Hallo
Sinds half april heb ik (38) contact (berichten en chat) via een datingsite met een voor mij wel aardige man (39).
Ik gaf hem vrij snel mijn gsm-nummer door, hij zei dat hij mij 's anderendaags ging bellen maar het is er nu nog steeds niet van gekomen. Ikzelf heb zijn gsm-nummer niet gekregen, enkel zijn privé e-mailadres.
Hij is begin mei wel met een nieuwe job gestart, heeft heel wat verantwoordelijkheid (directieniveau), heel druk, weinig tijd, veel opleiding, veel werk.
Bijgevolg is hij ook heel weinig op die datingsite.
We zouden eind april onze eerste ontmoeting hebben, maar is niet kunnen doorgaan, een andere date is ondertussen ook al uitgesteld (moest bij zijn ouders omwille van ziekte vader).
Ik confronteerde hem 2-tal weken terug met het feit dat hij nauwelijks reageert op mijn berichten, dat ik de indruk had dat hij mij probeert te ontwijken. Ik meldde hem toen wel dat als hij nu niet reageert het voor mij niet verder hoefde. Omdat het geen goede basis is om iemand te leren kennen.
Daarop reageerde hij heel snel, hij zei dat het veranderen van werk geen ideale situatie is, dat hij nu de voorrang geeft aan het werk, maar dat hij mij zeker wil ontmoeten, hij denkt wel dat het zou kunnen klikken tussen ons, maar dat we ook niet te hard van stapel mogen lopen. Dat ik het niet persoonlijk mag nemen. Dit was ongeveer half mei.
Vorige zaterdag was hij op chat, hij sprak mij onmiddellijk aan, waar hij daarvoor zo serieus was, was hij nu veel vlotter in zijn chatgesprek, hij kwam zelfs flirterig over.
Hij zou die avond willen afspreken, maar zag er niet uit, had insectenbeet op oog, oog gezwollen (heeft mij foto doorgestuurd, dus dat klopt wel). Hij keek er wel naar uit om elkaar te ontmoeten, maar durfde hem op deze manier niet vertonen, hij zou ook weinig zeggen die avond omdat hij er zich niet goed bij voelde.
Hij wil onze eerste ontmoeting in de beste omstandigheden.
Bij het afsluiten van ons chatgesprek was hij heel lief, stuurde mij virtuele zoentjes, iets dat ik zelfs niet verwachtte bij hem.
Het is op dat ogenblik dat ik mij echt gevleid voelde, hij maakte mij echt heel benieuwd.
Sinds die zaterdagavond tot gisteravond 21u was hij niet meer online op die datingsite, hoewel het gisteren wel feestdag was, dus kan hij daar niet het excuus gehad hebben van werk.
Toen ik hem om 21u online zag komen sprak ik hem aan, en opeens was hij weg (offline).
Nu voel ik mij echt wel vernederd, hoe moet ik hierover denken?
Ik heb dit tevoren wel nog eens gemerkt, maar dan zei hij dat hij mij niet online zag bij chat op het ogenblik dat hij online kwam.
Maar nu had ik wel de voorbije dagen al een gewoon bericht gestuurd, maar die heeft hij blijkbaar ook niet gelezen.
Op deze reactie stuurde ik hem toch een bericht, omdat ik mij zo geraakt voelde.
Nu voel ik mij zo ellendig omdat ik dit stuurde, hopelijk deed ik hiermee niets verkeerd.
Ik zit met verschillende vragen:
- is hij wel eerlijk met mij?
- ok, hij heeft het heel druk, verantwoordelijke job, maar als je iemand echt wil doe je toch je best?
- negeerde hij mij gisteren? of zag hij mij niet online bij chat?
- waarom deed hij zaterdag zo lief, flirterig, en gisteren dan opeens afstandelijk?
- is dit negeergedrag? of is het toeval?
Sorry voor dit lang verhaal, maar ik voel er mij wel onzeker door.
Velen zouden zeggen, dumpen, hij is je niet waard, maar ik had er sinds het begin een heel goed gevoel bij, welke zaterdag zeker is toegenomen, maar gisteren kreeg ik dan een zwakte
Graag jullie mening.
Alvast bedankt!
Groetjes
Annetje1975
Lekker laten sudderen
Hoi Annetje,
Deze man is duidelijk niet aan een ontmoeting toe, anders zou hij wel meer moeite doen. Ik zou hem lekker in zijn sop gaar laten koken! Voor zo ver is het kan zien speelt hij nu al het spelletje van aantrekken en afstoten. Misschien is hij over een tijdje wel "klaar" voor je. Of jij daar op wilt wachten is natuurlijk je eigen beslissing. Maar je kan het nu ook voor je gevoel afsluiten en verder kijken. Jij verdient alleen het beste (en ik zeg dit meteen ook tegen mezelf
Ik snap heel goed dat je het graag wil laten lukken, zeker als je er een fijn gevoel bij hebt, maar ja het begint niet echt heel positief in mijn ogen.
