ik voel met je mee, maar er zijn nog vele andere die precies het zelfde mee maken als jij .
zoals ik.
ik hoop ook dat dit allemaal snel voor bij mag gaan.
maar we moeten hier door heen

Tja , ben bang dat ik je ook erg goed begrijp, zit zo'n beetje in hetzelfde schuitje alleen moet bij mij "de laatste Ontmoeting voor zeer lange tijd"nog ergens volgende week gaan plaatsvinden. Ze wil het liever niet zo maar ik trek het niet om haar te zien of eigenlijk wel, ik wil niks anders maar als ik haar dan weer zie is er die afschuwelijke pijn die nog veel dieper gaat dan alle andere dagen,de jalouzie, de angst, de boosheid, het verdriet, de jankbuien.Vroeger was ik een bikkel, waar ben ik in godsnaam beland?Ik wist niet eens dat ik kon huilen, nu weet ik sommige momenten niet hoe ik het moet stoppen grrrrrrrrr!Ze (we) wil(len) erg graag vrienden blijven, begin langzamerhand wel te twijfelen of dat niet gewoon een doekje voor het bloeden is, misschien is het alleen maar bedoeld om wat schuldgevoel af te kopen of nog erger, mischien is er wel een klein stukje in haar dat wel pijn heeft van de situatie en als ze me als vriend(-en) er bij kan hebben, kan ze zonder al te veel pijn verder met de nieuwe vriend op wie ze waanzinnig verliefd zegt te zijn (is?) zonder echt afscheid van mij te hoeven nemen.Eigenlijk maakt het ook niet veel uit, over is over, klaar is klaar.We zullen verder moeten, ook al is het nog totaal onduidelijk hoe en waarom.Wat ik iedereen wel kan aanraden is het boek te lezen dat ik nu aan het lezen ben:
"Mars & Venus beginnen opnieuw"van de schrijver John Gray.
Het geeft een wat duidelijker beeld over het hoe en waarom wij de pijn voelen zoals we die voelen en geeft advies over hoe er mee om te gaan , het te accepteren en hoe ervoor te zorgen dat je er zo snel als mogelijk zo goed mogelijk uitkomt.Voor mij allebei even belangrijk, ik wil echt zo snel als het kan van de pijn en het verdriet af maar wil het niet gaan wegproppen en op die manier de rest van mijn leven gefrustreerd blijven, ik moet er absoluut beter uit komen dan dat.Ik zie het voorlopig nog niet gebeuren dat ik aan een nieuwe relatie begin maar weet ook zeker dat ik ook niet de rest van mijn leven alleen wil blijven of vanwege de eenzaamheid en de pijn maar besluit de eerste de beste die langskomt te nemen om maar niet meer alleen te hoeven zijn,of de pijn weg te drukken door "verliefd" te worden maar later in de nieuwe relatie met je kop tegen de muur te lopen omdat de vorige relatie nog niet verwerkt is.

Mischien ook iets voor jou om te lezen Jaspera? Het gaat ons niet in een keer genezen maar in mijn geval is het zeker bruikbaar.

Succes,

Olaf

"Ik denk eigenlijk ook dat je er pas ?ɬ©cht overheen komt als je zelf ook verliefd wordt op iemand anders en daar kan ik me nu totaal nog geen voorstelling van maken."

Dit is een gedachte die ook wel in mij opgekomen is - het is namelijk eentje die sterker wordt naarmate het langer duurt dat je je zo rot voelt. Op een gegeven moment heb je dan het gevoel (ik althans) dat het nooit over gaat en dat er dus iets moet 'gebeuren'. Dan komt er eens een keer een moment dat je iemand tegenkomt waarbij je denkt van 'wow, jij bent leuk' en ineens voel je je een stuk minder rot - je komt erachter dat je ex geen liefdesmonopolie bij je heeft en dat schept lucht. Maar dat is dan maar voor even, als het verder met die nieuwe persoon tenminste niet meteen wat wordt ofzo. Gaandeweg krijg je dan het beeld in de kop dat er inderdaad iemand anders nodig is om er echt vanaf te komen, omdat je je ineens even een stuk beter voelt als je een leuk iemand bent tegengekomen.

Da's best rot. Zo'n soort proces heb ik wel meegemaakt en het effect van zo'n leuke ontmoeting duurde meestal maar kort. En ondertussen voel je heus wel dat er nog 'wat zit'. Het gaat er niet mee over. Het kan wel een hoop lucht scheppen misschien, maar ik vraag me af hoe verstandig het is om er meteen helemaal volop tegenaan te gaan. Want het zit er ondertussen nog steeds. En als de eerste positieve rush van de ontmoeting weer een beetje voorbij is, vind je jezelf weer terug zoals voor die rush.

Ik heb daarom maar besloten het hele onderwerp 'liefde' zo min mogelijk actief te proberen te benaderen voor een poos. Komt er wat op m'n weg, nou leuk dan, maar op zoek gaan gaat niet de remedie zijn. Werkt ook niet echt goed trouwens om iemand tegen te komen in een beetje ontspannen situatie haha. Mijn date van afgelopen dinsdag zou ook wel anders gelopen zijn als ik niet nog met de sores omtrent mijn ldvd in mijn hoofd zou hebben gelopen. Ergens wel jammer, want het was leuk enzo, maar aan de andere kant zou het ook niet goed geweest zijn als ik had gedaan alsof het er niet was.

Ga het in ieder geval niet proberen te forceren, daar raak je alleen nog maar gefrustreerder van. En helemaal als het vergelijkingsmachientje ook nog eens aan gaat slaan. Maar kan me voorstellen dat, aangezien het bij jou nog een stuk verser is, dat dingen zijn waar je je nog helemaal niet mee bezighoudt op het moment.

ik heb haar gezien ,ze staat op de rooie brug in utrecht .
ze bestaat echt.