Zij is getrouwd, maar verliefd op mij geworden.

afbeelding van nico_nico

.

afbeelding van waterman

@nico_nico

Ik denk helemaal niet dat je fout bent. Ik denk wel dat dit moeilijk voor je is. Maar fout? Eigenlijk denk ik dat je probeert het netjes te doen. Maar het is wel erg lastig, nu, he.....

Ik denk dat het goed is als jullie even afstand nemen. Vooral zij heeft denk ik erg veel afstand nodig. Zij moet goed gaan denken wat ze nu eigenlijk wil. En of ze met haar man verder wil. Of niet. Maar dat moet een beslissing zijn die zij zelf maakt. Zonder dat jij in de buurt bent. Want jouw aanwezigheid verwart de hele zaak veels te erg. Zij moet diep bij zichzelf te rade gaan wat ze hier verder mee wil. En jij kan alleen maar afwachten. En zelf nadenken. Wat jij wilt, en hoe jij er in wilt staan. Eventueel.... want eerst moet zij een ander probleem oplossen. En dat zou best de andere kant op kunnen vallen. De andere kant dan dat jij wilt. Wees daarop voorbereid, he!!!

Ik zou met haar gaan praten. Zeggen dat je om haar geeft, maar dat jullie nu niet verder kunnen. Dat er eerst iets anders opgelost moet worden. Door haar. En dat je haar daarvoor de ruimte geeft. En de tijd. En daarna, als er een daarna is, wel weer verder ziet. Leg haar dit uit, zorg dat ze het begrijpt. Zorg dat je het niet te emotioneel maakt, want dat maakt de zaak nog moeilijker. En laat haar dan gaan..... Tot zij haar zaakjes weer onder controle heeft.....

Ik weet niet of ik het goed inschat. Zo niet, dan excuses. Maar in ieder geval..... succes en sterkte!!!

afbeelding van nico_nico

Beste Waterman, Alvast

Beste Waterman,

Alvast bedankt voor uw antwoord en je moet je niet excuseren Glimlach

Het probleem is dat zij beslist heeft om er mee te stoppen en voor de thuissituatie een oplossing te zoeken.

Ze begreep om het een eerlijke kans te geven dat zij mij daar voor op zij moet zetten.
Ik ging daar mee akkoord. Ik heb haar vrijdag gesproken(telefoon) en ze heeft mij dat zéér duidelijk gemaakt. Zaterdag ochtend werd dit nog eens héél duidelijk gemaakt in een paar smsjes. Het was pijnlijk voor mij om te moeten horen en lezen.

We hadden voorgesteld om maandag alles nog eens te bespreken op een volwassen manier, dacht ik.

In de loop van zaterdag heb ik voor mij zelf beslist om maandag niet te laten doorgaan. Simpel omdat alles gezegd was en het voor mij duidelijk was dat ze me niet meer kon zien.
Maandag alles nog eens bovenhalen, zou enkel pijnlijk zijn. Dus waarom dat nog eens 2 dagen uitstellen om alles nog eens te moeten ondergaan.

Het probleem was dat ze gisterenmiddag al berichten begon te sturen dat ze miste. 's Nachts, na een etentje met haar man, ook nog een bericht.
Deze ochtend een bericht om te zeggen dat ze met mij wilde bellen. Dat het haar niet lukt zonder mij.
Huilend heeft ze gebeld. En liet ze me weten dat het haar thuis niet lukt zonder mij.
Dat ze het thuis niet aankan.
Ze is bang en verdrietig. Maar wat betekent dit? Bang, waarvoor?

Ik heb haar redelijk tot rust kunnen brengen door over alles te praten wat ze zowat wilde.
Helaas zijn dat té vaak zaken die niet over onze situatie gaan en hoe of wat we er mee gaan doen, en dat is nu toch wel nodig.
Daarom moet ik maandag laten doorgaan. Maar ze liet me al weten dat ze me zal vastpakken zal en dat het niet enkel rustig praten zal zijn.

