Elke dag zweeft je naam nog in me hoofd.
Er is geen dag dat ik niet even aan je denk.
Ik ga verder, het is ook zeker mijn tijd om verder te gaan.
Langzaam maar zekerder sla ik mijn eigen weg in.
Ben opmezelf gaan wonen, 130 km van mijn stekkie vandaan waar ik me
hele leven geleefd heb. Een studie begonnen die ik al me hele leven wil doen, me droom aan het najagen. Het wordt beloond, al dat harde werken. Steeds stapje bij stapje kom ik dichterbij en ik benieuwd wat de komende jaren mij allemaal
gaan brengen.

En ik vraag me af, elke dag. Wat deed je zo veranderen?
Je was altijd al onzeker geweest, ook was je bang mij kwijt te raken heb ik uit verhalen van je beste vriendin gehoord. Maar opeens hakte jij de knoop door.
Mij nog een x de schuld gegeven, ik had het uitgemaakt.
Niemand wou ons geloven..grapje zeker? Nee, het was over en niemand kon
geloven dat jij de knoop had doorgehakt. We waren beide onzeker, en er misschien niet klaar voor. Maar ik weet wel, niemand heeft me nog zo laten voelen.

Toen het uit was gegaan veranderde je steeds meer. Tijden veranderen, mensen veranderen. En zelfs ik veranderde... maar jij werd er niet beter op.
Even zag het erna uit dat we weer bij elkaar zouden komen, je nam steeds contact op, wou me steeds zien. Daarna stortte je helemaal in, alles werd je teveel, je werkte je kapot. Zelfs zn beste vriend is nog naar me toegekomen,, alsof hij wou zeggen: doe er wat aan. We waren nog niet eens de deur uitgelopen of hij begon al: het gaat niet goed met hem.. nee dat zag ik aan je..trillend zat je naast me op de bank, magerder dan ooit. Je was kapot.

Normaal tegen elkaar doen konden we na de relatie nooit, die spanning bleef. Het was zo raar, die gevoelens bleven. De één na laatste x dat ik je had gezien was het weer als vanouds en zelfs vriendinnen van mij waren heilig ervan overtuigd: spreek weer met hem af! Maar nee...de laatste x gedroeg je je als een klootzak. In der loop van tijd ben je veranderd en dat zeggen je beste vrienden ook. Wat heeft je zo doen veranderen? Zijn ze zo wreed tegen je gwst dat jij je alleen maar wil bewijzen? Je macho bent gaan gedragen?

Nog steeds zeggen vrienden van jou tegen mij: je bent de liefste vriendin die hij ooit heeft gehad, de rest erna behandelde hem als afval.

Maar ik weet dat het nooit meer goed zal komen, niet zoals jij nu bent.
Alhoewel ik weet dat je vrienden dat altijd gehoopt hadden, nu zien ze ook in dat je zo veranderd bent dat we gwn niet meer bij elkaar kunnen komen.
We waren ooit een team, maar nu zijn we tegenpolen. Vraag me af dat als ik jede volgende keer weer alleen tref, je net zo lief was als toen, of dat je net als in een groep je gaat gedragen als een klootzak zonder enig gevoel.

Ik moet blij wijzen...bij mij speelde er nog gevoelens. Maar nu loop je als een "haan" zonder kop achter elke meid die ook maar een beetje hitsig is.
Bij mij meende je het ergens...

What if? Wat als...dat gaat steeds door me hoofd. Wat als er nou dit gebeurd, of dat was gebeurd? Maar nee...dat wat als is niet meer van toepassing.
Zo is het niet verlopen en hier zitten we dan, beide alleen. Ik wil je hier bij me hebben maar ik weet dat het geen verstandig idee is.

Stiekem wil ik de tijd kunnen terugdraaien, dan had ik het wel geweten. Dan had ik je niet laten vluchten en had ik met je gepraat, want we hebben nooit gepraat, het was een groot raadsel. Had ik de ervaring die ik nu heb maar toen.
Maar weer dat: had ik maar...wat als. Fout...

Ik leef van dag tot dag, afgelopen half jaar is niet makkelijk gwst, want met kerst kregen we verschrikkelijk nieuws te horen wat mijn familie maanden bezig houd en de komende jaren ons zal bezig houden. Ik probeer je te vergeten, maar net als ik een hekel aan je krijg dan vergeef ik je alles weer.

Maar nee...op een dag vind ik iemand die net zoals jou me helemaal gek kan maken! Ik weet dat ik altijd wel ergens een zwak voor je houd maar als ik dat mezelf maar aanpraat dat er op een dag iemand is die me beter kan laten voelen dan jou, dan ga ik misschien wel in geloven en soms ben ik je dan ook goed zat en weet ik dat er op een dag een ander in jouw plaats komt..

Dearest...