Gisteren een enorme k*tdag gehad dus 's avonds een tante opgezocht die
ook een beetje last had van ldvd. Ik had expres mijn telefoon thuis
gelaten om te voorkomen dat ik om de vijf minuten kijk of ik wel of geen
sms/oproep heb gemist.
Uiteindelijk een erg gezellige avond gehad, ik kwam pas omstreeks twee
uur thuis. Hij had me twee smsjes gestuurd, de eerste daar vroeg ie in
hoe het met me ging en de tweede van een paar uur later dat ie met wilde
praten, desnoods op neutraal terrein.
Ik wilde hem eigenlijk bellen maar ik vond het te laat dus ik smsde dat
ik net pas thuis was en dat ik me telefoon was 'vergeten'.
Ik heb daar nog niks op terug gehad en de hele dag ben ik alweer aan het
malen waar hij nou over wilde praten. Blijkbaar wilde ie het niet graag
genoeg aangezien ik geen reactie meer heb gehad...
Wat vinden jullie? Moet ik nu niks meer van me laten horen of moet ik hem
smsen of hij nog steeds een gesprek wil??
Klinkt stom: maar ben aan de
Klinkt stom: maar ben aan de ene kant wel jaloers. Zou ook zo graag nog smsjes van m'n ex krijgen. Van hem horen dat hij nog wel met me wil praten.
Het klinkt alsof hij twijfelt, waarom zou hij anders willen praten? Ik denk dat je hem toch maar moet bellen. Als ie dan afwijzend reageert moet je echt voor jezelf kiezen. Volgens mij weet hij het allemaal niet meer. En dan kun je het beste maar voor jezelf kiezen en doorgaan met je leven.
Ik heb hem nu een uur
Ik heb hem nu een uur geleden gesmst, dit keer kon ik het niet laten.
Puur uit nieuwsgierigheid, ben benieuwd wat ie te melden heeft.
Ben eigenlijk wel op alles voorbereid van dat ie me verteld dat ie
een ander heeft tot en met als ie het wil proberen.
Als ie een ander heeft zal ik hem oprecht geluk wensen en pas instorten
als ik alleen ben, mocht ie me op een wonderbaarlijke manier weer
terugwillen dan wil ik er zelf pas over na gaan denken als ie dat
zeker weet. Niet dat ik over een maand weer in dezelfde situatie zit!
Ik heb nog steeds niets terug gehad, hem kennende is ie gister geirriteerd
geraakt omdat ik niet net als altijd binnen twee keer overgaan opnam
en niet binnen ?ɬ©?ɬ©n minuut terugsmsde. Maar ik was er simpelweg gewoon
niet! En denk ik dat ie me vandaag een paar uur laat wachten en zelfs
misschien nog wel een paar dagen wacht.
Hoe dan ook is het gewoon vervelend dat ik eindelijk instem met een
ontmoeting (wel op neutraal gebied!) en dat ie dan niks meer laat
horen. Vreemde vogel, maar wel ?ɬ©?ɬ©n waar ik nog steeds van houd =)
Enne jaloers hoef je niet te zijn hoor
dit brengt ook weer andere
stress met zich mee! Hoe is het verder met jou?
Nou niet zo goed. Word
Nou niet zo goed. Word eigenlijk steeds banger dat ik in het verleden blijf hangen, niet echt mijn eigen leven oppak en dit inmense verdriet blijf houden. Dit komt ook omdat ik op steeds meer onbegrip stuit in mijn omgeving. Zij vinden dat ik nu na 2 maanden echt door moet, ervoor moet kiezen om hem los te laten. Maar het lukt me gewoon niet. Ik mis hem echt iedere seconde van m'n dag. Ik kan er gewoon niet bij dat het over is, dat hij weg is, dat ik al eeuwen niks meer van hem gehoord heb, dat we vreemden zijn geworden voor elkaar.
Tis nu weer even heel erg. Gedurende dag is het missen er ook wel, maar kan ik er iets beter mee om gaan. Het idee dat hij prima verder gaat zonder mij en helemaal niet meer aan het rouwen is, doet zoveel pijn. Ben het even allemaal heel erg zat. De vermoeidheid, het verdriet, het houden van (dat slijt naar mijn gevoel juist helemaal niet).....maar goed.
Wel kinderachtig dat hij jou laat wachten nu. Ben wel benieuwd...hoe ons op de hoogte!