Ik kan niet echt een muurtje houden,en foute mannen ken ik niet..
Enkel mooie liefdes..

ik ben een bofferd!!

Ik begin ook steeds meer en meer respect te hebben voor de mannen hier onder ons..

RESPECT!!

Kiki

Graag gedaan Levensles (wel bewust gekozen naam trouwens).
Wat mijn andere blogs betreft:
Het is een ieder zijn goed recht om critisch te denken of te reageren op deze.
We zijn immers allen mens met al onze positieve en nagatieve gevoelens.
Als ik ze zelf wel eens terug lees denk hmm dat had wel iets minder gemogen.
Maar weet dat ik altijd verwoord wat er dan speelt in mijn gedachten.
En laten we eerlijk zijn het is fijn om opbeurende woorden te horen maar laten we de werkelijkheid niet uit het oog verliezen.
Valse hoop is voor niemand goed.
Zachte heelmeesters maken nog steeds stinkende wonden.

Groet

Duivel.....

Hmm diepe discussie.
Vooralsnog moet je wel weten dat er een wezenlijk verschil is tussen bindingsangst en verlatingsangst.
Dit hoef ik niet uit te leggen dit spreekt voor zich.
Het kan een ieder gebeuren dat hij of zij een relatie niet meer ziet zitten,daar we immers nooit elkaars bezit zijn zullen we dit moeten accepteren en elkaar vrijlaten.
Het is wel zo dat diegene die de keuze maakt om de relatie te verbreken daar meestal al veel langer mee bezig is en dit niet meegeeft aan de partner.
Die partner krijgt dan meestal (uitzonderingen daargelaten) in een keer iets te verwerken wat hij nooit heeft aan zien komen.
Dit voelt dus ongeveer hetzelfde als een plotselinge dood van een dierbare.
Diegene die de relatie verbreekt is dus al veel verder in dit traject en heeft zelf hoogstwaarschijnlijk al zaken uitgezocht of informatie tot zich genomen en begint ook eerder aan iets nieuws.
De gedumpte voelt zich compleet knockout geslagen en is de eerste tijd zich er gewoon niet van bewust wat hem om haar overkomt , het voelt gewoon niet reeel of echt eerder zoiets als een slechte droom.
Over mij persoons:
Natuurlijk wil ik graag een leuke relatie beginnen en inderdaad ben ik bang om mijn ziel en zaligheid wederom te geven om misschien ooit weer te horen nou doei ik ga het was leuk.
in mijn periode van dating ben ik vele leuke meiden tegengekomen waarbij ik hele lieve en mooie meiden en minder lieve en minder aantrekkelijke vrouwen heb verleid of ben verleid.
Allen hebben mijn hart geopend op hun manier maar geen enkele kon mij bekoren.
Al snel trok ik mij terug gewoon door niets meer van mij te laten horen.
En als je mij nu vraagt waarom daarop zal ik je het antwoord schuldig moeten blijven.
Een gevoel van beklemming claimen angst om je helemaal te geven en daarna niet meer , ik weet het echt niet.
Wat ik wel vind is dat ik mensen heel snel bij elkaar trekken omdat ze elkaar leuk vinden de liefde spat er vanaf de eerste weken maar dat ze naar een paar maanden er toch achter komen dat ze eigenlijk niet bij elkaar passen.
Ook het hebben van twee huizen is in mijn ogen niet altijd goed dit wanneer er een meningsverschil ontstaat ze het niet uitpraten maar dat een elk zich terugtrekt naar hun eigen woning.
----------------------------
Als je jong bent en een relatie begint dan groei je naar elkaar toe wanneer je ouder bent heb je je eigen dingen en weet je wat je wel en niet wil dit maakt het in de praktijk daarom vaker moeilijker iets te beginnen.

Groet

Duivel......