Fijn weekend!
DB
Het rare is dat hij zaterdag
Het rare is dat hij zaterdag dan wel voorstelde om tot bij hem te komen (aangezien hij liever niet de deur uitkwam), flesje wijn te drinken, maar als puntje bij paaltje kwam had hij toch liever om het wat uit te stellen, omdat hij er niet goed voorkwam
Ik vind het rare SPELLETJES
Ik vind het rare SPELLETJES Je lekker maken, met flesje wijn en flirten, en verder alsmaar uitstellen. Ik zou afstellen.
(Ik hoor trouwens wel vaker van zulk gedrag).
sluit me ook bij de anderen
sluit me ook bij de anderen aan. Datingsites zijn wat dat betreft de ideale plek om lekker te flirten voor iemand die niet meer wil dan dat, of iemand die eigenlijk door tijd of wat voor reden dan ook niet beschikbaar is voor meer. Het is makkelijk, op afstand, wordt voor veel mensen volgens mij nog niet als 'echt' ervaren, dus is het vluchtiger. Je moet echt voor ogen hebben wat je zelf wilt. Ik heb er genoeg gehad die de spanning leuk vinden, de aandacht leuk vinden maar als puntje bij paaltje komt, komt er niks uit. Dus mijn manier: gewoon niet te lang mailen, niet te lang virtuele kusjes sturen enzovoorts want je kent die persoon niet eens. Het is makkelijk om je te laten meeslepen. Gewoon op korte termijn een afspraak maken om wat te gaan drinken ergens in de stad, onder de mensen. Als dat al niet kan, hoe gaat hij dan een relatie beginnen? Een man die je meteen al bij zich thuis uitnodigt... hmmmm waarom niet gewoon buiten de deur?
En zorg dat je zelf makkelijker in het daten gaat staan, helaas is het een vluchtige wereld, af en toe moet je een beetje een olifantenhuid hebben. Mensen komen en gaan, ik vind het ook niet prettig om zo met elkaar om te gaan, maar het gebeurt en als je zelf serieus bent, dan zul je echt wel teleurgesteld worden door de manier waarop het gaat. Ik herken het wel maar heb mijn eigen houding veranderd. Als iemand midden in een chatgesprek ineens weg is, dan voel ik me niet vernederd, dan denk ik, ok dan niet. Iemand moet gewoon zijn best doen voor jou zoals jij dat ook voor hem zou doen en jou op een respectvolle manier benaderen. Dit soort vaagheden moet je nee tegen zeggen hoor!
Ik vrees dat ik de anderen
Ik vrees dat ik de anderen hun mening moet bijvallen...
Het is al moeilijk genoeg als het na de eerste dates wel leuk is een relatie op te bouwen... Als hij nog niet aan daten toekomt, denk ik niet dat je erop moet wachten...
Je kan altijd wel de deur openhouden... Maar zelfs daar is het volgens mij al te laat voor... Je hebt een ultimatum gesteld en hij heeft je getest... Je hebt laten uitschijnen dat het je niet menens is met je ultimatum en dat weet hij nu...
Je mag dit voor jezelf niet toelaten...
Het is misschien niet wat je wilt horen, maar je moet achter je beslissing staan... Jij bent iemand waard die je wel de nodige aandacht geeft en je laat voelen dat je het buitenkomen waard bent... Als hij jou echt zag zitten, dan deed het er niet toe hoe hij eruit zag (en dan bedoel ik niet dat hij er dan als een hobo moet komen aansloffen, maar een beet of een wonde kan toch geen kwaad)... Trouwens, hij liet het je wel op foto zien, dus waarom dan niet in werkelijkheid?
Ik heb zo ook tijd verspeeld aan iemand lang geleden... En omdat ik het gevoel had dat het klikte ben ik ook iedere keer over mijn eigen ultimatums en grenzen heen gegaan...
Je komt daar echt niet beter uit...
"Maybe he is just not that much into you"
Als hij wel wat wou, zou hij heus wel wat harder rennen. Als hij niet harder rent, dan is er gewoon niks. Hij wil wat aandacht, hij wil wat flirten, thats it. Maar dit wordt niks serieus. Dus bespaar je de ellende, en laat hem los. Niet eens melden dat je weg gaat, maar gewoon wegwezen..... Wat de anderen hier ook al zeggen.
Daten is inderdaad een spelletje waar je een olifantshuid voor nodig hebt. Maar daarom, blijf in eerste instantie ietsje terughoudend, ietsje voorzichtig. Spreek af, bekijk elkaar in de real world, lijkt het niks, dan weggaan. En lijkt het wel wat, dan stapjes zetten. Kleine stapjes, maar wel stapjes. En soms wordt je gedumpt. Soms val je weer. Dan weer opstaan en weer opnieuw proberen. Zo klote is dat spelletje nou eenmaal.