K kan hem maar niet loslaten...Is het verkeerd dat k nog steeds naar hem verlang na alles wat hij me heeft aangedaan?Na een relatie waarin k me het gelukkigste meisje op aarde voelde,komt ie me vertellen dat hij eigenlijk nooit van me heeft gehouden!Alles was dus nep,neppe vreugde,liefde..Iets in mij trok hem aan,zei hij.Wel dat hoef ik niet!K wilde zijn meisje zijn voor altijd,degene over wie hij elke dag droomt.Degene met wie hij z'n leven wilde delen.Al me dromen zijn stuk.Waar k allemaal niet aan had gedacht met hem te doen..K wilde samen met hem lachen,samen huilen,samen ruzieen,samen het weer goedmaken,samen dromen en ze samen laten uitkomen.Af en toe smsen we elkaar nog,en dan zegt ie wel dat die dingen tussen ons onvergetelijk zijn,maar ja hij bedoelt dan alleen het kleffe gedoe.Liefdesgevoel heeft hij nooit voor me gehad.Soms haat k hem maar oh soms houd k ook weer zoveel van hem.Het is al 9 maanden uit en ik ben er nog steeds niet over.Niet dat k nachtenlang nog om hem zit te huilen hoor(heb k al genoeg gedaan)maar het gemis gaat maar niet over.K heb gehoord dat hij een mooie vriendin heeft,en z passen echt bij elkaar.Ok k weet wij waren niet het perfect stelletje,maar waarom was k niet genoeg voor hem?Wat is er mis met mij?Waarom krijgt hij bij haar dat speciale gevoel wel en bij mij niet?Hij heeft gewoon misbruik gemaakt van m'n liefde en onbewust liet k het toe!Nou nix aan te doen en k wil wel weer een vriendje,maar k betrap mezelf steeds erop iets van hem in al die leuke jongens te zoeken.En da's natuurlijk verkeerd.Het is ook weer frustrerend voor hem want soms ben k echt ruw,en dan wil k weer tot hem praten.K weet dat dat verkeerd is maar hij moet m'n gevoelens toch ook begrijpen?!Heb k het recht niet het op welke manier dan ook en hoe lang het ook duurt te verwerken?Oh wat moet k doen,het lijkt alsof mijn wonden niet meer te helen zijn !!!
Sterk verhaal
Amai,dat is wel heel erg voor jou en laf van zijne kant!
Als ik jou was hoe hard het ook zal klinken is het hoofdstuk beeindigen en voortdoen met jou leven en geluk.kzou stoppen met contact te hebben met hem,je doet jezelf alleen maar meer pijn ermee.
Je zal wel op een mooie dag een jongen tegenkomen die zal vallen voor al het mooie die in je is.
Wees hard voor jezelf en kijk nu voor jezelf,veel sterkte
hoi
amai das idd wel h?ɬ©?ɬ©l rot...
eigenlijk moet je wel verder gaan he! je zult altijd van die momenten hebben! nuja hoor mij klappen... kwil zelf nie verder...
mar blijf echt je gedachten opschrijven!en veel praten erover...tzal nog veel tijd nodig hebben denk ik. h?ɬ©?ɬ©l v?ɬ©?ɬ©l sterkte en weet dat je alle steun hier van iedereen krijgt!
Rot is het wel.
Maar het probleem nou is dat k hem laatst nog heb gezegd dat k al over hem heen ben en contact houden is dan dus niet moeiljk meer.K wilde niet dat hij met de gedachte moet rondlopen dat k nu nog zijn liefje ben en dat als hij genoeg heeft van zijn vriendin,hij bij mij kan komen aankloppen.Vandaar dat k dat zei.Als k hem nu ineens volledig ga negeren,is dat toch niet dom???K wil niet dat hij moet denken;"Dit meisje weet niet wat ze wil".Oh wat is het toch moeilijk!Maar gelijk hebben jullie,geen contact = het beste!!!
Jullie steun doet me heel wat,xxx djaanam.
Heey Djaanam, Zooo
Heey Djaanam,
Zooo herkenbaar, dat alles! Na zoveel maanden is de pijn nog niet weg.
Mijne had al snel een nieuwe vriendin, ik ging stuk. Maar passen bij elkaar deden ze gelukkig totaal niet.
Hij heeft het ook weer uitgemaakt uiteindelijk. Het was volgens mij meer een verstandsrelatie.
Vaak vraag ik me ook af, was hij wel verliefd op me geweest? Volgens vrienden wel, maar de manier waarop
het uitging zorgt zo voor mn twijfels. Hij sloeg namelijk opeens om. Als ik hem nu zie is hij zo veranderd.
Heeft niet alles op een rijtje meer. Flirt met alles en iedereen aan, denkt alleen aan een beurt krijgen etc.
