Heej mensenn.. Ik ben nieuw hier en wil even mijn verhaal kwijt..
Heb al vaak berichtjes van deze site gelezen en daar heb ik best veel aan..wilde liever niet mijn eigen verhaal opschrijven maar heb besloten het nu toch te doen.
Het is nu al meer dan twee maanden uit met mijn vriend..nu ex vriend dan natuurlijk..We hadden meer dan 2,5 jaar een fantastische tijd..nnatuurlijk met ups enn downs maar we hielden zo enorm veel van elkaar..toen het net uit was ging ik echt helemaal kapot van de pijn, van verdriet en van gemis..Ik had wel genoeg afleiding..veel aan mijn vriendinnen gehad enzo, maar eigenlijk hielp het niets.Hij deed de ene keer heel erg bot en nde andere keer had ik hem huilend aan de telefoon, snikkend dat ie het allemaal ook niet wist, bang dat ie de verkeerde keuze had gemaakt. Ik wilde er heel erg graag nog goed met hem over praten, maar hij wou mij niet zien..bang voor de confrontatie..
Mijn exvriend en ik zouden samen op vakantie gaan,maar die is dus niet meer doorgegaann, dat vond ik echt heel erg..ben ntoen maar met mijn ouders meegegaan, vlak voor ik met mijnn ouders op vakantie ging ben ik nog bij m wezen slapen..toen wou ie opeens wel dat ik langskwam, en ja natuurlijk kon ik daar geen nee tegen zeggen. We hebben toen echt twee fantastische d agen gehad, het was zo gezellig, gewoon als vanouds, heel erg leuk. hij zei dat ie mij absoluut wilde zien als ik terug kwam van nvakantie...En..ik kwam thuis van vakantie(die wel heel erg leuk was)..wou ie me opeens niet meer zien. Hij zou 2 dagenn latr op vakantie gaan met vrienden en het leek hem geen goed plan als hij eerst nog met mij zou zijn, en een week later met een ander(heeft ie echt zo gezegd!) Op dat moment had ik het helemaal met hem gehad...ik zou ook nog op vakantie met vrienndinnen gaann dus daar richtte ik mij volledig op. Opeens belde hij me weer 's avonds, hoe erg het hem speet maar dat hij het ook nieet wist allemaal, hij miste me heel erg, en hij zei dat ie nog zoveel v an nme hield...hele verhalen.. waar ik eigennlijk alleen maar boos v an nwerd. Ik zei dat ie mij aan het lijntje hield, de ene keer lullig doen en de andere keer mij weer valse hoop geven..Dat speet hem ook allemaal, hij zei dat ie de volgende dag alsnong langs zou komen..ik blij..maar neehoor hij kwam niet. Ik belde hem of hij nog zou komen, was hij met vrienden en hij had ECHT geen tijd meer... De volgende dag ginng ie op vakantie met zn vrienden.. en ik de dag erop met vriendinnen.. Das nu al 10 dagene geleden en ik heb niks meer van hem gehoord...Ik heb ook niets van mij laten horen(waar ik erg trots op benn!!) maar toch.. ik weeet dat hij nu thuis is, ik zou hem zo graag eventjes bellen,.eventjes zijn stem horen.. Maar aan de anndere kant, wil ik ook niet weten wat hij allemaal met andere meiden heeft uitgevogeld op vakantie(want dat weet ik zeker)... Wat zal ik nou doenn?? ik merk aan mezelf dat ik er beetje bij beetje overheenn kom.. als ik hem nu weeer zou bellen komt alles waarschijnlijk weer boven... pfff ik weet het echt niet... Wie w eet wat te doen??
Moeilijk..
Hmm,
Ik zou sterk blijven. Als hij er behoefte aan heeft neemt hij wel contact met jou op. Je moet nadenken wat het jou oplevert als je belt. De kans bestaat dat je weer helemaal naar beneden getrokken wordt, en is dat het je waard? Ik krijg de indruk dat hij het ook niet allemaal wist. Als hij graag bij jou wil zijn neemt hij wel contact op. Zo niet, dan moet je vooruit gaan kijken. Het leven is nu even klote, maar ooit gaat de zon echt wel weer schijnen.
Succes, en liefs,
Ramses
Tja.
Hey,
ik ben het helemaal met Ramses eens. Geef er niet aan toe! Het is zo ontzettend moeilijk omdat je er echt alleen maar mee bezig bent. Maar pas op dat je geen dingen gaat doen waar je later spijt van krijgt. Toen het net uit was met mijn vriendin heb ik me ook volkomen belachelijk gemaakt Laat hem maar lekker zweten. Hij is je echt niet waard!
Heel veel succes! Sunday