Hallo allemaal
Afgelopen zaterdag heb ik hem weer even gezien. Hij wilde eerst niet, maar toen ik zei dat ik alleen wilde praten, belde hij mij om te vragen of ik even naar het bedrijf van zijn vader wilde komen (hij moest daar iets opmeten). Daar hebben we zo'n 30-60 minuten in de zon gezeten en gepraat.
Eigenlijk ging het nergens over. Een klein beetje weer over dat hij mij zo weer kon verleiden om met hem sex te hebben (waarop ik geantwoord heb dat ik toch niet wilde en dat hij zichzelf dan ook wel voor de gek hield) en we hebben over onszelf gepraat. Over mij, hoe het met mij ging, maar ook over hoe het met hem ging. Hij zit nog steeds in een dip, waar hij al 3 jaar in schijnt te zitten. Is nu weer eens naar een psycholoog geweest, had er een goed gevoel over. Ook vertelde hij mij dat hij het allemaal niet wist. Maar ja, dat weet hij sowieso al 3 maand niet, en waarschijnlijk daarvoor ook al niet.
Hij is inmiddels gestopt met zijn opleiding (waar hij 2-3 maanden mee bezig was) en werkt nu voor zijn vader. Ondertussen maakt hij wat foto's (krijgt kleine opdrachten). Maar zonder die opdrachten vind hij fotografie maar niks meer (terwijl het zijn passie was tijdens onze relatie). Omdat mijn moeder nieuwe familiefoto's wil hebben boven de bank vroeg ik hem of hij die kon maken. Hij antwoordde dat hij dat liever niet deed, niet om ons maar omdat hij nog niet zo goed was in portretfotografie. Hij wilde wel oefenen met mij zei hij... Weet niet wat ik daar van moet denken... Heb gezegd dat ik er voorlopig geen tijd voor heb. Waarop hij antwoordde dat ik er dan maar tijd voor moest maken...
Waar ik nog steeds wel mee zit is dat hij een 'date' gehad heeft. Hij had contact met iemand op MSN en diegene is bij hem thuis geweest (wat ik uit het verhaal kon opmaken). Maar omdat hij verschrikkelijk moe was, zei hij niet veel. Waarop hij weer te horen kreeg van een vriend dat 'hij een beetje saai was'. Hij gaf ook aan dat hij op dit moment iemand niet kon verleiden omdat hij te moe is.
Bij het afscheid pakte hij mijn sleutels af en stapte in zijn auto. Echt typisch hem... Moest dus ff wachten totdat ik weg kon (hij gaf ze uiteindelijk toch terug). Hij gaf me 3 kussen op mijn wang... naja was de bedoeling. Ik wist niet wat ik meemaakte, dus ik kuste niet terug. Hij stoptte maar met 2 kussen.
Ik mis hem nog steeds. Ik kan maar niet wennen aan een leven zonder hem. Ik fantaseer steeds hoe het zou zijn als we nog steeds iets met elkaar hadden... Samen boot opknappen, samen varen, samen bbq-en, samen feesten, samen slapen, samen zonnen, samen tv kijken... Alles wat ik doe, doe ik in gedachte met hem. Ik kan hem niet laten gaan.
Ik denk dat ik hem maar weer eens een tijdje met rust ga laten. Zou misschien beter voor me zijn. Maar hyves blokkeren, MSN blokkeren... heb ik nooit gedaan. Dus is het raar als ik dat nu zou doen. Eigenlijk heeft hij het niet door... maar als ik hem blokkeer op hyves, kan ik zijn pagina ook niet meer bekijken. Alhoewel...ik weet zijn code... (6). Ik weet niet wat het best is om te doen. Ik wil hem nog steeds terug. Hij is the only one... De prins op het witte paard... Op hem ben ik verliefd en zal ik altijd blijven...
@steegje
Hi. Moeilijk, joh! Mijn vaatje met zinnige dingen om te zeggen is al een tijdje leeg. Maar toch wil ik íets doen. Het lijkt me dat hij wel voelt hou jij over hem denkt en nog voor hem voelt. Hij maakt daar niet bewust misbruik van doordat hij aangeeft het niet te weten en dus maar niets te willen. Aan de andere kant laat hij wel steeds vallen dat hij met je zou willen vrijen en het lijkt me erg verstandig voor jou om daar niet aan toe te geven. Je hoeft t hem niet makkelijker te maken dan je al doet en laat hem eerst maar eens aan zichzelf en die 'dip' gaan werken. Hij trekt in jouw nabijheid wel naar jou toe en het lijkt me dat er nog gevoel zit bij hem.
Dat wel of niet blokkeren van Hyves/msn is een veelbesproken punt hier. Ik kan je alleen maar vertellen dat ik het vanmorgen niet kon laten om haar aan alle kanten te bekijken. Via studentenverenigingfoto's en via Hyves van haar vriendinnen. Erg slecht, vooral voor mij, want op elke foto stond ze met een big smile. Alsof ik een klap in mijn maag kreeg. En dat terwijl een groot aantal foto's waren van rond de jaarwisseling en ik weet ook dat ze me toen miste en net haar beste vriendin had verloren. Op zich geen reden tot lachen, lijkt me. Wat ik maar wil zeggen, je kunt jezelf gek maken met contact hebben, terwijl je geen contact hebt. En hoewel je er ook een andere boodschap mee af kunt geven, kan het niet meer in de buurt hebben van jou (vertrouwd) hem wel eens wakker schudden. Het KAN, maar het hoeft niet. Volg hierin je gevoel en kies wat het beste is voor jou. Of blokker een van de twee, bijv msn, wat mijns inziens de grootste killer van de 2 is.
Misschien dat er anderen zijn die nog wat zinnigers te melden hebben.
veel sterkte in de chaos!
Hey
Ik zou die laaste 3 zinnen maar weg laten als ik jou was;) Dat is wat mensen die in diepe verdriet en rouw zitten zichzelf aan praten en het genezings procces alleen maar vertragen Ik ken je voor historie niet hoe en waarom het uitging. Maar mijn ervaring is voorbij is voorbij hoe spijtig het ook is.
Verder wens ik je veel sterkte toe, en de kracht om er weer sterker en een mooier mens te worden.
Groetjes
Nico
Vervolg: Weer gezien
Ik heb hem vertelt dat ik soms koppijn krijg van het denken over hem... Hij antwoordde dat hij niet meer wist wat hij moest zeggen. Ik heb terug ge-smst dat het beter is dat hij voorlopig maar even niks meer zegt.
En dat doet hij nu al 2 dagen. Heb m niet geblokkeerd ofzo, maar hij is netjes stil. Als ik hem blokkeer kan hij namelijk mijn naam ook niet meer zien, waar ik nu in heb staan dat ik alle toetsen dit jaar gehaald heb en dat ik gister heerlijk een terrasje gepakt heb (Bedoeling = hem laten zien dat ik het heus ook alleen kan en dat ik plezier maak). Heb nog niks van hem gehoord, terwijl ik dat wel had verwacht (vooral om die toetsen).
We zullen zien hoe lang het duurt... De vorige keer dat ik hem niet meer sprak (niet afgesproken ofzo) begon hij na een week weer met mij te praten. Afwachten maar...