Lieve mensen,
Ik dacht dat het weer '' redelijk'' met me ging kon weer interesse toonen naar de gespreken van andere mensen maar oh oh ben weer terug bij af voel me zwaar kut depri , jaloers en dan nog de enorme twijfel wel stappen ondernemen of het erbij laten. Ik heb vorige week Vrijdag voor het eerst na 8 weken weer echt contact gehad met mijn ex, die me geblokt heeft op zijn foon(hij kon de gesprekken niet aan) hij legde zelf contact met mij op het werk na me eerst zoveel mogelijk te hebben ontlopen de vorige wkn nodigde me zelfs nog uit op het terras om verder te kletsen,maar wat hij toen heeft gezegd heeft me hoop gegeven,aan het twijfelen gebracht en het vreet me kapot van de jaloezie dus jullie kunnen wel raden hoe ik me voel.Geef me aub raad zie het niet meer zitten , ik die meid die altijd sprankelend door het leven ging zo spontaan dat zelfs een lantaarnpaal bijna terug praatte. tijdens een gezellig gesprek met hem kreeg ik even daarvoor een grappig sms van mijn nicht hij hoorde dat ik een bericht binnen kreeg ,in het verleden was hij altijd paranoia(komt door zijn persoonlijkheidsstoornis) checkte altijd mijn telefoon,dus even later vroeg hij vanuit het niets of ik alweer een vriend had nee dus hij ook niet maar er zat wel een meisje achter hem aan of ik even haar sms aan hem wilde lezen,ik bedankte hiervoor, waarom doet hij dit ik ga er kapot aan ik zou dit nl nooit doen als ik degene was geweest die de relatie had stopgezet omdat ik het niet aankon en wist dat de ander kapot ging van verdriet,wat is dit? wil hij me jaloers maken? en met wat voor een rede? volgens mijn vriendin probeert hij mss wel een reactie bij me los te krijgen ik heb nl niets meer van me laten horen nadat ik geblokt was heb ook niet meer lopen smeken. even later gaf hij toe dat hij de kids en mij zijn maatje miste (hij werkt nu ook 6 ipv 3 dagen) op mijn vraag of ik nog geblokt was zei hij ja want je belt me toch niet?????Zijn dit hints? moet ik nog 1x mijn trots laten varen en vragen of we het nog een x kunnen proberen of hoor ik dingen omdat ik ze zo graag wil horen,houd ik mijn eigen hoop en verdriet in stand?2 van mijn vriendinnen zeggen mss hebben jullie al die wkn wel op mekaars telefoontje zitten wachten stap erop af als hij je weer afwijst kun je mss wel verder nu blijf je hopen.En dan nog een vriendin die heeft hem afgelopen zondag gezien bij een zwemplas helemaal alleen maar wel heel veel bellend naar wie? naar dat meisje? Maak mezelf helemaal gek ben ik te laat? wat moet ik nu morgen is het weer Vrijdag zal hij op het werk zijn? Moet ik het erover hebben? Wilde zo dat deze tijd voorbij was en dat ik weer kan genieten van het leven.