Kan ik nu toch moeilijk zeggen dat ik het allemaal laat schieten? Ze klonk deze morgen ook gecrasht. Het zou niet proper zijn, lijkt mij. Alleen wil ik dat natuurlijk ook wel zelf omdat ik haar graag zie. Alleen is het anderzijds moeilijk om het te doen als het inderdaad enkel is om mij te kunnen verwerken. En als ze toch binnenkort mij zal laten vallen.

Ze moet voor haar gezin kiezen. Al is het maar omdat haar ouders dit willen. Omdat haar man anders mogelijks zich zelf van kant maakt. En ZEKER voor de kinderen. Al is er voor alles een oplossing ook natuurlijk.
Maar ik begrijp dat.

Maar als het gevoel niet goed zit, kan je dan zo maar doorgaan? Is het noodzakelijk? Is dat het leven? Plichtbewust en dan maar relatief geluk proberen zijn?
Dit is iets dat al jaren aansleept, lukt dat zo maar?
Nu onderdruk van de ouders, die zeggen dat het in elke relatie wel iets is, begint ze te geloven dat haar wensen/eisen te hoog liggen.

Tja, wat moet ik daar mee doen.

mvg,
Nico

afbeelding van allegria

delicaat

Je lijkt me een nucthere, verstandige man Nico. Verliefdheid heb je meestal niet in de hand, het gebeurt gewoon. Je komt hier wel uit.
Als ik het van op een afstand bekijk zal je moeten rekening houden met de nodige problemen als je hiermee wil doorgaan. Ben je hiertoe bereid, kan je dit dragen?
Bescherm jezelf zou ik durven zeggen.
En ziet zij jou niet als een uitweg voor het slechte huwelijk? Van jou krijgt ze aandacht etc wat ze mist in haar huwelijk.
Misschien is het beter dat zij en haar man hierover kunnen communiceren en dat jij wat afstand houd.

Niet zo gemakkelijk man...

afbeelding van nico_nico

@Allegria

Ze heeft geen slecht huwelijk.
Zo ziet zij het niet.

Zij kreeg die affectie niet.

Zij omschreef het recent: Maar mijn ouders begrijpen niet hoe koud het is bij mij thuis.

Zij ziet hem graag. Maar niet de liefde. Gewoon graag zien. Zoals een goede vriend? Of hoe moet ik het schrijven?

Zij hebben er over gepraat, maar haar gevoel is weg. Hij probeert nu van alles. Te veel. Ze vindt het momenteel te versmachtend. En dat zegt ze ook.
Maar dat komt omdat haar gevoel bij mij ligt.

Maar wat moet ik doen? Als ik er ben kan ze het thuis niet in orde krijgen. Maar als ik niet ben, dan kan ze thuis niet functioneren.

Dus wat is het beste? Afstand of niet?
Ik weet het niet.

mvg,
Nico

afbeelding van waterman

@Nico

Ik snap heel goed wat je bedoelt. Maar toch denk ik dat jij afstand moet nemen. Zij moet beslissen hoe ze verder wil. Jij speelt daar geen rol in. Zij moet het thuis zelf op orde krijgen (wat dat ook moge betekenen: of zij weg gaat of blijft, of zij thuis gaat praten of ruzie gaat maken), en daar kan en wil en moet jij even geen rol in spelen. Jij kunt haar dit wel proberen uit te leggen en te vertellen, maar daarna moet jij haar loslaten. Jij bent nu, op dit moment, nu eenmaal de slechtste persoon om haar daarin te steunen. Pas als zij door deze fase heen is, pas dan kan jij weer met haar praten.

afbeelding van nico_nico

@Waterman

Wel, ze heeft me laten weten dat ze het thuis in orde wil krijgen. Dus ze wil daar voor de "volle 100%" voor gaan.

Nu heb ik ze nog niet gezien, dat gebeurt straks. Maar deze middag belde ze me en liet ze me weten dat ze het voor elkaar gekregen heeft dat ze me mag blijven zien. (Ik vermoed wel dat dit enkel betekent op de club)

Hij weet enkel dat we beide verliefd zijn. Maar dat er voor de rest niks gebeurt of gebeurd is.

