Hallo,
Heb sinds 2 dagen mijn werk terug hervat na een kleine 2 weken thuis te zijn geweest. Was er een beetje "bang" voor. Wel toffe reacties van enkele collega's. Voel me op mijn werk nog wel een beetje "in de mist", ben voorlopig dus solidair met het weer,...Doet me wel deugd om terug te gaan werken, geeft afleiding en de zorg voor anderen (ben verpleegkundige) is zo intensief dat je, als is het maar even, toch alles "vergeet". Ik voel wel dat ik nog héél snel moe ben en dat mijn concentratie nog niet altijd optimaal is. Ik doe dus echt mijn best om de draad terug op te pikken,...Ik heb enkel mijn klop als ik thuis kom en dan stilval,...weet niet goed hoe ik me moet voelen,...Soms denk ik dan ja, wat voel je nu, maar moet me er waarschijnlijk niet teveel op fixeren en wat komt laten komen,...herkennen jullie dit gevoel, dat het soms wat opgesloten zit?
vrij zijn
Hey kiki,
Dat gevoel herken ik zeker! maar het is toch fijn dat je even je gedachten kan/moet verzetten, onze geest heeft het zo al zwaar genoeg met al dat piekeren. Als je niet goed weet hoe je je moet voelen en bang bent dat je opnieuw in die put belandt, denk dan aan wat je tijdens de dag gedaan hebt, hoe sterk je dan wel was! Wellicht voel je je dan al een stukje beter ;-)Als je toch moet huilen, zit daar dan maar niet mee in,we kunnen niet altijd sterk zijn. Maar blijf er echter niet in hangen, helaas lost dat niks op. Op een dag zul je je weer vrij voelen, maar het zal tijd nodig hebben.
Bedankt rozenblaadje!!
Hey rozenblaadje,
Bedankt voor je steun, begrip,...
Het doet me enorm deugd om hier het gevoel te hebben en krijgen dat we er niet helemaal alleen voor staan!
Je woorden geven me telkens de kracht en moed om door te zetten, verder te gaan,...ook al ken ik je niet, ergens voel ik toch verbondenheid,...iets wat me in deze moeilijke momenten van mijn leven enorm deugd doen. Bedankt daarvoor. Een goede en rustige nacht aan iedereen!