...ik dacht laat ik me hier ook maar eens aanmelden..kijken of het misschien oplucht..inzicht krijgt of iets..
dit is mijn verhaal...

Ik ben een moeder van 2 mooie kindjes...waar ik echt stapelgek op ben...maar heb ook best een verleden achter de rug en dan voornamelijk op liefdesgebied.
Ik was erg jong toen ik mijn eerste ex ontmoette..ik kwam uit een gezin waar het al geen zonneschijn was..mishandeling door vaders en moeders die ik maar 1x in t weekend zag omdat ze gewoon kei veel werkte..maar goed ontmoette dus ex nummer 1...hij woonde op afstand dus eerste jaren heen en weer tot we gingen samen wonen,.en daarna ging t bergafwaards,,ik deed alles voor hem hij te weinig voor mij..ik ben een zorgzaam typje en ben van mening dat je in een relatie samen geeft en neemt...meneertje was elke avond weg of kwam soms niet eens opdagen stages lopen om 23.00...tot ik in de gaten kreeg hij had een ander...en daar ging dan mijn relatie van 10 jaar..vervolgens weer bij moeders inwonen met een klein kleutertje..anderhalf jaar later ontmoette ik een andere man via een vriendin die het nodig vond dat ik maar weer s aan de man ging... na een half jaar stiekem te hebben gedate...werd het toch serieuzer tussen ons..alles ging goed..en na een jaar besloten we samen te wonen..kwas door het dolle heen..want leek de perfecte man te hebben gevonden..we werkten beiden hard..en ik volgde studie ernaast en had natuurlijk een kindje...tot hij zelf ook vader wilde worden..in eerste instantie wilde ik t niet maar na mate de tijd vorderde begon t bij mij ook te kriebelen..en wondertje nummer 2 werd geboren. we hadden echt nooit maar dan ook nooit ruzie tot t moment dat ook hij meer weg dan thuis was...de buurman en hij waren 2 handen op 1 buik en besteedde meer tijd aan elkaar dan aan hun gezin waarop zowel mijn buurvrouw en ik t een beetje zat waren en er wat van zeiden..toen kwam ook t drank in t spel...wat normaal een biertje in t weekend werd...werd nu elke dag paar flesjes...we hebben toen goed gepraat...en ik dacht alles is koek en ei..maar zijn gedrag veranderde..ineens code op zijn telefoon...snachts uit bed om te bellen...overwerken enz..en jahoor ook nummer 2 ging vreemd..na een moeilijke strijd had ik dan eindelijk een plekje voor m.n kids en mij en had genoeg van mannen...na een jaar alleen te wonen met de kids miste ik toch iets...ik miste iemand naast me op de bank..als de kids in hun bedjes lagen zit ik alleen en was wel toe aan een volwassen gesprekje..dus trok mijn stoute schoenen aan en ging kijken op een datingsite...wat ik eigenlijk nooit zou doen... ik kwam in gesprek met een jongeman..en na een maandje online contact te hebben gehad hadden we afgesproken.... de klik was er...en beetje bij beetje begon ik er weer vertrouwen in te krijgen..we hadden in totaal 4 maandjes gedate geen vuiltje aan de lucht...tot meneertje niet wilde dat ik ging stappen...wat ik uiteraard wel deed..we kregen ruzie en ik besloot om het erbij te laten. schijnbaar accepteerde hij t niet want hij ging me stalken...van urenlang bellen tot berichten sturen ,.aanbellen...op mijn werk verschijnen enz.. tot op een dag ik weg wilde gaan en hij mijn huis binnen stormde en vervolgend vasthield in mijn eigen huis.. ik had hem nog gevraagd te vertrekken maar deed hij niet,. ik werd geslagen getrapt en op de grond gegooid.. hij had alles kapot gegooid en overal lag glas...ik heb in het verleden aan vechtsport gedaan om mezelf te kenne verdedigen dus dat kwam goed van pas en uit eindelijk de deur uit gekregen.. ik direct fam en politie gebeld. en die zijn ook gekomen... het heeft me echt een hele tijd gekost dat ik alleen over straat durfde..ik zag van alles en dacht dat hij in de buurt was...toen wist ik het zeker..geen man meer voor mij...tot ik eenhalf jaar geleden een jongen tegen kwam en t echt liefde op het eerste gezicht was... we kwamen in een gesprek en kwamen er vrij snel achter dat we veel gemeen hadden en dat de helft van onze families elkaar kende...we vonden elkaar direct leuk en waren ook verliefd..hij heeft ook een kindje..en we keken of t onderling ook klikte en t klikte...we hebben een half een relatie gehad en we hadden echt zoveel plannen.. tot hij zomaar uit t niets een punt erachter zette...de reden waarom is niet duidelijk..enkel dat hij niet goed in zijn vel zat en dat ik ook aan me eigen dingen moest werken. ik heb op t moment ook best veel aan mijn hoofd.. ben alleenstaande moeder.. ik werk van ma tot vrijdag., bezig met een verhuizing om dichterbij hem tewonen en mijn familie...dus zat er weleens er helemaal doorheen. ik ben echt kapot van verdriet...ik probeer groot te houden voor mijn kinderen maar breek wanneer ze er niet zijn... gister had hij spullen van mij bij mijn moeder afgeleverd..hij zuchtte toen hij de tas en sleutel afleverde..en ze hadden nog ff gepraat en mijn moeder had hem ook gevraagd laat je haar zomaar gaan...zijn antw. was nee dat doe ik niet maar ze is er altijd voor een ander...ze doet heel veel voor anderen maar vergeet zichzelf.. en ik zit op t moment niet goed in mijn vel en ben alles zat... ik hou ontzettend veel van haar maar ik moest dit voor ons beiden doen. over een tijdje zie ik het wel verder en of ze me dan nog terug wilt.... toen ik dit van mijn moeder hoorde brak ik gewoon..... juist als je zoveel van iemand houdt dan ben je er toch ook in slechte tijden? of zie ik dat verkeerd.... maar hoe dan ook... ik heb nu wel zoiets... ik ken niemand meer vertrouwen...wat doe ik fout... terwijl ik juist een vaste relatie wil...het huisje boompje beestje verhaal...

dat was mijn verhaal.... sorry dat het een beetje lang geworden is....
liefs Aliek,.x