Ergens raar dat ze dat heeft kunnen bekomen. Hoe kan hij nu akkoord gaan met het feit dat 2 verliefde mensen elkaar mogen blijven zien, en dan geloven dat er niks zal gebeuren?

Het idee is dat we elkaar blijven zijn, om op die manier het gevoel af te bouwen.

Alleen is de vraag of dat zal gebeuren? Iemand daar ervaring mee?
En of dat dan ook zal zijn wat beide partijen willen.

Zij wil haar gevoel tov mij, overzetten op haar man, denk ik. En dan kan ze verder met hem.

Ze zegt dat het beter gaat thuis de laatste dagen.
Maar dat is voornamelijk omdat hij sinds jaren eens deftig praat en toegevingen doet, vermoed ik dan.

Dus ja.

Kan je elkaar beter, sneller mooier verwerken als je elkaar blijft zien?

Raar stukje tekst. Ik denk als ik dit later ooit zelf lees, dat ik me zelf gek verklaar.

mvg,
Nico

afbeelding van waterman

@Nico

Ha Nico, ik zal proberen eerlijk naar je te zijn. Ik denk niet dat dat NU kans van slagen heeft. Het LIJKT een soort oplossing, maar zij is op dit moment te verward om zo'n constructie aan te gaan. En jij waarschijnlijk ook. Dus dat is de kat op het spek binden. Dat is prima, hoor, als jullie daartoe besluiten. Maar als zij besluit om 100% voor haar man te gaan,.... dan lijkt me dit niet de goede constructie. NU niet.

En eigenlijk denk ik dat zij op het moment helemaal niet weet wat ze wil. En daardoor te veel door emoties gestuurd wordt. Hoe dat er voor jou voor staat, dat kan ik niet helemaal inschatten. Maar in zo'n situatie, als de emotie hoog door je lijf giert, moet je oppassen dat je geen al te grootse beslissingen neemt. Dat je geen ongewilde, onherstelbare schade aanricht. En daarom denk ik dat het beter is als jullie even afstand nemen. Om allebei de ruimte en tijd te krijgen om even na te denken wat je werkelijk hiermee aan wilt. Gun jezelf die tijd, gun haar die tijd. En als de emoties ietsje geluwd zijn, dan weer eens kijken hoe jullie er voor staan. Maar nu is dat eventjes te gevaarlijk..... Probeer je hersens erbij te houden, he..... Niet alleen je door emoties laten leiden.....

My 2 cents......

Sterkte!!!

afbeelding van nico_nico

@ Waterman

Wat bedoel je met grote beslissingen en onherstelbare schade?

Misschien heb ik schrik om haar los te laten omdat ze dan weg is?
Maar dat is wel het eerlijkste dat ik zou kunnen doen tov haar. Maar jammer genoeg ook naar me zelf.

Maar het is momenteel zo jammer omdat te moeten ondergaan. Het doet pijn, ik hoef dat niet uit te leggen hier.

Schrik om haar te verliezen. 2 mensen die elkaar graag zien en die genieten van die momenten samen. Het is jammer dat je dat moet laten gaan.
Is dat de juiste beslissing?
Is het leven niet proberen zo veel mogelijk goede momenten te beleven en de probelemen neem je er tussendoor maar bij?

Je brengt wijsheid, Waterman. Maar zoals je zelf zegt: "Houd je hersens erbij..."
Die moeten maar eens eerlijk zijn met zich zelf!
Als ze kunnen beslissen dat het moet stoppen, dan moeten ze die gedachten die me kut gaan doen voelen ook maar stoppen.
Maar dat gaan ze(de hersenen) niet doen.
Dus ja,...

pfff, bedankt voor uw antwoord hoor. Ik typ soms emotioneel en laat me gaan.
Maar dat lucht op.
Deze site is fantastisch. Zeker dankzij de steun van de mensen hier.

mvg,
Nico

afbeelding van waterman

Pfffffttttt Nico...

