Ik heb al bijna een jaar een soort van relatie met een 9 jaar jongere man. We zagen elkaar niet zo vaak maar ik was wel verliefd. Na een paar maanden werd hij verliefd op iemand anders en was ik toch wel gekwetst. Elkaar 2 maanden niet gezien en daarna voorzichtig het contact opnieuw hersteld. Ik had mijzelf vrij afstandelijk gehouden met het idee "ik wil niet opnieuw gekwetst worden" en "het is leuk zolang het duurt".
Nu zien we elkaar best vaak (al weer 5 maanden) en shit ik word dus weer verliefd en ergens baal ik ervan, maar het gebeurd gewoon.
Ik weet niet wat hij nu precies voor mij voelt. Hij komt vaak en het is gezellig en geweldig. Hij stuurt SMSjes met lieveling. Ik weet dat ik aan hem moet vragen wat hij voor mij voelt, maar te gelijker tijd ben ik bang voor wat hij zal zeggen. Ik voel mij best onzeker hierover. Aan de andere kant als hij hetzelfde heeft schiet dat dus niet op.
Elke keer denk ik weer ik moet het hem vragen, stom dat ik het niet doe. Ben normaal harstikke direct maar nu????
Ondertussen doen de vlinders hun best om naar buiten te komen en denk ik constant aan hem.