Wat nu?

afbeelding van fireblade

Een onmogelijke liefde.Toch ben ik stapelgek op haar.
Maar het kan bu eenmaal niet zo zijn en daar hadden we ons bij neergelegd.
We hebben fantastische jaren gehad.Ze houdt ook vreselijk veel van mij.
Toch ging het de laatste tijd minder tussen ons.Het leek alsof ze afstand nam.
We kunnen niet samen zijn.We zouden er te veel onschuldige mensen mee kwetsen.
Maar ik genoot van de spaarzame tijd dat we elkaar konden zien.Lieve mailtjes over en weer.
Maar nu niets meer van dat alles.We hebben nog steeds contakt,maar ze laat niets meer merken van speciale gevoelens voor mij.Alleen ditjes en datjes en vriendschappelijk.
Haar er naar vragen wil ik niet.
Hoe nu te handelen?Ik begrijp het niet.

afbeelding van Dani007

Ik denk dat ze niet meer dan

Ik denk dat ze niet meer dan vriendschap wilt. Vrouwen merken vaak aan je stem wat je nog voor hen voelt... Zo ook bij haar vermoed ik... Ze nemen dan dikwijls grotere afstand...

Hoe te handelen?

Ja, je zegt het al, het is voor nu een onmogelijke liefde.. Je kan het nu nog op vriendschap houden en dan stapje voor stapje 'uitwerken', als dat lukt... Meteen opdringen werkt mijns inziens averechts...

Sterkte!

afbeelding van tijdelijk

Ben het wel een beetje met He

Ben het wel een beetje met HereIam eens. Zoals je er nu mee omgaat blijft het giswerk wat er in haar hoofd omgaat. Misschien zijn die speciale gevoelens nog steeds aanwezig, maar worden ze door haar onderdrukt omdat het ?ɬ??ɬ?k voor haar een moeilijke situatie is en zij haar eigen leven weer oppakt, hoeveel pijn het haar misschien ook doet.
Je zult er toch echt met haar moeten praten, en dan niet over koetjes en kalfjes, maar over jouw gevoelens en die van haar. Alleen dan krijg je duidelijkheid.
Even voor jouw beeld, ik zit in dezelfde situatie met uitzondering van de laatste alinea en dat komt, tenminste dat denk ik, omdat ik blijf praten over mijn gevoelens voor haar.