Zoals ik hier van de week al neer had gezet had ik een zwak moment. Ik had hem gesmst tegen beter weten in. Geen reactie gehad van hem zoals ik eigenlijk ook wel verwachtte. Slaap sinds ik die beslissing vorige week heb genomen om voorlopig uit zijn leven te gaan weer heel erg slecht en huil ook weer elke avond/nacht. Ik weet dat het de juiste beslissing was en dat als er een toekomst is voor ons het wel weer goed komt, voel me er nu alleen zo verschrikkelijk klote onder. Het lijkt wel of ik voorlopig gewoon niet gelukkig mag worden. Iedere keer als ik denk weer gelukkig te zijn gebeurd er weer wat en val ik weer een stuk terug. Het liefst stuur ik hem een mail waarin ik vertel hoe graag ik zijn armen weer om me heen voel en hem echt wel gelukkig kan maken. We hadden het net weer leuk na die ellende van een paar weken geleden en dan toch weer die twijfels van zijn kant. Het liefst wil ik ook tegen hem zeggen vergeet haar, kom naar mij. Dit kan ik niet doen om de simpele reden dat dat gekleurd overkomt omdat hij weet dat ik wil proberen met hem een goede relatie op te bouwen. Jezus wat is het ineens allemaal ingewikkeld geworden.
Dan krijg je ook nog steeds alle beelden van de afgelopen 2 maanden die door je hoofd spoken en je niet met rust lijken te laten. Ik was ECHT weer gelukkig met hem. WAAROM???? Ik weet het allemaal niet meer. Hoop hem volgende week te zien en ms toch nog even te praten. Gewoon luchtig (denk ik) over de dagelijkse dingen. Jezus ik mis hem echt onwijs. Heb als msn naam ook neergezet:
At the end of a rainbow there is gold, at the end of a river is the sea and at the end of this long winding road is me.
Hij zal wel begrijpen wat ik hiermee bedoel.
Ik ga weer stoppen want het wordt me allemaal weer een beetje te veel.
Liefs Tweety
Lieverd toch...
Ik snap het zo goed, ik voel hetzelfde. Je wilt hem vanalles duidelijk maken, zeker dat hij voor jou moet kiezen. Maar verstandelijk gezien weet je ook dat alleen hij die keuze kan maken en dat hij daar rust voor nodig heeft. Dat je hem moet loslaten, dat dat de enige kans is op een nieuw begin. Ook weet je dat als het niet goedkomt je wel weer gelukkig zult worden. Maar de weg is moeilijk en vol hobbels en kuilen. Maar idd aan het eind van de regenboog (een combinatie van regen en zonneschijn, dus mooie en minder mooie dingen)staat die pot goud en daar gaan we toch voor? En ondertussen probereb we de weg er naar toe zo mooi mogelijk te maken. Zoals beloofd loop ik nog steeds met je mee... Je bent heel sterk en ik ben heel trots op je. Je verdient het allerbeste en op dit moment kan hij jou dat helaas niet geven. Houd hoop voor de toekomst meisje, het komt allemaal goed met jou. Dikke knuffel Pluk.
Lieverd
Ik weet het verstandelijk gezien allemaal heel goed. Alleen die gevoelens spreken alles zo tegen. Vind jou ook heel sterk, zeker hoe je het van de week gedaan hebt. Zei het toen ook al maar je verdient daar echt een schouderklopje voor. Ben onwijs trots ook op je. Hij heeft rust nodig en die geef ik hem ook. Wring me dan ook in de raarste bochten om hem maar niet te mailen/smsen of bellen want het lost allemaal niets op. We maken die weg naar die pot met goud idd zo mooi mogelijk. Samen komen we wel weer op het punt van geluk dat weet ik zeker.
Hey Tweety
Ik geloof dat wij tijdens dezelfde periode op deze site zijn beland. & als ik het goed heb, zijn we ook omtrent dezefde periode weer een nieuwe relatie aangegaan...
Als geen ander kan ik je daarom zeggen dat het inderdaad niet simpel is. Als ik je verhaal lees lijkt het alsof je niet meer echt met ex 1 in je maag zit, proficiat daarvoor. Maar toch blijft er iets hangen, wat dat dan ook is.
Ik ben al weer enkele maanden gelukkig met mijn nieuwe vriend. & we zijn ECHT gelukkig, met hem zie ik de toekomst positief in. Maar toch, die exen. Bij mij was het net 3 maanden uit, bij hem iets meer dan 2. We zien elkaar graag, maar zowel ik als hij hebben af & toe wel eens een moeilijk moment. & dan gaat dat niet zozeer meer om die exen, ik weet dat ik die van mij NOOIT terug wil & hij wil haar ook niet terug, maar gevoelsmatig zitten we allebei een beetje met de angst dat we weer gekwetst zullen worden, dat het weer niet voor altijd is, dat we de pijn & het verdriet opnieuw zullen tegenkomen...
& wat doe je daaraan? Het is gewoon iets wat we moeten doormaken, denk ik. Het vertrouwen moet terug groeien, het besef dat we recht hebben op geluk ook. Ons geluk is een beetje dat we allebei hetzelfde voelen & dat we het er ook eerlijk & open met elkaar over kunnen hebben... We zien elkaar ook bewust niet elke dag, gewoon om wat tijd voor onszelf te hebben & elkaar niet te beklemmen. We zien elkaar graag & op een mooie dag zal dat het enige zijn wat in ons hoofd speelt, weg zullen de exen & de angsten zijn, dat weet ik zeker...
Over jouw situatie: wat je zegt is allemaal waar. Natuurlijk wil je nieuwe liefde je niet kwetsen, maar zoals je wel weet kan een nieuwe relatie overweldigend zijn, als je er nog niet 100% klaar voor bent. Dat zegt helemaal niets over jou & ik weet zeker dat hij een goede jongen is, die het ook liever anders gezien had.
Maar het is waarschijnlijk beter er nu even mee te stoppen, dan verder te gaan & over een jaar te beseffen dat het niet meer lukt. Als hij alles op een rijtje heeft, hoop ik dat hij beseft hoe kostbaar het is iemand te hebben die je graag ziet.
Dat weet je verstand zelf natuurlijk ook wel allemaal, maar leg het maar eens uit aan je hart hee, ik weet wat je voelt...
Heel veel sterkte, hopelijk komt het allemaal goed, zelfs al moet je er nog een tijdje op wachten.
Lieve groetjes, Kami
Lieve Tweety, Heeeel
Lieve Tweety,
Heeeel herkenbaar, en denk voor ons allemaal... gevoel en verstand, dat is zo'n onwijs gevecht.
En toch he, toch gaat je gevoel op den duur ook volgen.... Ene dag een sterke dag, andere dag een rotdag... Maar met kleine babystapjes kom je waar je uiteindelijk wezen moet....
Vol blijven houden hoor, de aanhouder wint... Het komt allemaal weer goed met jou, want je hebt alles in huis om het ware geluk te vinden!
Sterkte,
Liefs lin