Het weekend is echt veeeeeel te lang. Om gek van te worden. Eigenlijk erg dat iemand je zo'n klote gevoel kan geven he!
Ben blij dat ik morgen weer moet werken, maar zie nu al weer op tegen de dinsdag en woensdag, want dan ben ik weer vrij. Vanavond met een vriendin en haar vriend uit eten geweest. Was erg gezellig, maar hoe leuk het ook was, hij is elke seconde nog in m'n gedachte. Vanmiddag een stuk gaan rijden in de auto, beetje doelloos, want waar ga je naar toe met dit weer? En dan kom ik net thuis in een leeg huis. Alleen de kat die naar je miauwt. Ja het beestje mist hem ook want van hem kreeg hij het meeste aandacht.
Aan de ene kant wil ik dat hij z'n spullen komt halen en aan de andere kant wil ik ze hier houden, dan moet hij toch weer een keer contact met me opnemen en hiernaartoe komen. Heel de kelder staat nog vol met zijn spullen. Ben niet meer in de kelder geweest sinds het over is. Heb wel al z'n spullen in huis in de kast gelegd zodat ik er niet telkens naar hoef te kijken, maar z'n foto's weghalen kan ik echt nog niet.
En dan constant de gedachte dat we dinsdag lekker weg zouden gaan tot woensdag. Ik hoop maar dat ik wat kan vinden om te doen die 2 dagen en dat ze heel snel voorbij gaan. Als ze net zo langzaam gaan als dit weekend.....pffff.
En m'n vriendin net maar tegen me zeggen: meid vergeet die gozer, laat hem lekker gaan, hij is fout. Ja fout is ie zeker, maar dat maakt het rotgevoel zeker niet minder.