Veel bloggen we niet, maar de site volgen doen we wel.
Ook van hieruit wordt er meegeleefd.
Maar vandaag heb ik om één of andere voor het eerst het volledige plaatje voor de geest kunnen halen.
Het is misschien niet het meest alledaagse standpunt, maar ik denk (en daarbij wel wetende dat ik mijn ex behoorlijk goed ken, we zijn toch meer dan 10 jaar samen geweest)
dat zij eigenlijk gewoon te goed was voor mij.
Haar profiel, doen en laten, te samen met haar karaktertrekken waren absoluut de ideale match voor mij,
absoluut niets aan haar wat ik zou veranderen. Maar de match dat ik voor haar had moeten zijn, heb ik gewoon nooit kunnen waarmaken. Ze kende me echt wel door en door.. en toch heeft ze 10 jaar geduld gehad en achter al het positieve blijven zoeken.. Ik ben m.a.w. jaren overbetaald geweest.
I killed the dream I dreamed.
Ik heb er zelf voor gezorgd dat we uit elkaar gegroeid zijn,
of om het beter te zeggen, ik ben in haar richting vergeten mee te groeien, to live the dream I dreamed.
En dan kan je wel zeggen, dat ieder is wie hij is,
maar ik vrees dat ik deels, niet aan mijn eigen visie match.
Veronderstel dat je daardoor ook de ander niet weet te inspireren.
Haar nieuwe vriend (die ondertussen niet zo nieuw meer is) kan, voor zover ik dat kan inschatten, zeker matchen.
Mocht hij er ook nog eens evenveel hart aan toevoegen,
dan ben ik blij voor mijn ex dat zij haar deksel gevonden heeft.
En ik ga vanaf overmorgen 3 weken op verlof,
3 weken toeren en feesten, om vervolgens die levensstijl
overboord te gooien,
en eens naar die visie die ik ooit voor ogen had,
beginnen toe te werken!
Het is echt met pijn in het hart,
maar zij was gewoon 'te goed' voor mij!
Mr_Why.. who finally figured it out!
Wauw, knap van je zo naar
Wauw, knap van je zo naar jezelf te kunnen kijken en het durven inzien.
Je hebt veel geleerd en miss te laat voor haar, wat erg jammer is.!
Maar ik hoop dat je nu uit je fouten leert en je kunt geven aan een volgende, en hopen dat dat ook u dekseltje mag zijn.
Hopelijk kun je alles nu wat plaatsen en voor jezelf uitmaken wat je nu juist wilt in je leven en hier ook naar streven
ik wens je erg veel succes ermee
@Mr_Why...
Ik vind het erg dat je zegt: Ze was 'te goed' voor mij..
Niemand is "te goed", want dat zou zeggen dat ze eigenlijk perfect is en mensen zijn allesbehalve perfect.. Jij hebt gewoon een ander karakter en dat kan ofwel elkaar aantrekken ofwel elkaar afstoten...
Hoe ik je verhaal lees is het precies of zij zelfzekerder was dan jij, dat zij capaciteiten had die jij ook wou hebben en dat je het gevoel had dat ze je daarin aanvulde.. Jij moe(s)t niet veranderen want blijkbaar zag ze je graag genoeg om 10 jaar met je samen te zijn.. Misschien had je zoveel angst om haar te verliezen dat je alles in werking hebt gezet om haar te verliezen.. Dit doet me denken aan mijn allereerste blog die ik hier heb geplaatst en dan kreeg ik een raad waarmee ik je deze term ga meegeven: self fulfilling prophecy.. Zoek het eens op
Je moet niet in haar richting meegroeien, wie weet waar kom je dan uit.. Wie weet zei je dan over 5 jaar: Dat is niet de persoon die ik wou worden, ik ben gewoon maar voor haar die richting uitgegroeid.. De enige richting die je moet uitgroeien is de richting die jij wil dat jij wil uitgroeien, ongeacht wie er ook jouw richting uitgroeit.. Jullie moeten respect hebben voor de richting die je uitgroeit als persoon, soms is het veel moeilijker om hetzelfde pad te kiezen want daar kan wrevel van komen + enige saaiheid want dan zijn jullie beiden gelijk.. Jij bent een individueel persoon met individuele noden, en ook al ben ik van het principe dat je in een relatie voor 2 moet denken, toch moet je ook eigenheid bewaren...
Dus geloof me, ze was niet te goed voor jou want geen enkele persoon is "te goed", iedereen heeft gewoon zijn unieke eigenheid en het leek alsof je iemand wou zijn die je eigenlijk niet bent en dat is een lat leggen die onbereikbaar is en enkel maar teleurstelling met zich meebrengt...
Groetjes!!!