Hey allemaal,
ik heb al een tijdje uit met mijn eerste echte vriendje... Ik hield zo ontzettend veel van hem, maar hij niet meer van mij. Misschien denken jullie dat deze relatie niet serieus was, maar we zijn wel een jaar samen geweest...
Na maanden huilen en depressief zijn, begint mijn leven een beetje terug normaal te worden, maar ik mis hem nog altijd zo enorm en denk nog veel aan onze tijd samen... En met veel denken bedoel ik minstens 1 keer om de tien minuten .. Het denken aan hem vermindert maar niet. Hebben jullie dit ook? En gaat dat eigelijk wel weg aangezien het al 5 maanden geleden is en ik toch nog zoveel aan hem denk?
Ook maakt deze jongen deel uit van mijn vriendengroep... Ik weet niet goed wat ik moet doen daarmee..
Ik probeer hem zoveel mogelijk te ontwijken en om te gaan met mijn vriendinnen, maar volgens mijn vriendinnen moet ik hem maar eens uit mijn hoofd zetten en normaal doen tegen hem.
Ik weet niet meer wat ik moet doen: Ontwijken of normaal doen?
Wat denken jullie dat het beste zal zijn voor mijn verwerkingsproces?
Alvast dankjulliewel
Moeilijk, maar wat wil
Moeilijk, maar wat wil jezelf? Kun je normaal doen?
Een ding is zeker, je moet hem loslaten, misschien helpt hè om wat afstand te nemen en bijvoorbeeld alleen met de vrouwen uit de vriendengroep af te spreken. Probeer je ergens anders op de focussen, school, werk, sport, winkelen, een nieuwe hobby.
Het is zonde van de tijd jezelf te blijven kwellen, je verdient beter! Sterkte!