Wat rottig zeg, toen ik dat hoorde stortte mijn hele wereld in elkaar, maar dat eerder de manier hoe het mij wer verteld.

Zijn moeder vind het ook heel jammer. Ze was gek van mij. Maargoed...
Al mijn vriendin willen dat het weer goed komt, ze sporen het steeds weer aan. Zelfs een klagenoot waarmee ik nooit sprak. Hij begon op een feest plotseling een hele speech te houden hoe leuk we wel niet samen waren!
Het kwam als een schok voor de meeste, is het uit tussen hun? Hoe kan dat, ze waren smoor van elkaar. Maarja, aan alles komt een einde.

In ieder geval, veel succes nog verder! Denk er niet teveel aan, anders maakt het je gek!

Liefs,
Dearest...

Dankje voor jullie lieve reacties dames Mijn wereld stortte dus gisteren even in. Heb voor het eerst sinds tijden weer eens echt kunnen janken. Eerder waren het slechts tranen...

Voel me er ook nog best wel rot onder. De gedachten dat die gozer met zijn vieze slachters jatten aan mijn V. zit.... aargh.... Het was gewoon mijn meissie en nu dus niet meer. Ik hoop zo dat hij ontzettend tegen gaat vallen.. heerlijk lijkt me dat.

Anyway, de meeste hoop die ik had is nu wel vervlogen. Er is nog 1 ding dat ik ga doen en dat doe ik over een week of 2.

Ik ga dan de combimagnetron terugbrengen. Ik krijg binnenkort een andere en deze is eigenlijk van haar. Ik had toen via haar moeder gevraagd of ik hem voorlopig niet kon houden aangezien ik hem vaak zou gebruiken. V. zat bij haar ouders, dus zou hij alleen maar opgeslagen staan. Nou.. dat was dus goed.

Als teken van goodwill breng ik hem dus netjes terug. Misschien dat V. dan ook al wat minder boos is... ik bedoel... ze is over me heen Dan moet je boosheid ook wel afgenomen zijn, toch? Misschien dat het haar wel weer even aan het denken zet. Haar moeder zal het waarschijnlijk wel afhandelen. Denk niet dat V. open gaat doen als ze me de tuin in ziet komen lopen.

Bah, wat vind ik dit erg voor je, Jeronimo. Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar ik leef met je mee.

Liefs,
Hoop

Nou, je hebt in ieder geval jezelf als graadmeter. Het is heel duidelijk dat jij nog niet klaar bent met verwerken, nog erg met haar bezig bent, dus is de kans best groot dat dat bij haar ook niet allemaal afgesloten is.

Daar staat wel tegenover, dat ik denk dat dit het moment is dat je jezelf er echt toe moet gaan dwingen om haar tot het verleden te laten behoren. Ik kan me voorstellen dat aan haar denken nu nog meer pijn doet dan het eerst al deed en dat je er bovendien weinig aan kunt doen dat die flapdrol ook de hele tijd door je hoofd spookt nu. Daar word je niet blij van. Je zou misschien moeten gaan scheiden: de periode dat jullie nog wat hadden, was V. zoals jij je haar herinnert. Die herinneringen moet je meenemen naar de toekomst zodat je daar later met plezier op kunt terugkijken. Je moet ze nu alleen even niet te actief aanspreken.

Wat daarna gebeurd is, is onderdeel geweest van het pijnlijke uit elkaar gaan. Daar kun je niks meer mee. Dat hoef je niet steeds terug te roepen. En zeker nu is V. eigenlijk voor jou een volstrekt irrelevant persoon geworden. Niet relevanter dan je overbuurvrouw. Als je een manier kunt vinden om jezelf dat voor te houden, dan is de wereld ECHT weinig veranderd sinds ze de nieuwe flapdrol heeft.

Want zeg nou zelf... of het bij haar nou een rebound is of niet, maakt het echt verschil? Het zegt niks over het verleden, al maak jij je dat zelf misschien wijs. Als je vier jaar bij elkaar geweest bent, hebben jullie heus echt van elkaar gehouden en kun je er vanuit gaan dat jullie allebei niet hebben gewild dat het zo afliep. Maar het is wel zo gelopen. Zij heeft de tactiek gevolgd van het 'zo snel mogelijk verder gaan want echt happy voel ik me nu niet' en is die gladjakker tegengekomen. Of dat liefde is of niet, doet niet meer ter zake lijkt me. Jij zult moeten proberen je aandacht zo weinig mogelijk nog op haar te richten, want je doet jezelf er alleen maar pijn mee en er valt werkelijk niks meer mee te winnen. Misschien moet je zelf ook verder gaan, je ook in de armen van iemand storten ofzo, rebound of niet - dat maakt niet uit. Kom je misschien makkelijker met de nieuwe situatie in het reine dan nu.

In ieder geval: veel sterkte. Het doet mij ook wel wat, aangezien onze verhalen wel veel overeenkomsten kennen. Als jouw ex nu een nieuwe liefde heeft, doet me dat toch een beetje denken in de richting van: hoe lang zou het duren voordat ik zulk nieuws over mijn ex verneem?

hoi jeronimho

je zegt het zelf al, het maakt het wel makkelijker om verder te gaan, heel veel hoop vervliegt op deze manier en dat maakt het wel makkelijker...
Vind het verder erg herkenbaar..., maar moet je zeggen dat het met mij steeds beter gaat..
Nog even en je denkt liever hij dan ik met dat mens en wat ben ik blij dat ik eraf ben..

succes

Hee Jero, normaal ben ik niet iemand die dit snel zou zeggen maar in jou geval lijkt het me ook wel lekker om nu een "rebound" te nemen. Begrijp me niet verkeerd, ik spoor je niet aan om andere mensen te "gebruiken" maar misschien is het wel lekker om je voor te nemen om komend weekend lekker te gaan stappen en dan met e.o.a. lekkere meid te gaan zoenen. Ga maar eens genieten van aandacht, je verdiend het.
Liefs,
Hoop

Heb het ook allemaal al een keer meegemaakt en het blijft gewoon kut om te accpeteren dat er iemand anders je plek in gaat nemen (ook al zal dat niet haar eerste flirt zijn, want die zijn er inderdaad meestal om te helpen vergeten)Ook mijn ex heeft na ongeveer 2 maanden iemand leren kennen, en dat maakte me helemaal gek die gedachte dat er iemand anders naast haar lag.
maar je hebt gelijk als je zegt, het is niet of maar wanneer!
Heb nadat het uit ging met mijn vriendin ook iets gehad met iemand waar ik zelfs echt gek op zou kunnen worden, maar pas op, want als jij je zielig of alleen voelt ga je misschien toch dingen zeggen die je eigenlijk niet meent en waarmee je iemand anders haar hoofd mee op hol kan laten slaan, terwijl jij er helemaal nog niet klaar voor bent, succes en sterkte de komende tijd