Zo pijnljk: ingeruild en ex gaat gewon verder

Jullie weten wel dat ik 7 maanden geleden ben ingeruild voor iemand anders, na 5 jaar. Ik vertelde ook dat we het goed hadden samen, dat hij dat ook vond, maar dat hij, door iemand nieuw te ontmoeten, vond dat 'het ook anders kan', en heeft me verlaten. Hij wou niet kijken hoe we onze relatie een andere draai konden geven, maar wou voor het ieuwe, onbekendere gaan. Wel alleen nadat ik een sms had onderschept, hij heeft het nooit uit zichzelf verteld. Maar zijn gedrag verontrustte me, dus hij heeft zichzelf verraden zonder dat hij het doorhad en ben ik zijn gsm gaan controleren.

Eens hij het niet meer kon ontkennen, is hij stiekem zijn gerief komen halen en wegggegaan. Hij wou niet aan de problemen (ik weet niet wat hem eigenlijk stoorde in onze relatie) werken, en is heel plots weggegaan.

Twee weken later was hij met dat meisje samen, maar ik zou er niet van verschieten als het al eerder aan de gang was. Nu 7 maanden verder probeer ik zoveel mogelijk te lezen, leren en praten met vrienden en famillie, om het zo goed mogelijk te verwerken.

Alleen kan ik het nog allemaal niet loslaten, en kijk ik af en toe in zijn email, want ik weet zijn paswoord dat hij niet veranderd heeft. Nu zag ik dat hij een reis geboekt heeft naar een exotisch land, waar wij eind 2007 nog geweest waren. Via een vriend kan hij goedkoop in chique hotels overnachten. Dus de zalige reis die wij toen met zijn tweeen hebben gedaan, gaat hij nu gewoonweg opnieuw overdoen met zijn nieuwe liefde! Ook 3 weken, in exact dezelfde periode, maar dan 2 jaar later.

Dit doet verschrikkelijk pijn, was het dan echt niets speciaals tussen ons????

muisje08's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 09/03/2009 - 14:27 — BlueEyes (of verwijderd)

meevoelen

Hoi Muisje,

Ik voel met je mee.

Na vijf jaar ingeruild te worden voor een ander waarmee hij gewoon doorgaat is onbegrijpelijk. Dat hij zo'n reis nogmaals maakt, maar dan met z'n huidige liefje, is voor jou pijnlijk. Je gaat je dan afvragen of je relatie met je ex niet speciaal was voor hem. Je blijft daarover nadenken, vragen oproepen, gesprekken met anderen daarover aangaan, etc.

Ik heb in m'n leven nu 2 maal zo'n ervaring gehad, eenmaal 6 jaar geleden (met de moeder van mijn 2 kinderen) en onlangs met m'n (ex) vriendin. Mijn vrouw is tijdens ons huwelijk (14 jaar) verder gegaan met haar vriend (nu haar man) en heeft een nieuw leven opgebouwd. Het voelt alsof je een occasion bent die achterblijft op de parkeerplaats van de garage.
Onlangs is de relatie met mijn vriendin, zonder dat ik de echte reden weet, op de klippen gelopen. Of er een ander in het spel is weet ik niet, maar het voelt wel zo.
In beide gevallen vraag je je af: was er niets speciaals aan onze relatie? Weet je Muisje? Ik zal waarschijnlijk nooit een antwoord op die vraag krijgen, ik pijnig mij dus ook niet meer om die vragen te stellen. Ik heb nu sinds 4 maanden helemaal geen contact meer met m'n (laatste) ex. Ik gaat sinds een paar dagen steeds beter met mij, maar af en toe komt er nog een terugval.
Af en toe heb ik nog de neiging om een uitgebreide mail te schrijven waarin ik mijn vragen wil stellen en ook wil weten of wij iets 'speciaals' hebben gehad, maar ik heb de moed nog niet gevonden. Daarnaast vraag ik mij af of het nog zin heeft en wat ik ervan verwacht. Zij zijn verder gegaan en zijn schijnbaar gelukkig, wij moeten dat ook doen.
Wij moeten niet blijven vasthouden aan een persoon die niet voor 100% voor ons gaat. Laten wij onze liefde inzetten voor personen die er toe doen....
Ik weet het, het klinkt allemaal prachtig, maar doe het maar eens. Weet 1 ding: hier zit nog zo'n persoon met hetzelfde probleem, je bent dus niet alleen.

Sterkte, BlueEyes

Woe, 11/03/2009 - 11:19 — tijger

Hoi Muisje

Ik vraag me af je schrijft dat jullie het goed hadden, hadden jullie het echt zo goed, had jij het gevoel dat je alles aan hem kwijt kon, dat jullie elkaar echt begrepen, waren er geen ruzies, irritaties, was JIJ echt gelukkig, vraag me dat af omdat vaak de gene die verlaten word vergeet te kijken of je zelf echt gelukkig was en je teveel naar de ander gaat kijken..kon je echt jezelf zijn?? En wat bedoelde hij met dat het ook anders kan?? Heeft hij dat uitgelegd?? Of mocht je dat zelf invullen, lijkt me ook dat daar een beetje je antwoord ligt..dat hij niet zichzelf kon zijn en dat heeft voor mijn gevoel niks met jou te maken aleen met het feit dat hij dus iemand is die zichzelf nog moest leren kennen en ontwikkelen en daar helaas andere mensen voor nodig heeft? Heeft hij jou verwijten gemaakt??? Sorry voor al die vragen maar wellicht kun je daar iets uithalen waardoor je er van loskomt..
Groet en sterkte Tijger

Woe, 11/03/2009 - 15:20 — muisje08

Bedankt Tijger

Ik kon helemaal mezelf zijn en ben dat ook geweest. Ik denk ook dat het misschien een beetje teveel rond mij gedraaid heeft, maar hij behandelde me ook zo. Ik was echt gelukkig, we hadden nooit ruzie. Hij zag mij precies echt heel graag, en ik hem ook.

Het is wel duideljk dat hij nooit zichzelf is geweest. Ik weet echter niet waarom hij zichzelf niet kon zijn bij mij. Zijn karakter is wel een beetje afhankelijk van de persoon waar hij mee is. En hij is gesloten over zijn gevoelens.

Hij heeft niet uitgelegd wat dat "anders kunnen " juist betekende, ik denk dat dat nieuwe meisje mischien iets liever overkomt dan ik. Iemand waar hij de leiding kan nemen, terwijl in onze relatie ik meer de leiding nam, en hij vond alles bijna altijd goed. We hadden dus ook nooit ruzie.

Voor mij ging dat allemaal van een leien dakje, en stond er niet genoeg bij stil denk ik. Toen het allemaal uitkwam, wou hij er niet aan werken. Misschien een belangrijk detail is dat op intiem vlak hij wel al een hele tijd problemen had, maar ik maakte daar zelf geen groot ding van. Ik stelde wel voor om naar de dokter te gaan, maar dat heeft hij nooit gedaan. Ik heb dat niet gepust, maar misschien zit daar ergens ook een reden. We hebben daar nooit echt over gepraat...

Wie is online

Enquête

muisje08's Buddies