest oplossen. Dat heb ik ook altijd geleerd vanuit mijn jeugd, los alles zelf op, wees sterk, dit kun je wel, even doorzetten. Ik weet natuurlijk niet of dat ook bij jou speelt, maar die opmerking van jou viel me meteen op.

Uiteindelijk heb ik zelf wel de stap gezet om hulp te zoeken en dit heeft mij echt zo ontzettend geholpen om echt mezelf helemaal te accepteren, blij te zijn, deze dingen vanuit een ander gezichtspunt te kunnen bekijken en ook echt voelen vanbinnen. Deze diepere zoektocht nu maakt dat ik ook niet meer vastzit in die gevoelens van onzekerheid. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar bij mij was het echt een zoektocht naar mezelf, naar mijn jeugd, naar eigenwaarde, zelfliefde. Daardoor ben ik relaties heel anders gaan zien, en kijk ik echt vanuit mezelf en mijn behoeftes, mijn onzekerheid is er niet meer in die mate, nog een beetje maar op een gezonde niet schadelijke manier. En daardoor kan ik de ander veel meer loslaten. Het is een totale verandering van perspectief. Daar heeft de juiste therapeut heel goed bij geholpen. Ik wou dat ik die eerder had gevonden.