Een vraag die wij waarschijnlijk allemaal aan onszelf stellen.... wat werkt nu het beste tegen liefdesverdriet? De volgende vraag is dan wellicht, hoe kom ik er zo snel mogelijk weer vanaf? Twee vragen die misschien een lange tijd door je kop heen zullen spelen. Hebben wij er wel eens bij stil gestaan dat liefdesverdriet lijkt op een traumatische stress-stoornis is? kijk dat is dan ineens heel iets anders en toch hetzelfde! In de psychologie word het nog steeds gezien als hartenpijn, een pijn die jij alleen zelf ervaart.... Het is geen schande om te huilen over je verlies het is ook geen schande om er mee naar de dokter te gaan en toch zijn er velen die zich er misschien zichzelf er wel voor schamen... vaak is de reactie van de buitenwereld (werk, vrienden en misschien familie) van: dat komt wel goed of tijd heelt alle wonden.... daar zit een kern van waarheid achter maar niet voor iedereen gaat deze regel op!

Je kan er letterlijk ziek van worden als je zulke reacties hoort want eigenlijk voel jij je niet serieus genomen in je probleem. Mensen die zitten met "hartenpijn" kunnen de meest vreemde sprongen maken en vaak dan kom je in een hele nare situatie dat je van je rouwproces een dikke groef maakt in je geest. Even ter illustratie. Stel jouw liefdesverdriet blijft hangen (wat vaak lang kan aanhouden) als een naald op een plaat. Elke keer dat zelfde riedeltje wat steeds weer opnieuw overslaat naar dat punt waar het begon, dan word die groef in de plaat alleen maar dieper en dieper.... wat is dan het gevolg? Depressie! Je gaat jezelf verliezen in je eigen verdriet maar erger nog je gedachten, hoe ga je dan verder? Sommige gaan uit wanhoop op zoek naar middelen om de pijn te verzachten of te verdoven doormiddel van drank e.d, dit zal niet de oplossing zijn, integendeel je zal het proces van rouwen alleen maar langer en langer maken en daarnaast ontwikkel jij er alleen maar een probleem erbij! Anderen gaan weer uit wanhoop op zoek naar hoe verwerk ik het dan het beste....
Je komt op internet veel dingen tegen, zo zijn er kwakzalvers die beweren dat liefdesverdriet niet bestaat en beweren dat wij daar zelf doormiddel van een simpele truc als de zogenaamde terugdraai methode kunnen verwerken...... Prachtige verhalen en zeer mooi beschreven. Ze noemen het ook wel NLP..... Weten jullie wat NLP is? Ik wel, ik heb de afgelopen tijd eens bekeken wat NLP is en wat ze nu werkelijk bedoelen daarmee. Maar als ik het even mag omschrijven, het leert je de omgekeerde van de werkelijkheid aan.... gevolg, wegstoppen! Dat is wel het laatste wat je moet doen!

Wegstoppen van je verdriet werkt alleen tijdelijk. Al zal jij je weer even gelukkig gaan voelen, er komt een moment dat het boven komt als er weer iets in je leven gebeurt wat je uit balans brengt, hoe ga jij er dan mee om? Dat antwoord zal je niet bezitten! Waarom niet, omdat NLP je niks leert maar iets afleert. Ik ben vel tegen deze methode zoals jullie lezen, maar dat is niet voor niets! Ik laat mij niet in met deze kwakzalverij, heb mensen in een kliniek zien belanden omdat ze NLP gebruikten om gelukkig te zijn. Ja er zijn instructeurs die een prachtig en erkend certificaat kunnen tonen. PRIMA! Maar ook ik kan een certificaat bedenken en op de markt zetten en er een aantal richtlijnen aan vast plakken. Verder stelt een zo'n certificaat geen ruk voor! Erkend zijn word het wel want ik zet het zelf op de markt... begrijpen jullie wat ik bedoel? Pure onzin!

Wat werkt nu dan wel het beste?

Er mee omgaan! Het voelen dat het pijn doet! Doorleven van je verdriet en dat moet je zorgvuldig en zonder drank of iets in die richting volhouden. Praten desnoods met een specialist en dan heb ik het over een psycholoog of je huisarts. Maar je kan zelf ook veel doen. En dan kom ik weer terug op die groef in je brein. Je moet het afdwingen, blijven hangen in je miserie helpt niet, jij alleen kan die naald vooruit schuiven. Maar dan moet jij hem eerst zelf optillen. De negatieve lijn waar je nu in zit doorbreken. Dan kan je zien dat jij sprongen maakt. Kijk het gaat niet over één nacht ijs maar je kan wel de oefening nu al oppakken, verdriet zal je nog wel even houden maar dat mag. Ga eens dingen doen die je anders nooit deed. Verzorg jezelf (mooie kleding e.d) of kijk eens alleen naar jouw eigen dingen op tv. Lees boeken die je anders nooit zou lezen en ga zo maar door! Liefde is iets moois maar kan je ook bedriegen en je zal lange tijd voelen zoals jij je voelt, maar het kan ook beter, en je hart zal wel gaan bloeien en weer openstaan voor iets nieuws. Want eigenlijk rouwen wij niet om ons verleden.... nee wij rouwen omdat wij afscheid namen van onze toekomst!

Ik lees wel eens verhalen dat je plekken moet vermijden waar je eerst met je ex kwam.... waarom? Mogen wij daar niet meer komen dan nu? Natuurlijk wel! Maak bergen niet hoger dan ze zijn, want daar ben je dan mee bezig. Die berg hoog maken. Straks durf je nergens meer heen omdat je dat al met je ex deed of misschien kom je haar/ hem wel tegen... nou en? Wat heb jij fout gedaan dan? NIKS! Je kan je omdraaien en doorgaan met je leven uiteindelijk doet de ander dat ook! Sterk zijn... keer niet in jezelf en als je merkt dat je het niet trekt, prima oplossing: naar je huisarts die zal je helpen en neemt je echt wel serieus de psycholoog helpt jouw verder!

Fijne toekomst allen.