Dag allen,
ik heb het nu sinds 2 maanden heel erg moeilijk met de breuk tussen mij en mijn vriendin. Het is onderhand al 8 maanden uit en zij heeft in die tijd nog 6 maanden bij mij gewoond, het waren hele fijne maanden allebei waren we het er overeens dat het uit maken het beste voor ons is. Na dit te hebben besloten en er een last van ons schouders viel hebben we het eigenlijk erg leuk gehad, waardoor ik mijn toenmalige (eerste 6 jaar van de 9) vriendin weer terug vond, vrolijk niet zeurend, ze was gewoon weer leuk. En hier komt het probleem ik ben weer voor haar gaan voelen en hoe, en in dezelfde tijd heeft zij logischerwijze afstand genomen en het meer gaan zien als vriendschap. Nou is het probleem dat zij vrienden wil worden en ik wil haar terug als vriendin. Ik heb haar verteld hoe mijn gevoelens voor haar waren en dit is 2 maanden lang dat ik haar probeer te overtuigen en eigelijk wel obsessief gedrag vertoon waardoor ik haar steeds meer van me duw, ik neem me voor om haar niet te bellen of te smssen, maar dat hou ik maar een dag vol. Nou weet ik dat dit haar niet terug zal brengen en ga hier heel sterk in moeten zijn en ook zijn. Net voor dat zij bij mij de deur uit ging begon ze te daten met een ander, dit maakte het verhaal alleen maar moeilijker voor mij. Uiteindelijk heb ik haar natuurlijk in mijn smeekbede's ervan kunnen overtuigen te stoppen met het daten met die jongen en onze relatie nog een kans te geven. Zij is hier na erg veel pushen uiteindelijk akkoord gegaan en heeft het contact met die jongen verbroken en haaft mij 2 maanden gegeven en haarzelf om te kijken of zij het nog wel zit zitten om het nog een keer te proberen. Ik zie haar in deze komende twee maanden niet snel veranderen van gevoel en mening en het lijkt mij het beste om haar los te laten, maar dat is zo moeilijk. Ik kan ook in deze twee maanden niets goed doen, wat ik ook doe het komt niet zo aan als bij een nieuwe relatie. En zo kan ik wel door blijven gaan in mijn hoofd heb ik dagelijks verhalen over wat ik zou moeten doen, maar uiteindelijk ligt het niet aan mij maar bij haar. Overigens is het uit gegaan omdat wij beiden teveel met onszelf bezig waren waarbij ik wel het ergst was, ik heb haar ook 1 jaar lang van me af lopen duwen, maar nu ze weg is weet ik pas wat ik mis (van Dik H.) tips?? of opmerkingen of aanmerkingen. heel graag.
Waarom kon je niet gewoon
Waarom kon je niet gewoon zien wat je had toen ze bij jou was?????? Mijn vroend duwde me ook steeds weg de laatste twee jaar maar zag blijkbaar nog niet in dat hij me wel wil...ik begin ook afstand te nemen, kan niet anders hij laat me geen keus.
Toch dom hé..waarom kan een mens niet iemand apprecieren als ze bij elkaar zijn???
Vertrouw gewoon dat het goed komt als je dat echt wil. Wees eerlijk tov haar.
Ik was teveel met mezelf
Ik was teveel met mezelf bezig, had het gevoel dat ze mij in de hoek duwde met allerlei plannen en kreeg zelfs daardoor het gevoel dat ik niet meer van haar hield en hhar echt niet meer wilde. Bij het breken werd zij gewoon niet meer zo eisend en toen vond ik haar weer terug. Haar fout was mij niet hiermee te confronteren, maar meer geven aan aan mij en handelen naar mij weer terug te krijgen door alle aandacht naar mij toe te vestigen positief en negatief. Wat ik jou kan aanraden is alle angst opzij te zetten en hard te handelen, want dan pas voelen wij het helaas en laten hem maar vechten om je terug te krijgen. Succes en sterkte.