Zo makkelijk vergeten,
Zo makkelijk vervangen,
Vervaagd uit zijn leven.

Was ik dan zo weinig waard? Hij kan heeel erg goed zonder mij, Gewoon helemaal zonder mij..
Waren die twee en een half jaar dan zo niets betekenend?
Gewoon iets voor even?
Zoveel heb ik er in gestoken en zoveel heb ik gegeven.
Blijkbaar was dat weinig waard want je bent me al vergeten, ben zelfs al vervangen..
Doet zij net zo veel voor jou als ik deed?
Geeft ze zoveel voor je op?

Laat maar.. Dit lucht niet op.. Komt alleen maar meer naar boven.. Mij sterke ik is helemaal weg, ver te zoeken. Voel me waardeloos. Hij was mijn alles. Ik dacht ik ook voor hem maar dan word je niet zo makkelijk verplaatst toch? van de een op de andere dag?