Start › Blogs › ergverdrietig's blog

Zojuist de foto's weg gehaald........een kale plek is erger dan foto's van haar.

afbeelding van ergverdrietig
Zat, 17/09/2011 - 13:09 — ergverdrietig

Zoals in mijn vorige blog beschreven is mijn relatie sinds 2 weken over. Na 4 jaar heeft zij er een punt achter gezet. Alhoewel we besproken dat het een gezamenlijke keuze was. Heeft zij het moeilijke gesprek geïnitieerd.

Ik heb/had erg veel foto's, kaartjes, boekjes etc. op mijn kamer hangen/liggen. Zojuist heb ik deze uit een opwelling allemaal weg gehaald en in een kast gelegd. Ik heb niet gehuild maar wil dit wel, voel me enorm klote. Mijn eerste gedacht was om hier over te schrijven. Ik wil ze niet weggooien, dat doet te veel pijn. Tegen de foto's heb ik net nog durven aankijken maar mijn gevoel vertelde me dat ik ze weg moest halen. De lieve kaartjes, boekjes met texten en foto's van onze vakanties heb ik niet open durven te slaan. Mijn PC en telefoon moet ik nog op gaan schonen, veel smsjes, lieve berichtjes en foto's van onze vakantie 4 weken geleden welke ik nog niet heb gedownload.

Voor mijn gevoel haal ik ze veel te snel weg. Het zit nog allemaal erg diep en het is nog erg vers. Naar haar foto;s kijken voelt vertrouwd maar ik weet dat het slecht is. Ik moet gaan afsluiten....maar ik wil dit helemaal nog niet. Ik heb nog een afspraak met haar opstaan maar ook dat voelt heel erg vreemd. Diep van binnen hoop ik dat ik ze snel uit deze kast kan halen en vol trots op de muur kan presenteren want deze kale plek op de muur doet pijn. Heel veel pijn.
Ook mijn ouders hadden een foto van "ons" in de kamer staan. Ik heb mijn moeder gevraagd deze weg te halen.

Hoe snel hebben jullie deze foto;s weg gehaald?. Ik wil ze niet weghalen...;-(

Zat, 17/09/2011 - 15:07 — missisbranco
afbeelding van missisbranco

weg halen

Mijn relatie is n 30 jaar verbroken door mijn jongere partner.
Zijn foto's staan op mijn mobiel,heb ik er af gehaald en weer op gezet,ik ben net een puber
ik mis hem heel erg en als ik mij wanhopig voel kijk ik toch even naar zijn foto,doet verdriet
maar doet ook weer goed,gewoon doen wat je voelt,het valt niet mee,ik ben nu 7 weken verder
en het lijkt alleen maar erger te worden,het is net een soort rouwproces,ze zeggen de tijd komt
dat je je weer beter gaat voelen al denk je nu van niet,dan moeten we daar maar op hopen.

Sterkte van een ander verdrietig mens
Wil

Zat, 17/09/2011 - 21:50 — Daan73
afbeelding van Daan73

weghalen, niet weggooien

Voor mij was het iets anders, want ik moest naar een andere woning.. Toch heb ik wat ik nog wel aan foto's van haar had gelijk in een tas gedaan en onderin een kast gelegd. Weggooien wil ik nog niet. De foto's van haar op mijn telefoon en hyves heb ik wel verwijderd. Het is niet makkelijk, maar er tegenaan blijven kijken ook niet. Bij mij is het ook ongeveer 7 weken uit. Ik had eigenlijk een hele goede week deze week tot donderdagavond - zie blog "stom geweest". Toch merk ik wel dat als ik haar langer niet zie, het beter voor me is! Daardoor baal ik weleens dat ik haar om de 4 á 5 dagen zie ivm onze dochter..
sterkte

Ma, 19/09/2011 - 03:29 — kogepan
afbeelding van kogepan

omruilen

Wat voor mij beter werkt dan weggooien of weghalen is omruilen. Ik bewaar de foto's juist, daarmee dus ook de foto's van andere exen.
Ik zet in plaats van de foto's van degene die ik het meeste mis, foto's neer van een ex waar ik totaal over heen. Als ik die foto's zie denk ik; "Mijn god, wat moest ik met hem? Wat vond ik ooit mooi aan hem? Wat een slijmjurk/eikel/etc. was het toch. Ik ben blij dat ik daar over heen ben". We hadden onze mooie tijden, maar het is niet voor niks een ex, en de foto doet me dat herinneren.
Vervolgens besef ik dat ik op een dag ook zo zal denken over deze persoon. En de gedachte over een ex waar je overheen bent, al is die nog zo onsportief, is alsnog beter dan de pijn die je nu voelt.

Natuurlijk kun je gewoon sportief blijven doen, maar als jij merkt dat je na contact elke keer een negatief gevoel overhoudt, stop er dan gewoon een tijdje mee. Zeg desnoods gewoon eerlijk tegen je ex dat je het moeilijk hebt met verwerken, dus dat je daarom voorlopig even de boot afhoudt. Als jullie echt oprecht enkel vrienden willen blijven komt dat echt wel goed. Ook moet je niet je hartzeer proberen te compenseren met een vriendschap. Je zal de verleiding niet kunnen weerstaan om alsnog weer in een valluik te trappen, en je raakt zo verder van wal. Bedenk dit: is het echt nodig om jezelf zo te pijnigen? Zou je ook naar de snoepwinkel gaan om de snoepjes enkel te mogen ruiken als je op dieet bent? Je confronteerd jezelf alleen maar met een pijnlijke zaak: Jezelf vergapen aan het onbereikbare.
Wellicht niet voor altijd onbereikbaar, maar op dit moment wel. En zolang je ernaar blijft streven zonder de juiste middelen, blijft dat zo.