Ik bedoel..... geef het tijd..... geef het lucht...... geef het ruimte..... geef haar nu de ruimte haar eigen zaakjes op te lossen..... maak het haar niet nog moeilijker dan het al is....... geef haar effe ruimte....... ze zal je daar later dankbaar voor zijn.

Anders knalt de hele zaak nu. Niet alleen haar relatie met haar man, maar ook jouw relatie met haar. Beiden gaan dat nu niet overleven, als er nu teveel spanning inkomt. En jouw relatie met haar, hoe die er ook uitziet, heeft alleen enige kans van slagen als zij haar relatie met man duidelijk kan krijgen. Dat zijn denk ik nu de randvoorwaarden. Want zolang zij haar relatie met man niet duidelijk heeft zal zij heen en weer geslingerd worden. En zal ze dan weer wel, en dan weer niet voor jou gaan. Dus daar gaan jullie ook aan kapot. Dus, hoe hard het voor jou ook klinkt, zij moet eerst de zaakjes thuis weer duidelijk krijgen. En pas dan beslissen hoe ze met jou omgaat, en of daar iets zinnigs van te maken valt.

En pas op met de argumenten dat je zoveel mogelijk moet proberen van de goede momenten te genieten en daarbij de problemen maar voor lief nemen. Hoewel dat helemaal waar is, moet je wel zaken proberen onder controle te houden, en snappen hoe je er zelf instaat. Als je met zekerheid kunt zeggen dat je dat snapt, mag je van mij alles doen wat je wilt, en ook de problemen maar voor lief nemen. Maar als je niet helemaal snapt hoe je er in staat kun je beter wel een beetje voorzichtig blijven.

Probeer haar dit duidelijk te maken..... Dat zij niet denkt dat je wegvlucht of haar in de steek laat. Maar dat het effe beter is.

Zoiets....

afbeelding van nico_nico

@Waterman

Blijkbaar irriteer ik u lichtjes Knipoog

Maar thuis hebben ze de voorbije jaren tijd gehad. Het gepraat en het gedoe nu lijkt voor mij niet geloofwaardig.
Maar eerder angst van hem haar te verliezen en in wanhoop gaat men met alles akkoord. Wat binnen enkele maanden/jaren.
Dan zit zij weer op het zelfde...

Maar ja, je hebt gelijk dat ik haar dat wel duidelijk moet maken. Als ze het wil proberen, dan moet het deftig proberen. Ik begrijp je wel.

Ik zal mijn best doen.

mvg,
Nico

afbeelding van waterman

@Nico

Nee hoor.... je irriteert me niet, hoor.... Mijn "Pfffftttttt" klinkt misschien iets wanhopig, maar is meer bedoeld als steun, hoor.... Want ook ik weet dat dit soort zaakjes erg moeilijk kunnen zijn Knipoog

afbeelding van waterman

Ook effe inhoudelijk..... Je

Ook effe inhoudelijk.....
Je zegt:
"Maar thuis hebben ze de voorbije jaren tijd gehad. Het gepraat en het gedoe nu lijkt voor mij niet geloofwaardig.
Maar eerder angst van hem haar te verliezen en in wanhoop gaat men met alles akkoord. Wat binnen enkele maanden/jaren.
Dan zit zij weer op het zelfde..."

Eigenlijk denk ik..... het doet er niet helemaal toe of jij dit geloofwaardig vindt.. Waar het ook om gaat is of zij dit nodig heeft.... En of zij daarna weer met hetzelfde zit, nou ja... uiteindelijk is dat haar probleem. Daar moet zij een oplossing voor vinden. Zaak is om verantwoordelijkheden daar te laten liggen waar ze thuishoren, he Knipoog

afbeelding van nico_nico

Wat ben jij toch pijnlijk

Wat ben jij toch pijnlijk wijs... Glimlach

Maar het is wel mijn lief hé die hij er probeert bij te lappen! Hehe, dat klinkt zo raar...

Maar ja, ze zegt zegt zelf: Laat het mij tenminste geloven.

Dusja,...

Ik vrees dat je gelijk hebt.

Zo dadelijk is ze hier.

