Al een tijdje volg ik geregeld de blogs en heb vandaag besloten om lid te worden en wat te schrijven...

Na maanden is er weer geregeld en wederzijds contact met hem... Hij geeft aan geen relatie te willen... Kan me geen antwoord geven op de vraag of hij van me houdt of niet... Heb er bijna om gesmeekt en duidelijk gemaakt dat een JA mij geen hoop geeft, aangezien hij aangeeft geen relatie te willen en dat een NEE mij niet meer pijn doet dan dat ik nu al heb.. Toch geen antwoord.. Maar er is wel elke dag contact.. Waarom weet ik niet.. Mijn positieve kant denkt dat het toch een teken is dat hij me wel in zijn leven wil... Mijn negatieve ik zegt dat hij gewoon medelijden met me heeft, me niet wil kwetsen en verder wel mag maar niet zo bijzonder vindt...

Ik weet het allemaal niet meer... Ik probeer er niet over na te denken en te genieten van het contact dat er is, maar de onzekerheid maakt me kapot soms.. Ik heb me voorgenomen om hem hier niet meer mee lastig te vallen op dit soort momenten en hem de ruimte te geven om het uit te vogelen..

Of ik hier allemaal goed aan doe weet ik niet, maar dit is toch wel iets dan helemaal niets... Ik heb toch weer momenten gehad dat ik bij hem kon zijn.. Hem kon voelen (geen seks), hem kon ruiken... Pfff... Ik voel me echt een puber, terwijl ik dat echt al een tijdje niet meer ben... Waarom ben ik zo verliefd!