wat jij schrijft voel ik ook nog elke dag. Ik mis mijn ex en mijn leventje met hem en de kinderen. Hij is echt geen dag uit mijn gedachte. Ik wil hem ook vasthouden. Ik wil hem niet loslaten, want dan ben ik hem echt kwijt. Verstandelijk weet ik dat het onzin is. Ik ben hem allang kwijt. Maar in mij is nog steeds dat sprankje hoop (tegen beter weten in).

Ik ben zo bang om hem los te laten. Dan voel ik me echt alleen. Nu heb ik nog steeds het gevoel dat hij bij mijn is (ook onzin natuurlijk), maar dat wel waar ik in mijn hoofd me bezig ben.

Patty