Ik weet niet meer hoe ik moet voelen, wat ik moet voelen, naar wie ik me kan richten, wat ik moet doen, wat ik moet geloven, naar wie ik moet luisteren. Ik ben nog aangedaan door mijn ex lelijke woorden via whatsapp! ik moet genieten en blij moet zijn met wat ik nu heb! Hij duidt de relatie die ik met hem had, maar ik weet dat hij mooie woorden zegt, en als ik daar ben zegt hij dat ik me niet moet gaan binden en dat het nooit meer kan worden, en nu (sinds ik weer terug ben na 5 maanden en meneer heeft niks van zich laten horen) zegt hij hele andere dingen.

Hij zei dat ik niet meer de leuke gezellig avontuurlijk vrouw was die hij leuk vond! Waar slaat dat nou op ik ben net terug uit verwegiestan, ik had nooit die e-mail moeten sturen om duidelijkheid te krijgen. Ik was in een good place met me zelf nu ben ik weer even verdwaald uit balans geraakt. Als ik niks van me had laten horen, had hij dat waarschijnlijk ook niet gedaan. of wel en dan was er niks aan de hand. ik wil te graag volgens mij met hem iets beginnen en ik ben te snel voor hem, denk ik.

En nu na de lelijke ruzie denk ik dat het helemaal over is en dat het vlammetje wat langzaam voor mij aan het gloeien was nu gedoofd is en zelfs de lont kwijt is. Ik geef mezelf de schuld, had dan die e-mails niet gestuurd. En als hij had gereageerd had, had het daar bij gelaten. Ik zie mezelf als een onbetrouwbare bron van ongeluk die ik zelf overkom. Deels is dit waar geluk maakt een mens immers zelf.

Dus hoe kom ik er weer bovenop. Ik vrees dat het gewoon weer de volgende dag opstaan is en niet aan hem denken. Me hele leven is al een puinhoop door de domme acties die ik zelf veroorzaak. En ik heb moeite om te genieten, denk ik . Wanneer ik naar facebook kijk bij andere mensen, denk ik zo van ja me “vrienden” die hebben een vriend en een kind enzo en ik zit hier met me 25 jaar maar alleen te zitten bij de pakken,en zelfmedelijde te hebben.

Ik ben bijna vergeten door dit stomme gedoe hoe leuk het was in verwegistan en wat ik veel aan die vrienden daar had. En dat ik WEL LEUK GEZELLIG EN AVONTUURLIJK BEN, alsof me ex me zou gaan vragen om te gaan bunijumpen, en dat ik daar dan nee op zou zeggen, ha me ex bunijumpen, dat jumpen doet hij alleen tussen de lakens.

Ik wil meer uit hem halen, maar dat wil hij niet. Technisch gezien heb ik hem niet gevraagt of hij mijn vriendje wil zijn. Maar vaag het vermoeden dat hij nog niet toe is aan een vriendinnetje.

Alhoewel ik hem steeds zie meer ontwikkelen en groeien, maar …..

Ik heb hem wel nodig, ondanks wat ik in een boze bui tegen hem gezegt heb. Ik heb nodig dat hij er voor mij is, alleen die droom kan hij alleen verwezenlijken en daar heeft hij geen zin in. Goh was ik gewoon alleen maar vrienden met hem vanaf het begin, dan zal het beter zijn gegaan.

Maar nu gaat hij mij vergeten, terwijl ik dat niet wil, maar eigenlijk wel want ik denk dat hij en ik daarvan veel gelukkiger zullen worden. Ik wil graag met hem getrouwd zijn en kinderen krijgen, maar ik zie me niet in gescheiden bedden liggen en elke dag voor hem koken

Ik denk dat ik heus wel een relatie aan kan, en ruzie ook wel, alleen moet het van beide kanten eigenlijk verder wel goed zitten tussen elkaar. En mijn ex die zegt eerst wat, en dan ontkent hij het later. Dus dan voel ik me een beetje stom. hij krijgt een 2 voor communicatie.

ik heb nu behoefte aan meer vrienden, want mijn vrienden zitten her en der of werken, dus niet veel tijd voor leuke dingen.

twee vrienden heb ik al gevonden in het vriesvak: ben en jerry !