Dit weekend een festival waar we allebei zijn.
Ik wil hem niet zien. Bang voor mijn reactie, bang dat hij straks met iemand anders daar is... Allemaal gedachtes waar ik niks aan heb natuurlijk.
Ik merk het gemis veranderd. Nog niet minder. Maar na mate de tijd vordert steeds zo n besef van: shit het is echt ECHT over. Dat besef komt in etappes ofzo. En dus steeds weer een kutgevoel. Toch wel depressieve gedachtes. Maar ik accepteer het maar ff.
A fin.. Ik zet me in op positive vibes dit weekend!