Hoi,

Dit is een zéér lastige situatie, waar ik al veel over heb zitten nadenken. Ik heb het nog niet meegemaakt, maar ik had dan ook nog geen zeer lange relaties.

Aan de ene kant heb ik me al vaak afgevraagd of we hier wel zo zwaar moeten aan tillen. En of de voorgespiegelde idealen geen illusies zijn. Want meer en meer hoor je dat dit wel eens voorvalt, en dat dit vaak geen afbreuk doet aan de liefde die ze voor jou voelen.

Maar aan de andere kant wil ik ook een relatie waarin ik mijn vriend honderd procent kan vertrouwen, en wil ik helemaal niet dat hij ook met anderen in bed kruipt.

Geen idee wat ik zou doen in jou situatie. Ik denk dat het zou afhangen van mijn eigen motivatie. Heb ik nog genoeg liefde over, kan het vertrouwen hersteld worden? Zal ik mijn kas niet opvreten telkens hij alleen weg is? Ga ik er zelf niet aan onderdoor gaan?

Laat hem in ieder geval maar even merken, dat hij dit niet zonder gevolgen kan doen. Wees eens goed kwaad. Laat hem merken dat je best zonder dit gezeik kan. Dat je ook gevoeles hebt, waar hij beter eens bij stilstaat. Zodat hij misschien 2x nadenkt als hij nogmaals de relatie op het spel durft zetten.

Wat een zwaar onderwerp. Vreemdgaan kan voelen als het ultieme verraad in een relatie. Toch hoeft dit niet altijd te leiden tot het einde.

Weet je wat hem ertoe gezet heeft om vreemd te gaan? Is dit voor hem een eerste maal ook? Alleen jijzelf kan denk ik antwoord geven op de vraag die je stelt. Ben je in staat dit te vergeven ook en hoe ziet hij de toekomst met jou?

Wens je veel sterkte in deze lastige tijd.