Het lijkt wel een regelmaat te worden; om de maand hier een post neerzetten.

Ik zit al een hele tijd met het gevoel dat ik iets moet neerzetten maar ik weet niet wat, een soort writers blockje wellicht?¢‚Ǩ¬¶ Er is dan eigenlijk ook niet bijzonder veel gebeurd de afgelopen tijd. We zijn inmiddels weer in December aangekomen, de maand waarin het gezellig samenzijn de boventoon voert?¢‚Ǩ¬¶ maar niet voor deze jongen! Voor mij hoeft deze maand deze keer niet, geen behoefte, geen zin. Vorig jaar rond deze tijd maakte mijn X een einde aan onze relatie (voor de vele nieuwe mensen: mijn ex verliet mij na ruim 12,5 jaar samen zijn voor mijn beste vriend, welke ik ruim 16 jaar ken. Mij achterlatend met een leuke schuld welke onstaan is door het moeten verkopen van "ons" huis waar we nog geen half jaar (!!!) in samen hadden gewoond).

Normaal gesproken zou het rond deze tijd al gezellig zijn; pakjesavond achter de rug en dan weer gaan opmaken voor de kerst. Beetje shoppen, kerstmarktjes afstruinen. Het klinkt allemaal heel gewoon maar ik genoot van die periode, leuke hectiek naarmate de feestdagen naderden, de zucht en opluchting wanneer het weer voorbij was en dan als afsluiting natuurlijk het oud&nieuw. Al die leuke dingen staan momenteel in de schaduw van wat er vorig jaar rond die tijd allemaal heeft afgespeeld. Een maand lang tegenover je ouders proberen te doen alsof er niets aan de hand is, om hun kerst maar niet te verpestten. Leugens en bedrog, dat was typerend voor december 2005. Ik werd door mijn X en beste vriend voorgelogen, gezegd dat er niks gaande was en ik was stom genoeg om dat allemaal te geloven!

Een einde, afsluiten, dat boek dichtslaan, dat wil ik nu eens gaan doen maar om de een of andere reden lukt me dat maar niet. Ik zou niet eens weten hoe? De meesten hebben nog regelmatig conatact met hun ex'en gehad zodat er nog "gepraat" kon worden en men alles een plaatsje kon geven. Bij mij is het anders gegaan, ik heb geen contact meer met mijn X (hoewel we dezelfde werkgever hebben)?¢‚Ǩ¬¶ we hebben nooit alles uitgepraat omdat zij dat niet wilde. Ze had al genoeg gepraat vond ze. En die "vriend", al ruim 9 maanden taal noch teken van leven. Zelf ben ik te koppig en misschien wel te verbitterd om contact te zoeken. Dus blijf ik maar met die (misschien wel standaard) vragen rondlopen: hoe vergaat het hen nu, na bijna een jaar, nog steeds gelukkig samen of is die roze wolk inmiddels opgetrokken. Ik moet een manier zien te vinden om dit af te sluiten?¢‚Ǩ¬¶ die deur eindelijk eens dicht doen achter me.

Nu heeft het afgelopen jaar niet alleen maar ellende gebracht. Zo heb ik dit jaar binnen een kleine 2 maanden mijn rijbewijs gehaald, een auto gekocht waarvan ik dacht dat ik die nooit zou rijden en last maar zeker niet least: ik heb een aantal hele fijne mensen leren kennen met wie ik het best kan vinden. Ook ben ik een stuk zelfverzekerder geworden, iets wat ik voorheen zeker niet was. Durf nu ook eens een keer mijn mond open te trekken (te pas en onpas) wanneer iets me niet aanstaat.

Het zal een hele klus worden om de komende dagen door te komen, het zal niet makkelijk zijn en het zal ook geen pretje zijn maar ik weet dat ik uit veel diepere shit heb kunnen komen, dus dan zal dit ook wel te doen zijn.

In iedergeval bedankt voor het lezen, stiekem toch weer een aardig stukje tekst geworden (en ik wist niets te schrijven )

Wesley