Mensen,

Na zelf een moeilijke tijd te hebben gehad vraag ik jullie om advies.

Ik ben inmiddels al weer bijna 2 jaar verliefd op iemand, slapeloze nachten, geen concentratie, de hele mikmak. Ik zit met de vrouw in kwestie zelf momenteel in ‘vrienden’ fase, in ieder geval ik denk dat zij zo daar naar kijkt. Dit is de situatie:

Twee jaar terug ben ik begonnen met mijn HBO opleiding, waar ik bij haar in de klas kwam. Met een beetje geluk kwam in het 3de blok bij haar in de projectgroep. Alles gezellig, ontdekte elkaars interesse op muziek, sport etc. Toen ik haar pas kende had ik echt een ‘way out of your league’ gevoel, maar na een paar weken had ik de kleine hoop dat ik misschien toch wel een kans maakte. Tot dat ze na een weekend iemand had leren kennen, en vervolgens in een relatie zat. Ik was terug met beide benen op de grond. Het project was voorbij en ik sprak haar nog zelden. Toch kreeg ik aan het einde van het schooljaar een uitnodiging voor haar verjaardag. Ze lag in het algemeen vrij goed in de klas maar ik was de enige die een uitnodiging kreeg dus daar zocht ik, misschien onterecht mrja liefde doet gekke dingen, meteen iets achter. Op haar verjaardag kwam stelde ik me voor aan haar vriendinnen en natuurlijk haar vriend, waarna een van de vriendinnen tegen mij zij: ow van jou heb ik dus zoveel gehoord. Ook geen slecht teken toch?

De zomer brak aan en het contact verwaterde, school begon weer, maar we zaten beide in andere klassen. We spraken elkaar bijna niet en de hoop op iets meer had ik allang laten varen. Echter kreeg ik in januari op hyves een krabbel: waarin stond: Hey, stage begint binnenkort, maar nu bedenk ik me net dat ik je dan een half jaar niet meer zie . Toen ik iets wilde terugkrabbelen zag ik dat het uit was met haar vriend, iets wat ik niet meer had verwacht. Na een aantal krabbels en smsjes stelde ze voor dat we binnenkort iets leuks moesten gaan doen en dat ze binnenkort hier wilde uitgaan. Na een week trok ik me stoute schoenen aan en stelde ik voor om binnenkort te gaan poolen. Ze antwoorde met: ja lijkt me wel leuk! Alleen heb ik het volgende week nogal druk, kan jij volgende week? Ik zou daarna van haar vrijdag een smsje krijgen want dan wist ze wanneer ze moest werken. Na 4 dagen wachten kreeg ik maandag avond het smsje: Hey ik zat te vertellen tegen Karin dat wij wilden gaan poolen en nu hadden we bedacht dat we ook met zn 3en kunnen, kun je zaterdag?

Ik nam dit op dat ze het wilde afdoen als iets vriendschappelijks wat ik best jammer vond. Uiteindelijk is het afspraakje nooit doorgegaan. De vriendin zou rijden omdat s’avonds het OV niet meer reed en de vriendin haakte plots af. Telefonisch vertelde ze mij dit (kon aan haar stem wel horen dat ze het jammer vond er best boos was op die vriendin) Na een tijdje deed ik nog een voorstel, toen kon ze niet en de week daar op was op vakantie. Terug van vakantie wachten ik een weekje met het plannen van nog een afspraak. Toen ik een derde poging wilde waagde per sms kreeg ik na 2 dagen als reactie terug: dan zit ik een weekend in Rotterdam… Tijdens het wachten op dat smsje ben ik erachter gekomen dat ze naast mij nog twee andere jongens had gekrabbeld met hetzelfde verhalen: iets leuks doen en dat ze binnenkort met hun wilde gaan stappen. Toen ik dacht las werd in mijn ogen alles bevestigd waar ik bang voor was: ze zag mij niet als potentiële vriend. Na weken in onzekerheid kwam dit alsnog hard aan. Ik besloot zelf geen contact meer te zoeken in de hoop dat ik zo over haar heen kom. Iets wat nog steeds niet lukt, en nu kreeg ik vrijdag een bericht: hoorde net ‘unwritten’ en moest meteen aan jou denken . Wat moet ik in hemelsnaam hier nu op antwoorden? Als ik iets voorstel om iets te gaan doen, kapt ze het alleen af zonder zelf met een voorstel te komen dus maak ik daaruit op dat ze niks wil en dan krijg ik weer van dit soort berichtjes.

Sorry voor het lange verhalen maar ik heb deze gevoelens nog nooit voor iemand gehad en wilde daarom geen details weglaten.

Let me know