Hoi hoi..

en om even met het laatste te beginnen... Ja dat mag je zeggen

En ik begrijp dat het overkomt alsof ik vooral het haar naar de zijn wil maken... niet geheel onterecht moet ik zeggen.
Maar het feit is dat er een xxxxxxxxx aantal incidenten zijn geweest, waarvan ik de mening (ook) heb , dat het door mijn onzekerheid en aannames en negatieve impulsen zijn veroorzaakt.

Alsof er 2 PBA tjes zijn, 1 die een topper van een vent is, maar ook 1 die pissig en sikkeneurig is als het anders gaat dan verwacht. Ook heb ik te veel verwachtingen gehad die nergens op gebaseerd waren. Dat leidt ook weer tot frustraties.

Als zij aangeeft dat t haar pijn doet, heb ik gereageerd door uit te leggen wat het met mij deed dat ze me dat schreef... dat vatte ze op als dat ik mijn gevoel belangrijker vindt dat die van haar op dat moment. Ik bedoelde juist aan te geven , dit doet het met mij omdat jij nu verdrietig bent door een actie van mij, maar dat stat er dan niet en wordt het niet zo gelezen.

Overal zitten 2 kanten aan en ook mijn gevoel moet en mag er zijn, maar een situatie waarbij zij voor haar kinderen kiest en ik daar even slecht mee kan omgaan vindt ik mijn probleem. Dan kun je het hebben over de manier van communiceren, ok, maar het niet kunnen omgaan of balen van de situatie is aan mij. dat gevoel zal ikzelf moeten bewerken.

Een situatie waarbij ik voorstel om iets te halen uit t werk, krijgt een reactie dat ze mij niet nog meer wilde belasten (indertijd speelde dit) waarop ik helemaal flip en reageer dat ze nou maar s moet ophouden voor mij te denken, datr ik dat zelf allang heb gedaan etc etc en vervolgens ben ik zo boos dat ik ook aangeef er uit te stappen.

Zij wist niet beter dan dat ik op de fiets was, niet wetende dat ik die dag bewust de auto pakte om juist die dikke BBQ te kunnen halen voor haar.....

Weet je en dit zijn wel voorbeelden waarbij je het over de communicatie hebt, voor de rest is het gevoel wat er is onstaan een dingetje waar ik moet zien om te gaan.
Hier heb ik intussen grote METERS in gemaakt , maar het kwade zaad is gezaaid.

Ik ben zeker de mening toegedaan dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen gevoel, ook gezegd dat ze daar echt zelf mee aan de slag moet, omdat het negatieve nu blijft overheersen . Dat zal er echt tussen uit moeten wil het een nieuwe kans van slagen hebben.

En ja, ik heb en labeltje genaamd ADHD wat bepaalde trekjes meebrengt als impulsiviteit, daar komt dus ook die FAcebook actie vandaan, eerst reageren dan pas nadenken ... of pas nadenken als de reactie er is...

En ook hier, de keerzijde van de medaille is, zij kiest er voor om alle posts en likes etc van mij te blijven ontvangen.
En hard of niet, dat heb ik wel zo aangegeven "meiod , je hebt een hele gemakelijke manier om daar geen last van te hebben ... dat het ontvolgen!! "

Enfin... er zijn er 2 nodig om ruzie te maken en je kunt alles willen oplossen, ze is gewoonweg enorm de moeite waard, dus vooralsnog ga ik voor het grotere plaatje ipv alle kleintjes te willen aanpakken.

Tegelijk er zit gewoon nog zoveel potentie in ons en ook ik vindt haar enorm de moeite waard, ze is geen mieper die zichzelf zo zielig vindt. Ze ligt duidelijk met zichzelf overhoop en in ieder geval heeft dat met mijn aannames en overhaaste conclusies te maken.

Hoe dit verder gaat, ik weet het eerlijk gezegd niet, er zit nog steeds potentie in zoals ik het omschrijf, voor hoelang...?
Ik ga het nu anders aanvliegen bedenk ik me zo.. eens zien wat er gebeurt als we ook een gewoon leuke avond met zn beiden gaan doen. Niet alles hoeft morgen klaar, maar er moet een positieve impuls bijkomen.

Ik vindt het super en het helpt mij in ieder geval dat jullie mijn blog lezen en ook antwoorden, ik waardeer het enorm.
Mijn dank ervoor