Goh.. Volgens mij heb ik geflirt vandaag... Dat was lang geleden.. Het is een hele gekke en weer nieuwe ervaring.
Ik heb een vreemde stroom van emoties door me heen lopen. Kan ik dit wel? Wil ik dit wel? Hmm, het antwoord moet ja zijn. Het was een flirt van niks, maar goed, ik ben er nooit goed in geweest. Laat mij maar een liedje spelen. Op je woorden letten, al je typefouten eruit filteren. Zo stom eigenlijk! Je kent een persoon niet of nauwelijks, gaat puur op woorden af, en toch is daar een kriebel. Wil ik gewoon aandacht? Al die vragen... Pfff. Ik geloof niet dat het om de aandacht ging. Het ging om haar.. Maar ik ken haar niet.. Nooit gezien.. Alleen fotos uitgewisseld. Mooie foto's maar toch. Ik scheen ook mee te vallen, maar dat kan je uit beleefdheid zeggen..Geen idee wat ze van mij vind.. Flirtte ze terug, of verbeeldde ik dat maar? Moet ik haar gaan zien? Zou het willen, maar het gaat nu even niet. Ik voel me zo kwetsbaar op dit soort momenten.. Ik wil mezelf nieuw geluk niet ontzeggen, en iemand anders ook gelukkig maken. Maar ik moet echt zeker weten dat het om *haar* gaat, niet om een leegte te vullen. Maar gaat dat misschien niet, omdat ik haar niet ken? Fok. Soms kan je jezelf zo gek draaien.. Komt er een date? Of niet? Ik stapte al bijna in de auto. Moet ik de boot afhouden om maar niet gekwetst te worden, of doet zij dat?
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat je iemand die je nooit gezien hebt geinteresseerd en geintrigeerd wordt?? Wie het weet mag het zeggen.
En mijn ex? Een rilling gaat door me heen, maar niet van kou of verdriet. Haar kilte maakt me gevoelloos. Als zij 2 jaar weg kan gooien over de telefoon omdat de beste beslissing was rationeel gezien, is zij mijn tranen niet waard. Maar is deze flirt een rebound? Ik denk het niet, heb nooit gerebound. Ik ga er voor of niet. Hmm.. De tijd zal het leren. Voor nu: een piepklein vlindertje, dat rondvliegt in mijn buik..
Zou het?