Hallo allemaal,

Het is inmiddels weer ruim 3 en een halve week uit met mijn liefde...waarvan ik dacht dat ze echt de liefde van mijn leven is en was!

Na veel piekeren, huilen, buikpijn en nog meer ellende...heb ik toch de stap genomen om haar een aantal vragen te stellen die mij enorm dwars lagen...
Ik vroeg mij telkens af waarom ze in onze relatie van iets meer dan een jaar telkens praatte over samenwonen en kinderen. Zelfs een week voor de breuk, toen we in Parijs zaten voor ons 1-jarig jubileum EN haar verjaardag, vertelde ze me dat ze behoorlijk veel bezig was met het uitzoeken van een inrichting die ze graag bij mij in de woning zou willen toepassen...zodat ook zij zich helemaal op haar gemak zou voelen! We hadden het over samenwonen in januari en dat ze niks liever zou willen dan proberen zwanger te worden in de komende zomer...

Helaas...na een (zoveelste) domme fout van mij, waarin ik een week later wat had gedronken en haar niet kon begrijpen met haar hoofdpijn, was het ineens voorbij! De emmer, zoals ik die al in mijn eerste blog omschreef, was volledig overgelopen...

Het is mij allemaal duidelijk geworden dat de problemen helemaal niet bij haar liggen...in tegendeel...ik zie een terugkerend patroon waarin ik tijdens het stappen wat drink en ik een heel ander persoon begin te worden! Lollig zijn is prima...maar daarbij ook de jaloerse vriend uithangen en je vriendin elke minuut van de avond in de gaten houden is fout!!
Na veel nagedacht te hebben...gepiekerd over waar het allemaal eigenlijk vandaan kwam, leek het me niet onverstandig om S een mail te sturen! Ik begrijp maar al te goed wat mijn probleem is, alleen wilde ik toch nog die bevestiging hebben van S!

Ze stuurde me de meest mooie mail terug. Niet zo hard als de voorgaande, waarin ze me heel duidelijk liet weten dat ze rust nodig had...en dat ik niet meer in haar leven zal komen als haar partner....en dat terwijl ik ergens later in die brief wel de liefste jongen voor haar was...!
In haar mail bevestigde ze eigenlijk precies de dingen die ik voor mezelf ook op een rijtje heb gezet. Ergens heb ik problemen, die uiteraard met het verleden te maken kunnen hebben, maar die ik eigenlijk niet als excuus mag gebruiken...
Waar kwam die jaloezie b.v. vandaan? waarom klamp ik me zo vast aan iemand? Waarom drink ik in het weekend (niet altijd uiteraard!) zoveel dat ik verander in een persoon waar S totaal geen behoefte aan heeft?

Ik vroeg me af of het zou helpen als ik aan mezelf zou werken? misschien moet ik inderdaad eens met iemand gaan kletsen die mijn "probleem" aan het daglicht krijgt?! Wellicht kan ik dat op een bepaalde manier een plek geven en toch eindelijk die jongen zijn die ik in werkelijkheid ben!

S sluit niet alle deuren voor ons...maar nu terug komen zal op niks uitlopen, logisch ook...ze is dichtgeklapt en wil eerst rust in haar leven en weer gelukkig worden, want dat was ze bij mij niet altijd meer!
Dit geeft mij uiteraard weer bepaalde angsten...want wie zegt dat er over 2 maanden geen nieuwe partner in haar leven is? Hoe weet ik, wanneer mijn probleem eventueel verholpen zou zijn..., hoe ik weer in contact kom met S? dat soort zaken....daar gaf ze me deze reactie op:

Je vragen, ik begrijp ze, maar daar zou je al helemaal niet op gefixeert moeten zijn....!
Ja, het kan idd zijn dat ik over een tijd een ander heb... dat klopt... maar
dat zal je nu maar moeten accepteren dat die kans er inzit...

( om je hier misschien een beter gevoel over te geven: je weet zelf dat ik NOOIT binnen no-time een ander
in mijn leven heb gehad, of wilde hebben... )

Zoals zelf onder in je verhaal staat:
Klamp niet vast aan het verleden… Klamp niet vast aan dromen over de toekomst… maar leef in het heden, want dat is de enige plaats waar het werkelijke (be)leven is.

Dus, maw.... doe iets aan het nu... en hoe het loopt kan niemand je vertellen....
De situatie is nou eenmaal zo....Ga er mee om... werk eraan...( en dat doe je idd niet door een andere meid in je leven te laten..)
en denk niet over mij terug te krijgen, of hoe wij weer in contact komen of ..............................
Want zoals het verleden heeft uitgewezen gaat dat allemaal vanzelf............ ( kijk naar finale roda en dat we elkaar alsnog tegenkomt!)
Het komt vanzelf wel goed met je....

Uiteraard geeft de bovenstaande tekst mij hoop en geeft het me een positief gevoel! Al kun je zeker niet in de toekomst kijken (helaas...) en kan ik of S altijd wel iemand treffen die ons gelukkig maakt...ik weet dat dit de meid is waarmee ik mijn leven wil delen! En dat gevoel heeft zij me meermaals in het afgelopen jaar beantwoord met hetzelfde!
S is lief...zorgzaam....prachtig....en echt het type dat met alles en iedereen overweg kan! Ze is lekker huiselijk maar ook weer lekker een flapuit!

Ik kan alleen maar zeggen: ik ga heel hard aan mezelf werken! Heb dan ook voor morgen een afspraak staan bij de huisarts die mij hopelijk doorverwijst naar een Psycholoog die mij kan helpen! Wat ik verder wil zeggen...en dat heb ik helaas niet eerder in gezien (ben nu al 30 jaar!) Heeft je vriendin of vriend problemen met je alcohol gebruik, doe er dan ECHT iets mee! Dit soort problemen wil je niet in je relatie...alcohol is en blijft een drug....sommigen kunnen er uitstekend tegen, anderen hebben er de grootste problemen mee!
Je wilt trouwen en een gezin met je partner....niet met je fles bier!! (deze les heb ik inmiddels geleerd!)

Bedankt voor het lezen van deze nogal lange blog.... het voelt goed om het even van je af te schrijven!

Groet,

G!