De laatste dagen zou ik eigenlijk druk aan het studeren moeten zijn voor een hertentamen wat ik woensdag moet maken. Het wil echter maar niet lukken. Ik probeer het wel, maar de concentratie is ver te zoeken. Ik zie de tekst wel maar ik sla niks op. Steeds dwalen mijn gedachten af naar haar.

Op zoek naar wat afleiding ga ik overdag naar de sportschool en kijk ik 's avonds naar Will & Grace. Deze serie zorgt er voor dat ik een half uurtje kan ontspannen en zelfs wat kan lachen. Desondanks doet deze serie me tegelijkertijd ook weer aan mijn ex denken. Ik kende het programma niet, totdat ik een keer bij mijn ex (toen nog mijn vriendin) kwam terwijl ze dit aan het kijken was. Daarna hebben we nog regelmatig samen naar Will & Grace gekeken, bij mij thuis, bij haar ouders thuis, maar voornamelijk op haar studentenkamer. Het klinkt misschien gek, maar van die momenten kon ik echt enorm genieten. Dat was het voor mij helemaal: lekker samen op de bank, op haar eigen plekje in de stad, kijken naar een niks-aan-de-hand programma dat je even de tijd doet vergeten.

Nu de relatie voorbij is ga ik steeds meer twijfelen aan mezelf. Ik denk dat ik, toen het nog aan was, niet vaak genoeg tegen haar heb gezegd hoe fijn ik dat vond. Als ik dat wel gedaan had dan hadden we misschien nog veel meer van die mooie momenten meegemaakt. Dan had zij zich wellicht minder aan mij ge?ɬØrriteerd en zouden er misschien minder ruzies zijn geweest. Misschien waren we dan nog wel samen. Die gedachte maakt me gek! Waarom heb ik haar toen niet gewoon vaker gezegd hoe fijn ik het vond zo samen met haar?! Had ik dat wel gedaan dan was het misschien helemaal niet zo ver gekomen als nu. Nu voel ik me beroerd en ik heb nu het gevoel dat dat helemaal niet nodig is, als ik het toen allemaal iets anders zou hebben aangepakt?¢‚Ǩ¬¶

Enkele weken geleden heb ik haar nog wel gezegd hoe fijn ik die momenten met haar vond. Ik wilde zeker weten dat zij weet hoe fijn ik die momenten met haar vond, ook al is dat achteraf en verandert het niks aan de geschiedenis. Kon de tijd soms maar teruggezet worden, dan weet ik zeker dat ik sommige dingen anders zou doen. Damn, die momenten zal ik nooit meer meemaken .

Ook vanavond heb ik weer gekeken naar Will & Grace. Niet samen met haar op haar kamer maar in m'n eentje op mijn slaapkamer, met soms een lach op m'n gezicht maar ook enkele tranen in m'n ogen.