Dat is wel erg lang inderdaad, al 6 jaar samen en dan uit elkaar gaan, dat doet enorm veel pijn. Jullie zijn dus als ik het goed begrijp van je 17 bij elkaar. Ook wonen jullie al een tijd samen enzo...dus allemaal heel serieus.
Niemand kan je zeggen of het goedkomt of niet. Ik kan alleen zeggen dat je echt voor jezelf moet kiezen, hoe moeilijk het ook is. Maar wat je schrijft over wat je ex je vertelde allemaal: kijken of hij je mist, voor hem wel de oplossing, ergernissen, weer voor je vechten als hij zijn gevoelens op een rij heeft....Dit zijn allemaal dingen die mijn ex-vriendin dus ook tegen mij gezegd heeft toen ze het uitmaakte...ze wilde alles op een rijtje zetten, weten hoe het was zonder mij, en over een tijdje als ze alles op een rijtje had weer voor 'ons' zou knokken...
Ik wil niet te hard zijn...maar ik ben erachter dat het dus allemaal onzin is die ze gezegd heeft omdat ze A: zelf in de war is en niet zeker weet wat ze wil en B: je niet teveel wil kwetsen.

Ik heb ook een tijdje hoop gehouden, maar kwam er na een maand achter dat ze verliefd was geworden op een ander, terwijl alles zo perfect leek te gaan tussen ons...ik had niets gemerkt! Ze heeft me dus gewoon op een beetje nette manier aan de kant gezet voor een ander...blijkt dus achteraf. Mijn ex was ook 16 toen ik we iets kregen met elkaar en we hebben een relatie van 3 jaar gehad, ikzelf was toen 19...vrij jong dus...maar het was liefde op het eerste gezicht en alles leek perfect zowel voor ons 2en als voor de buitenwereld.

Er is echter 1 zin die me veel zegt:

If you love something....set it free. If it returns it's yours... if it doesn't.... it never was....

Heel veel sterkte ermee!