Ben benieuwd wat te horen en of ik daar uw wijsheden kan aan toevoegen.

afbeelding van Lovertje85

@nico_nico

Lastig voor jou vooral lijkt me! Maar ergens heb ik wel het gevoel bij jou blog dat het gevoel meer bij haar zit dan bij jou? Ik lees je alleen over hoe zij er tegenover staat en mis jouw gevoel een beetje? Ook lijkt jouw gevoel pas ter sprake te komen nadat zij toegeeft verliefd op je te zijn?

Terugkomend op het hele verhaal lijkt het me voor alle partijen het beste, veiligste en eerlijkst om het contact definitief te verbreken. Zij zal nooit 100% bij haar gezin zijn als jullie af blijven spreken. Dat is niet eerlijk tegenover haar partner (waar ze voor wil gaan), haar kinderen, haarzelf maar vooral niet tegenover jou. Jij kan niet door met je leven als je blijft hangen in deze vicieuze cirkel.... En geloof je, je bent hier op de site niet de eerste die in die cirkel terecht zou komen, maar het doet zoveel extra pijn om er weer uit te komen. Is het dan niet beter nu even die pijn te hebben en dan er vanaf te zijn, dan jezelf alleen maar extra pijn te doen?

Kies voor jezelf, want een toekomst met haar ga je sowieso niet hebben, tenzij je ervoor wil kiezen om altijd 2e keus te blijven?

Never allow yourself to be an option instead of a priority.....

afbeelding van nico_nico

@Lovertje85

Dat het gevoel meer bij haar zit dan bij mij, daar valt over te discussieren. Glimlach

Nee, ik breng het zodanig omdat ik een oplossing zocht.

Zij wil haar man terug graag zien en daar mee door gaan.
Maar momenteel is ze dol van mij, en daarom gaat dat niet.

Ik hoef niet te zeggen hoe graag ik haar zie om een oplossing te vinden. Maar als je dat wilt weten, dan mag je dat gerust aannemen. Het bewijs is dat ik de laatste dagen heb afgezien, omdat zij mij liet weten dat ik uit haar leven moet verdwijnen.
Dat ik haar mis als ze er niet is. Dat ik het zot absurd is dat ik mijn gevoel voor haar moet verdringen. Dat ik alles zou opgeven om gewoon bij haar te zijn. Ik neem zelfs voldoening met die enkele uurtjes die we maar hebben.
Ik zie haar graag, geloof me maar gewoon.

Maar zoals ik zei: Ik zocht/zoek een oplossing.
Probleem is dat dit de laatste 5 dagen al 4 keer veranderd is.
Van haar alles ben ik tot haar niks herleid. En nu zitten we weer in een situatie dat ik er dan toch op één of andere manier mag inblijven.
Een roetsbaan van emoties. En lastig om mee om te gaan. Want van alles naar haar te moeten afsluiten tot haar weer te mogen toelaten. Tjeez, dat is zwaar.

Ik weet dat ik geen toekomst met haar zal hebben. Dat zegt ze zelf. En vermoedelijk gebeurd er de komende weken voldoende om het gevoel te veranderen.

Ergens verwacht ik dat ze me zal gaan haten of zo iets. Omwat weet ik niet. Maar omdat ik de persoon ben geweest die dit veroorzaakt heeft? Ik weet het niet.

Tja, ik ben benieuwd naar het gesprek straks.
Hopelijk zit ik hier straks niet de ganse nacht.

mvg,
Nico

afbeelding van hortensia

@nico

Misschien is het wijs om jezelf toch even weg te kunnen cijferen , ze moet zelf qua gevoel hier een uitweg uit zien te vinden wat haar keus ook zal zijn. Als ze er voor kiest om voor haar gezin te vechten dan hoort ze die kans te krijgen ook zodat ( mocht haar dat niet slagen ) dit nooit later tussen jullie en/ of de kinderen, kan komen te staan,
Het betekend niet dat je per direct de handdoek in de ring hoeft te gooien , maar misschien zou je er voor open willen staan om er gewoon "te zijn" op afstand, als je haar dat vertrouwen wilt geven dat je er gewoon zult zijn dan is dat voor haar denk ik eerst genoeg en een heel fijn gevoel. Mocht een relatie er niet inzitten dan is het wel een hele diepe vriendschap en voor nu moet dat toch ook heel veel waard zijn.
Mocht alles toch anders uitpakken dan hebben jullie een fijne bassis wat gebasseerd is op vertrouwen omdat elkaar al bewezen is dat jullie beide echt gedaan hebben wat jullie konden doen, in deze situatie en dat zal jullie band alleen maar sterker maken.

