Hallo allemaal,
Dacht dat het allemaal wel weer wat ging 3 weken geleden, maar heb deze week zo'n mega rotweek achter de rug; elke nacht wakker worden en dan van woede, maar ook gemis niet meer kunnen slapen en weer die vraag; waarom, waarom?
Dan die gedachten; verleden jaar deden we dit of dat en hadden het leuk en nu is het voorbij, elke ochtend kijk ik op mijn mobiel; zou hij een sms-je hebben gestuurd? zoiets van "ik wil met je praten, het spijt me".
Verder weer die gevoelens van haat en onmacht en alle dingen die ik nog tegen hem zou willen zeggen, ik heb zo'n spijt dat ik zoveel gedaan heb voor hem, zoveel gegeven en ik had het kunnen weten dat het zo zou eindigen, hij "gebruikte vroeger vrouwen voor 1 of 2 weken" en deed dan of hij ze niet meer kende, dan heb ik het met bijna 6 jaar nog lang met hem uitgehouden, maar hij profiteerde ook volop van mij, ik deed onderhand zijn hele huishouden, nam vaak dingen voor hem mee, liet zijn woede-aanvallen over me heen komen, dit klinkt allemaal heel naar, maar..... het was zo'n mooie man ook, hij kon je het gevoel geven of je de mooiste vrouw van de hele wereld was en kon je keer op keer opnieuw versieren, daarbij ziet hij er zo goed uit, groot, sterk en zo veel zelfvertrouwen en dat brengt me weer op de opmerking in de blog van Panic, haar ex. leek op haar moeder, mijn ex. was precies het tegenovergestelde van mijn verlegen, zachtmoedige vader, mijn vader vond ik nou nooit een "echte mannelijke man" Zou het dan toch waar zijn dat je iets zoekt in een toekomstige partner wat je in je jeugd niet kende, iets nieuws? Ik weet het niet, weet alleen dat deze "superman"ook mij aan de kant zette, het verveelde hem "hij had er geen trek meer in".
Zoals hij zelf altijd zei; ik zou wel 3 of 4 vrouwen willen en al die vastigheid hoeft van mij niet zo.
Dat wist ik en daarom heb ik hem ook nooit geclaimd, wilde hij een weekend alleen zijn, dan kon dat.
Achteraf; hoe vaak heb ik me tijdens onze relatie ook niet afgevraagt; "zou hij niet met een ander zijn"?
Daarom voel ik me ook zo woedend, ik heb me altijd maar aangepast om hem niet te verliezen en uiteindelijk ben ik hem toch verloren en de woedende woorden, zoals huichelaar, loser enz. spelen door mijn hoofd, ik zou hem zo graag de waarheid willen zeggen over de manier waarop hij het "uitgemaakt" heeft, met 1 tel. en daarna nooit meer gereageert, geen gesprek, niks, meneer was er klaar mee!!
Ook vraag ik me af wat hij zijn kinderen, fam. en vrienden verteld heeft als reden, ik ben vast helemaal afgebrand.
Tja, een echte rotweek met zoveel gevoelens en woede, ik hoop dat het ooit wat minder wordt en ik wat rust en acceptatie vindt.
xx