Ik ben nu samen met iemand 2 weken, ik weet dat het niet lang is maar toch ik zie hem wel graag. Ik heb hem leren kennen toen ik uitging, het was nog maar pas gedaan met mijn marokaanse vriend waar ik 7 maand mee samen was. Dus mijn vriendinnen wilden me alles doen vergeten en mij mee uit nemen naar colff. In colff had ik al een tijdje iemand op 't oog. Mijn eerste ontmoeting met hem was namelijk toen hij zijn flesje wodka per ongeluk helemaal op mij uitgoot. Maar ik zei dat het oke was. En nu waren we eindelijk aan het dansen en ja we hadden allebei al een beetje gedronken, dus we kusten elkaar. We gingen naar buiten voor een uurtje en hebben heel de tijd gepraat. Toen kuste hij me opnieuw en zei hij ineens " Dit is niet alleen voor vandaag ik wil je nog zien". Toen heb ik hem mijn nummer gegeven en ik moest door, mijn moeder kwam me halen met de auto, toen ik in de auto zat kreeg ik onmiddelijk een bericht van hem, en zo zijn we blijven sturen met elkaar tot 7 uur 's morgens. de volgende dag ging ik terug naar hem en de dagen die volgden en hij was echt de liefste persoon dat ik ooit tegenkwam. Maar hij had nog een vriendin, maar hij was haar aan het negeren voor mij, telkens als ze stuurden, of belde, antwoordde hij niet. Hij zei dat hij het voor mij deed omdat hij van me houd. Als ik terug thuis kwam kreeg ik onmiddelijk een berichtje van hem, we stuurden heel de tijd met elkaar. Het weekend dat volgde gingen we samen uit met zijn beste vriend en die zijn vriendin. En we hadden een beetje ruzie gemaakt maar dat was alweer bijgelegd. Ik bleef bij hem slapen, dus nderweg naar huis werd hij heel stil, zei hij me dat hij het moe was, het leven, Belgie ( hij is namelijk Libanees ) dus ik vroeg waarom : belgie is zijn land niet, hij heeft veel problemen , hij wil hier niet blijven wonen, hij word 18 dus zijn leven begint pas zegt hij en het is al zo hard.. Natuurlijk ik troostte hem, ik zie hem graag. uiteindelijk gingen we slapen. En ja..we hebben seks gehad. Normaal heb ik niet zo snel seks met iemand, maar..ik weet niet hoe het kwam. Ik vertrouwde hem echt. Hij studeert voor kapper, dus de volgende ochtend liet iemand zijn haar komen doen bij mijn vriend. Het was zijn beste vriend, die zei me dat T. ( mijn vriend ) niet kon zwijgen over mij, zei dat hij het juiste meisje had gevonden voor hem. Natuurlijk was ik blij dat te horen. Later die dag ging ik naar huis.. maar hij begon minder met mij te sturen .. Altyd als ik stuurde kreeg ik een hele dag geen antwoord, of ja soms. en stuurde hij me soms om 15 uur, 17 uur, 19uur dat hij pas wakker is...Ineens ik krijg een bericht waarin hij zei, dat hij zijn gevoelens niet zo toont dat hij me niet altijd kan knuffelen en kussen. "Maar meisje ik hou egt van u besef da" zei hij. Gisteren kreeg ik een bericht, hij wou me van 1 tot 3 zien. want hij moest om 4 uur naar de dokter. Wat ik raar vond want hij was 2 dagen geleden al geweest... dus ik zei neen voor amper 2 uurtjes kom ik niet.. Oke zei hem, zoals je wil schat. Maar ik vroeg hem of hij na de dokter tijd had. Hij wist het niet..Raar eh? dus ik zei hem "stuur me aub ik wil je nog zien ik mis je". hij antwoorde niet.. 2 uur daarna vraag ik "ik mis je ik wil je nog zien wanneer laat je me iets weten" .. hij antwoord niet weer paar uur daarna stuur ik " sgat? waarom antwoord je niet :'(" Geen antwoord... weer paar uur later stuur ik " Ik heb je heel de dag niet gehoord waarom stuur je me toch niet.." Weer geen antwoord.. dan rond middernacht stuur ik een huilend mannetje. En 1 uur daarna stuur ik " Ik hou egt van u besef da.." geen antwoord, nu ik stond op om 12uur. ik verwachte een sms, weer niet...Ik stuurde om 14 uur een sms " sgat waarom negeer je me ik hou van u...:'(" geen antwoord. Ik heb zo bang dat hij hetzelfde met mij gaat doen, zoals dat hij met zijn ex deed..mij negeren voor een ander meisje..Ik ben zo bang om hem te verliezen ik hou namelijk erg veel van hem, ik ben verliefd, ik weet niet wat te doen, ik heb nog niet gehuild ik hou het tegen maar ik weet niet hoelang ik dit volhoud. Pffft...ik weet echt niet wat te doen.
verdriet
Ik heb ook verdriet, maar ik ben de gene die de keus heeft gemaakt, om een einde aan deze relatie te maken.
Ik heb vooral last van schuldgevoel, vind het verschrikkelijk dat ik hem pijn heb gedaan, en nog steeds doe.
Maar ik moet voor mezelf kiezen hij is niet de persoon, waar mee ik verder wil.
We hebben een relatie gehad van 3 jaar. Emotioneel ben ik erg betrokken bij hem, vind het moeilijk om hem lost te laten.
Er zijn zoveel kleine dingetjes die zo gewoon waren en nu niet meer ze zouden nu zo bijzonder zijn. Het samen kletsen, tegen elkaar liggen, een arm om je heen, het gewoon weten dat iemand van je houdt.
Ik wil dit zo graag, maar hij is het niet.
Ik zou willen dat hij de ware voor me was.
En nu ben ik alleen, en af en toe wordt ik ongeveer gek van eenzaamheid.
Het zou zo makkelijk zijn om weer na hem toe te gaan, en zeggen dat ik hem terug wil.
Maar ik weet dat ik na een aantal dagen of weken het gevoel van er klopt hier iets niet krijg.
En dan zit ik en hij ook, weer in dezelfde situatie.
Het is nu doorbijten, en beginnen met mijn nieuwe leven ook al is dat niet altijd makkelijk.