Helaas ik ben weer terug bij af..
Eind vorige week heeft mijn toenmalige vriendin een einde aan onze relatie gemaakt. Na een korte relatie van 3 maanden had ze besloten dat het niet verder kon op deze manier. Ze raakte langzamerhand overspannen. Ze heeft het te druk, met een zware studie, vriendinnen, hobby's en een de afstand van 45 km die wij van elkaar wonen. Daarbij komt ook kijken dat we allebei andere verwachtingen van de relatie hadden. Zij wat minder met liefde uiten naar elkaar en ik meer met liefde uiten naar elkaar.
Nu het uit is is dat lege hopelose en pijnlijke gevoel weer naar boven gekomen. Ik voel me weer diep ellendig. Het is maar een relatie van 3 maanden, maar toch ben ik harstikke gek op haar en zag het zelf echt nog goed zitten. Helaas niet van 2 kanten.
Gelukkig zijn we op een goede manier uit elkaar gegaan en goed afscheid kunnen nemen. Helaas doet het mij zoveel pijn dat ik haar nooit meer zal zien vanwege de afstand. Wel kan ik zeggen dat deze mooie tijd dan onaangetast zal blijven. Maar toch mis ik het zo, en de mooie dingen die we nog zouden doen.
Ik hoop dat ik er nu sneller overheen ben dan de vorige keer wat dik 1,5 jaar duurde. Helaas komen de tentamens de aankomende weken en lukt het leren niet met haar in mijn hoofd. Net als leuke dingen doen, daar moet ik mezelf echt toe gaan zetten om mee te gaanet vrienden. Ook zou ik een vakantie gaan boeken met 3 vrienden. Dat heb ik ook maar even gelaten voor wat het is.
Ik hou mij maar vast aan, dat als je echt bij elkaar hoort je vroeg of laat weer samen zal zijn
Krijgah
Dat is ook een gedachte waar
Dat is ook een gedachte waar ik me aan vasthoud, maar mss is het beter voor jezelf als je die dingen, die je nu 'zo maar laat', mss toch probeert te doen, ook al staat je hoofd er niet naar, helpt wel om je gedachten even van je ex te zetten.
Hoe moeilijk deze periodes ook zijn, je komt er sterker uit.
Ik zit zelf ook in een situatie waar ik compleet gek ben van een meid maar ze moeten ook zo gek van jou zijn, anders werkt dit niet. Wij blijven altijd achter met het grootste verlies, want zij hebben de relatie nooit gezien of gevoeld zoals jij en ik dat deden. Moeilijk te begrijpen maar iedereen wil iets anders, en als het niet een beetje in dezelfde lijn ligt, loopt het vroeg of laat mis. Wij ervaren de relatie als een sprookje, voor hen is het mss ook een sprookje maar bij hen verliest het sprookje vrij snel de "magie", terwijl er voor ons geen vuiltje aan de lucht is.
Mss maar best voor jou dat ze het na 1.5 maand stopt en niet na 1.5 jaar of langer?
Wees blij voor de mooie momenten die je hebt kunnen delen met haar, koester deze, en ga door met je leven.
Als zij die ene persoon is voor jou zal ze je pad ooit wel terug kruisen, maar hoop er niet op.
Veel sterkte!
Bedankt voor je
Bedankt voor je reactie,
Uiteindelijk kom je er sterker uit:) Het verlies blijft helaas wel groot, en ik baal dan ook heel erg. Eindelijk een super meid. De 3 maanden voelde ik me geweldig met haar, alles ging goed die periode. Nu lijkt het als of je in een dal bent gevallen en alles negatief is, terwijl het buiten toch echt lekker weer is.
Het scheelt inderdaad dat het dan na 3 maanden is. Ze heeft helemaal voor zelfbescherming gekozen. En wilde mij ook niet kwetsen. Ik had zelf het liefst gehoopt dat het stand hielt tot de zomervakantie. Dat we dan veel tijd voor elkaar zouden hebben en een band zouden kunnen opbouwen. Maar dan zouden we na de zomervakantie weer in het zelfde ''schuitje'' vallen.
