Eindelijk.. vandaag even met z'n 2en gepraat. Dat hadden we nog niet gedaan sinds het uit is.

Ik heb uitgelegd dat ik nog veel voor hem voel. Ik heb voorgesteld om weer opnieuw te beginnen, en het dan veel langzamer te doen. (want de vorige keer zijn we gewoon veel te snel gegaan. We kenden elkaar nog maar een maand en in die korte tijd hebben we gewoon veel te veel gedaan) Maar hij zei dat hij op dit moment geen behoefte heeft aan een vriendin. Hij wil gewoon even genieten van het leven, en zich even nergens zorgen om hoeven maken. Het lag helemaal niet aan mij, maar aan hem. En ik mocht absoluut niet op hem wachten zei hij. Maar ik denk dat dat wel gebeurd. Ik vind hem nog zo leuk, en op dit moment voelt het alsof dat altijd zo zal blijven.

Het ene moment voel ik me super vrolijk en verliefd, maar dan realiseer ik me dat het waarschijnlijk niks meer wordt tussen ons en dan voel ik me vreselijk. Ik weet wel dat ik ik het zonder hem ook heel leuk kan hebben, maar sinds het uit is voel ik toch een soort leegte. Ik denk nog de hele tijd aan hem. Ik weet gewoon niet wat ik nu moet. Moet ik wachten tot hij weer klaar is voor een relatie? (dat gebeurd denk ik toch wel). Of moet ik hem helemaal uit mijn leven bannen en al het contact verbreken? Daar moet ik eerlijk gezegd niet aan denken, want ook al is onze relatie over, we doen zo nu en dan nog wel leuke dingen samen. Gewoon vriendschappelijk. En dat is altijd hartstikke gezellig. Maar daardoor krijg ik wel het gevoel dat ik niet helemaal los kan komen van hem. Ik betrap mezelf er op dat ik altijd net iets te blij ben als hij me uitnodigt om iets te gaan doen. Ik weet het echt even niet meer. Wat is onbeantwoorde liefde toch moeilijk..