hey man,

begrijp zeer goed hoe je je voelt, zit in een zeer vergelijkbare situatie...

heb zelf lang getwijfeld, en nu nog, of ik ze een brief terug zou sturen en heb er twee voorbereid, eentje waarin ik m'n visie geef op de relatie en een positieve brief waarin ik zeg dat ik blij ben voor haar dat ze rust heeft gevonden en waarin ik enkele positieve punten benadruk en de optie laat om over enkele weken af te spreken (zoals mij aangeraden was hier) met een bijbedoeling om ze opnieuw aan me te doen denken.

maar, op dit moment, deze hele week heb ik erover nagedacht, voel ik me niet klaar om de brief te sturen (gelijk de welke).
ik heb nu al een tijdje de no contact rule toegepast en ik heb dat nog nodig voel ik, zelfs indien ik daardoor mischien bruggen opblaas, want, indien ze nu terug contact zou opnemen, ben ik nog niet sterk genoeg om me sterk voor te doen

maar toch is er constant een tweestrijd in m'n hoofd, iets doen / niets doen...

en aan de ene kant heb ik veel verdriet, pijn, angst, eenzaamheid en mis ik ze enorm en heb ik veel flashbacks en aan de andere kant vind ik dat het nu aan haar is om mij terug te winnen indien ze terug zou willen komen, beseffende dat die kans zeer klein is...

die constante tweestrijd hé... ik denk dat zolang dat ik er nog over twijfel van te blijven de no contact regel toe te passen, hoe moeilijk ook... tot als ik me echt sterk genoeg voel en dan zie ik wel, dan zal ik het wel weten, denk ik

ik wens je veel kracht en sterkte en hoop dat je genoeg afleiding kan vinden zodat je af en toe er ook niet aan denkt

he sir, doe je zelf nu eens een plezier, weet dat het moeilijk is, lees mijn blog maar eens bijvoorbeeld en heb allemaal het zelfde gedaan wat jij nu ook hebt doorgemaakt, maar ik heb 2 kleine kinderen waardoor het de zaak misschien wat anders maakt waar mijn vrouw niet voor wil, volgens haar kan, zorgen zodat contact noodzakelijk is. maar loslaten is nodig omdat zij dat van jou vraagt. zij vind jou te beklemmend, te claimerig, te veel willen bezitten. daar is zij nog niet aan toe. zij voelt van alles voor je, maar je kwam te dicht bij. zij heeft een probleem, haar eerdere ervaringen zijn negatief, dus vertrouwt zij jou niet, toch ook weer wel, zit met zich zelf in de knoop ! alleen rust is wat zij wil. af en toe een briefje sturen, maar dan niet over relaties gaan hebben, maar puur op een belangstellende manier vragen hoe het gaat. als zij echt vrienden wilde blijven en om je gaf, zal er vanzelf een reactie terug komen, maar schrijf alleen op een manier die zij gaat begrijpen. dus vanuit haar standpunten en geef aan dat jij haar wil zult respecteren dat zij zelfs gelijk heeft door afstand te nemen. probeer ook wat dingen te benoemen die jullie samen gedaan hebben, waar je veel plezier samen om heb gehad, probeer dat ook te schrijven wie weet krijg je een lach op haar gezicht en ben je weer even in beeld.
groetjes en veel sterkte !
bjm