Ik ben ook hel blij me de mooie momenten die we samen hebben gehad. Ik probeer dan ook als ik er aan terug denk dat ik er met een goed gevoel naar kan terug kijken. Wel laten we elkaar nu in ieder geval even met rust.
Ik vind het wel lastig om niet te blijven hopen, Eigenlijk wil ik niets lievers. Maar weet dat je niet kan hopen en gewoon verder moet.
Weet niet waarom ik ineens
Weet niet waarom ik ineens over 1.5 maanden sprak ipv 3 maand maar doet er niet toe, het resultaat blijft hetzelfde.
M'n ex heeft er ook voor gekozen om mij te beschermen, hoewel dit niet haar taak is, dat is mijn taak. Maar ze hebben uiteindelijk wel het beste met je voor en als ze voor zichzelf uitmaken dat ze jou niet kunnen bieden wat zij denken dat je wil van hen, haken ze af, om je later geen pijn te moeten doen.
Het is idd lastig om niet te blijven hopen, een beetje hopen mag altijd, maar niet tot in het extreme.
Gevoelens zijn een raar beestje en het kan zomaar zijn dat ze je na x aantal weken/maanden toch terug in haar leven wil, dan is natuurlijk de vraag of jij dit nog eens wil doormaken, wetende hoe het deze keer is afgelopen.
Mijn antwoord nu zou ook meteen ja zijn, hoewel ik diep vanbinnen al een zekere schrik heb opgebouwd dat, als we het nogmaals zouden proberen, het evengoed net op dezelfde manier abrupt tot een einde kan komen. En dan zit je weer met dit gevoel, wil je dit echt? Ik niet. Het kan natuurlijk ook helemaal anders lopen maar dat hangt vooral af van hoe je het dan allebei aanpakt.
Het is niet gezond verder te bouwen op wat jullie hadden want dat liep spaak en werkt dus duidelijk voor 1 van de 2 partijen niet. Het beste is met een schone lei te beginnen en vooraleer je daar aan begint, goed met elkaar te praten over hoe jullie dit allebei zien, lukt dit al niet dan zou ik het afraden.
Als jullie echt voor elkaar bestemd zijn vinden jullie elkaar wel weer.
Maar zoals ik al zei, wil je dit risico nog wel nemen? Nu mss wel, maar werk eerst aan jezelf en aan je eigen leven en beslis dan voor jezelf of je dit nog wel écht wil.
Sterkte man!
Dat maakt niet uit inderdaad
Dat maakt niet uit inderdaad nee:)
Wauw ik herken dat er best wel in! Ze kon mij niet bieden wat ik verlangde. Om mij niet te kwetsen heeft ze er nu een einde aan gemaakt en met de hoop dat ik niet zo gekwetst word en gauw een vriendin vind die mij wel kan bieden wat ik wil. Zelf heeft ze het hier ook heel moeilijk mee om te zien hoe ze mij kwetste toen ze het uit maakte. Zelf was ook nog wel gek op me, we hadden ook de weken daarvoor echt nog wel plannen gemaakt wat we nog wilde doen. Ik weet ook dat zij er wel mee zit. Dat is ook niet wat ik wil, het is al erg genoeg dat er 1 iemand last van heeft.
Dat is zeker een lastige vraag, het zal bij mij niet gaan gebeuren dat weet ik eigenlijk wel zeker. Stel dat ze mij wel terug wilt. Ik zou het liefst gelijk naar haar toe gaan en zeggen JA! Maar het is niet voor niets uit gegaan. Ik heb dat dan ook uit mijn hoofd gezet. Maar toch hopen dat we weer bij elkaar komen later. Zal toch een weg moeten vinden om die hoop uit mijn hoofd te zetten en verder te gaan. Maar daar is het nog te vroeg voor denk, het is 3 dagen uit nu. Sindsdien heb ik haar ook niet meer gesproken. alleen die avond nog eventjes, wat heel pijnlijk was. Allebij lieve lovende woorden over elkaar gelukkig. Maar ik mis haar zo de dagen er na nu. Dat is echt vreselijk. Wat dit allemaal met je kan doen zeg. Ook dat het al de 2e keer is. 2 grote liefdes en 2 keer gedumpt. In ieder geval wil ik geen vriendin meer voorlopig.
Bedankt voor de steun