Hallo,

Ik heb dringend hulp nodig.
Een aantal maanden geleden kwam ik mijn ex voor het eerst tegen. Ik wist meteen dat het raak was.
Onze relatie begon ontzettend goed, en was goed tot een week voor het uitging. Hij is vroeger ontzettend gepest en gekwetst dus hij was wat voorzichtig. Maar we hadden veel diepe gesprekken over hoe goed dit aanvoelde. Ik ben het eerste meisje dat hij aan zijn ouders heeft voorgesteld. Dus je kan begrijpen dat het serieus was.
We hadden dit alletwee nog nooit meegemaakt.
Al gauw kreeg hij de kans om een baan bij zijn vader aan te nemen, en konden we wonen in het huis van zijn vader. In een andere provincie.
Ik heb mijn kamer en baan opgezegd en we zijn vertrokken.
Ik was er wat eerder dan hij, omdat hij zijn baan nog moest afmaken.

Ondertussen was hij veel aan het regelen, en onderweg en hij reageerde wat botter (in mijn hoofd) op mijn appjes.
Ik werd daar wat onzeker door omdat ik geen goede relaties heb gehad voor hem.
We kwamen in een miscommunicatie en ik zat 's avonds met een wijntje erbij tegen mijn vriendin te klagen via facebook chat. Ik meende er niks van, ik moest gewoon even mijn ei kwijt.
Een week later was hij eindelijk in ons nieuwe huis en praatte we de miscommunicatie goed, en had ik er weer volle vertrouwen in.

De ochtend daarna ging het fout.. Hij las op de ipad wat ik allemaal tegen mijn vriendin had gezegd.
En hij was ontzettend boos, en hij word wat kouder en harder als hij boos is uit zelfbescherming vanwege vroeger.
Die avond belde we, en zei hij dingen als: ik wil dit wel, ik hou van je dit komt wel goed etc.
De volgende dag belde hij dat hij de hele nacht wakker had gelegen en dit niet meer kon.
'S avonds belde we weer en was hij weer wat aan het twijfelen.
Dit ging een paar dagen zo door, tot hij uit het niks zei dat ie me met me spullen op kwam halen en terug bracht naar mijn oude woonplaats. Hij had vrienden meegenomen die dat weekend in het huis zouden zijn, en hij liet zijn neef mee rijden op de terugweg.
We kregen ruzie, woorden, tranen alles erop en eraan.
Toen hij mijn spullen naar de deur had gebracht, keken we elkaar aan en toen werd het raar.
Ik mocht hem niet aanraken, de hele avond dat ik met hem wilde praten.
Ineens mocht het, gaf hij me drie keer een kus op mijn mond en toen rende hij zowat weg.

De dagen erna was hij nog wat koud en praatte hij niet veel. k had een brief voor hem geschreven, en wat screenshots gemaakt van het gesprek met mijn vriendin en na een paar dagen stuurde ik die.
Hij las alles, maar reageerde een paar uur later pas.
Toen hij aan het inpakken, en waarschijnlijk wat positiever begon na te denken.
Want ver weg verhuizen en een nieuwe baan nemen deed hij voor ons.

Nu is het contact ineens heel slecht.
Ik moest een foto van bepaalde post hebben, maar hij reageerde amper.
Ik dacht dat er wat was dus ik belde, maar zijn neef nam op. Ze zouden uitgaan.
5 minuten later verscheen er een filmpje op snapchat, waar er vrienden in de badkamer waren. Zo ook een meisje in bikini.
Ik raakte compleet ik paniek en ik heb hem heel vaak geappt.
Alleen uit het niks leest hij alles en reageert hij nergens op.

Ik begin er gemixte gevoelens bij te krijgen.
Gister is hij officieel verhuisd en meteen moesten er vrienden zijn, omdat hij er niet alleen wilt zijn denk ik.
Het probleem is, zijn vader wilt geen vreemden in dat huis en zijn nieuwe baan zal binnenkort veel tijd van hem vragen.
Even een uur rijden om zijn vrienden te zien gaat hem niet worden.
Ik ben bang dat hi zich nu nog even uitleefd maar straks in het diepe gat valt waar ik nu in zit.
Hij weet wat hij gaat missen, zoals dat ik elke dag voor hem kook etc en dat zei hij twee dagen geleden nog.

Ik merk dat hij wel wilt, maar dan de boosheid overneemt.
Wat denken jullie?

Sorry voor het lange verhaal!