Het is niet de jongen meer waarop ik verliefd werd. Maar alsnog, na wat hij mij heeft aangedaan en de manier waarop hij nu is kan k hem niet laten gaan. Want zodra ik hem aankijk is hij niet zo'n macho meer. Dan zie je een soort angst in zn ogen, verlegenheid en onzekerheid. Zo grappig eigenlijk. Hij heeft met de dingen die hij zei en zijn lichaamshouding mij jammer genoeg hoop gegeven. Waardoor ik erin bleef hangen.
Het gaat vast wel eeen keer over. Maar idd, elke jongen die je ook ziet, je zoekt naar h?ɬ©m! En niemand is hem, dus je zal nooit een ander kunnen vinden zo. Verder probeer ik ook verder te gaan, meer als een zombie eigenlijk.
Lees mijn laatste blog maar. De zon zal heus wel weer schijnen! Ook ik heb nog soms contact met hem...
Maar het gemis gaat niet weg, ik krijg zijn hoofdje niet uit de mijne...
Heel veel sterkte meid! Ik weet precies hoe jij je voelt...de pijn is onverdraagbaar soms
Liefs,
Dearest...
Hoi Dearest!
Helemaal gelijk heb je!Bij mij is het ook zo.Hij lijkt zo zorgeloos,zo happy,blij als nooit tevoren.K vraag me echt af of hij ook maar voor 1 moment spijt ervan heeft en of hij wel ooit van me heeft gehouden.Ja k weet het,hij heeft gezegd dat hij nooit van me heeft gehouden(lees bovenaan)maar toch....Toen hij m'n hand vasthield vroeger en erin kriebelde met z'n vingers,was dat dan geen liefde?Of toen hij als vriend zo lief was.Sommige van z'n vrienden zeggen dat hij maybe wel van me houdt,maar hij is meer op avontuur uit.Zoals je zegt alleen om een beurt te krijgen..Hij is echt blij maar als k hem even aankijk of langsloop etc.,dan wordt ie ineens onzeker of een beetje verlegen,net of ie niet weet wat te doen.Dan denk k van,misschien heeft hij ergens wel spijt,of verdriet,of wil ie mij terug..Net hoe je zegt,dan krijg k weer hoop.Hoop dat hij terugkomt,hoop dat hij dit keer dan wel echt van me zal houden.Zomaar ineens.Als k de vorige dag zo blij was en voelde dat k kon beginnen met een nieuw leven,komt hij de volgende dag gewoon zo in m'n gedachten met de hoop erbij dat hij wel weer terugkomt.Aan de ene kant is hij soms lief hoor,als k weer eens over vroeger praat.Dan lijkt t alsof hij zich schuldig voelt.Maar aan de ene kant s hij soms weer zo druk bezig.Dan heeft hij geen tijd voor mij.Om m'n verdriet in te zien.Dan heeft hij zo'n wat-moet-dit-meisje-met-mij-alweer houding.Oh waarom beseft hij het nou niet?!Als t mogelijk was mijn gevoelens in zijn stenenen hart te vullen,zou k dat cker doen.Dan zou hij rennend terugkomen.Want gevoelens voor hem zijn zo puur,zo echt,zo anders...
I really thought that our love was meant to be,I guess not 'cause you're not in love with me
Zou ik je misschien toe
Zou ik je misschien toe kunnen voegen op msn?:$
Nouja..de laatste keer dat ik hem zag was hij helemaal kapot. Zag er niet uit...alsof het leven voor hem geen zin meer had. Ik d8 dat het me goed zou doen, ik straalde zowat en hij? Hij stortte in elkaar. Maar het deed me pijn. Want waar was de vrolijke enthousiaste jongen gebleven? Hij ziet ernu al beter uit heb ik gehoord, maar gaat helemaal los. Geen meid ontsnapt aan hem, hij flirt met alles en iedereen.
Die hoop killt je. Maar begin nu echt te beseffen dat t niet meer goed komt. We wachten al zo lang! Hoe lang zou hijdan nodig moeten hebben om in te zien dat ze ons missen? Dus heb me voorgenomen gwn verder te gaan.
Doe nu een nieuwe opleiding, net verhuist. Alles nieuw en spannend nog. Dat leid me wel een beetje af.
Maar toch...zn foto haal ik regelmatig ff naar boven, domme ik!
Mn ex is ook vaak pijn gedaan in de liefde...dus ik denk dat hij niet kan inzien dat er ?ɬ©cht wel iemand van hem houden kan. Maar iig...we moeten verder en wie weet komen ze nog op ons pad. Maar je moet er niet meer op rekenen. Hoe lastig dat ook is, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk!
Hele veel sterkte...
Liefs,
Dearest...