Lieve Reina,

Mogelijk is dat je nu tot het besef bent dat je moet gaan loslaten. Dat hij en jij niet langer samen betekend en dat je daarom zoveel verdriet en gemis hebt.
In het begin wordt dat even velen malen heftiger, maar na een tijdje wordt het allemaal echt minder.

Eerst mis je alle momenten van samenzijn, maar langzaam maar zeker ga je die momenten op vullen met andere leuke dingen. Accepteer je dat je het niet meer met hem samen zult beleven maar in de toekomst vast en zeker met een ander persoon die voor jou ook weer speciaal zal worden. Zover zal je nu nog misschien niet kunnen en willen denken.
Nu is het vooral het gemis en het verdriet de pijn van het verlies er of niet?

Daar zal je helaas doorheen moeten, maar schrale troost misschien dat dat allemaal slijt straks.

Ga je leven zonder hem leuk en interessant maken. Dingen doen wat je leuk vind, of waar je normaliter veel plezier aan zou beleven.

Heel veel sterkte.

Liefs Lin

Lieve Ione,

Juist misschien omdat het nu drie maanden over is, komt die donderslag bij jou aan omdat het besef er is dat het nu echt over is. En dan mag het misschien drie maanden zijn, maar dat wil niet zeggen dat je er dan geen verdriet meer over mag hebben toch? Voor dit proces staat geen tijd, dat is zo verschillend per individu, per situatie en alles eromheen.

Ik vind het helemaal niet gek en raar dat je vandaag weer even heel verdrietig bent. Je bent aan het verwerken. Je mist hem, je hebt verdriet over de breuk.
Tijden gaat het goed, maar soms een dagje verdriet, dat hoort erbij. Hoort echt bij het proces hoor, in mijn beleving tenminste! En laat het verdriet ook toe. Je tranen even laten vloeien is ook verwerking, en kan je straks weer wat opluchting geven misschien.

Die leuke dingen die komen wel weer, moet je ook aan toe zijn en zin in hebben. En soms moet je even streng voor jezelf zijn en je er gewoon toe zetten.
Maar wees niet te streng voor jezelf lieve meid, drie maanden is helemaal nog niet zo lang hoor.
Het wordt alleen maar beter met de tijd.

Liefs lin