Was het een bewust gekozen dag van stilstand ? Of een dag van stilstand opgelegd door je "systeem" ?

Het valt mij op dat een heleboel mensen ineens zoveel moeten doen van zichzelf als ze LDVD hebben. Moeten ineens gaan sporten, moeten er goed uit zien, moeten kunnen loslaten, moeten, moeten, moeten, ineens van alles van zichzelf. Of van de omgeving.

Soms jarenlang niets gedaan aan sport. En ineens moet er van alles aan sport gedaan worden. Plannen maken, doelen stellen, etc,etc. Moeten zo snel mogelijk weer een nieuwe relatie hebben.

Wat is er mis met een periode van vertraging ? Even niets moeten van jezelf. De tijd nemen om daadwerkelijk te voelen wat er met jezelf gebeurd, onderzoeken waar je gevoel van verdriet vandaan komt.
Leren om met jezelf te kunnen zijn.