Dit is de zoveelste zaterdag alleen sinds jij mij op die bewuste zaterdag dumpte.
Jij bent nu al vast bij haar, wellicht al van gisterenavond.
Toch blijft je relationele status overal als vrijgezel.
Mss was dit in onze relatie ook wel zo, maar is het enkel zichtbaar voor je partner, omdat je hen het gevoel wilt geven dat ze de enige is.
De enige zogezegd, want je hebt het in je relatie steeds weer over ex dit en ex dat. Dus vraag ik me nu af, praat je nu ook zo over mij tegen haar?
Moet je nog steeds op tijd thuis zijn van je ouders.
stuur je om de haverklap ook smsjes naar je ouders om te vertellen wat ze doet of waar jullie zijn.
En ik wat moet ik?
Ik denk nog vaak aan je en vooral aan je bemoeizieke familie.
Heb zelfs schrik als ik een nieuwe vriend heb dat zijn familie ook zo achter mijn rug zal bezig zijn en me niet echt een je bent welkom gevoel geven.
Waarom heb jij nooit gevochten voor onze relatie en liet jij zo over je heen lopen en liet je al die moppen en commentaar naar je vriendin toe. Zag jij dan niet hoe hard je vriendin daar onder lijde. Ze heeft het je meermaals gezegd en jij zei dan nog doodleuk ik wist dat onze pa je ging liggen hebben. Sorry dit waren echt geen mopjes, is ook door je schoonbroer bevestigd door me te zeggen en jij noemt dit mopjes. pffff ergens mis ik je, ergens ook niet. En de vraag is vooral wanneer zal ik weer gelukkig zijn, wanneer zal ik weer in iemand zijn armen kunnen liggen.