afbeelding van Showtek

Ik ben zeer benieuwd hoe het

Ik ben zeer benieuwd hoe het nu met TS gaat. Ik zit zelf namelijk in eenzelfde situatie.

Begin vorig jaar is er een nieuwe meid bij mij komen werken. Vanaf het eerste moment dat ik haar zag, was er denk ik al van beide kanten interesse. Tijdens kantooruren hebben we elkaar toen een beetje leren kennen en toen kwam ik er al snel achter dat ze een vriend had en al samenwoonde. Ondanks dat zocht zij op een gegeven moment toch contact via Facebook en toen is het balletje gaan rollen. Telefoonnummers uitgewisseld en lange Whatsapp-gesprekken volgden in de maanden daarop. Langzaamaan begonnen we mekaar steeds leuker te vinden, maar ik zocht geen toenadering omdat ik wist dat ze een vriend had en dat respecteerde. Toen zij eenmaal wel aan mij aangaf dat ze mij erg leuk vond, ging ik er vol voor.
Ons eerste afspraakje was eigenlijk alleen om er over te praten omdat er eigenlijk niks mogelijk was vanwege haar situatie, maar na een hapje eten en de nodige glaasjes wijn, sloten we de avond toch af met een romantische wandeling door een bos en toen hebben we ook gezoend.
In de maanden die daarop volgden gebeurde elke keer hetzelfde; van beide kanten kwam al snel het besef dat het beter was om er beter mee te stoppen, zodat zij kon bepalen wie of wat zij zou willen. Ondanks meerdere pogingen om geen contact meer te zoeken met elkaar, zijn we hier mee doorgegaan tot begin van dit jaar.
Meerdere keren met elkaar afgesproken, zij ook een aantal keer bij mij blijven slapen.
Op een gegeven moment zei ze zelfs dat ze al van me hield en me niet kwijt wilde.
Toen gingen zij en haar vriend afgelopen Februari een aantal weken uit elkaar, vanwege ruzie en toen dacht ik eindelijk gaat er een knoop doorgehakt worden. Toevallig gingen we met collega's die week op stap en zei ze mij dat ze van me hield en niet meer van haar vriend en dat het op termijn wel goed zou komen tussen ons.
Uiteindelijk heeft ze mij een kleine maand geleden toch gezegd dat wij elkaar moeten vergeten, omdat ze toch voor haar vriend heeft gekozen. En begin deze week hebben ze zelfs een huis samen gekocht. Voor mij een grote HUH!! om het zo maar te zeggen.
Ze gaf aan dat ze van haar vriend houdt en dat ze voor zekerheid heeft gekozen.
Ondanks dat ik er niks van begrijp waarom ze nu toch voor hem heeft gekozen, heb ik gezegd dat ik het zal accepteren. Ik kan haar niet dwingen voor mij te kiezen en ik wil iemand die 100% voor mij gaat, net als ik dat ook voor haar ging.
Dus ik laat haar nu zo veel mogelijk met rust, ondanks de pijn haar erg te missen.

Dit was even mijn verhaal. Ik ben dus zeer benieuwd hoe het nu met TS gaat. Ben je verder gegaan met je leven en heb je al iemand anders ontmoet of ben je nu toch met haar samen of 'wacht' je op haar? Ik ben zeer benieuwd.

afbeelding van mrpither

Re:

Wie is TS?

afbeelding van morgenster

ts = topicstarter

Glimlach

afbeelding van mrpither

Re:

ah.... mrpither nooit te oud om te leren...