Ik mis hem. Het is niet echt dat ik hem in mijn dagelijkse bezigheden heel erg mis, maar gewoon een soort algemeen zeurend gevoel in mijn hele lijf.
Vraag me af of hij aan me denkt. Vraag me af of hij dan nu echt helemaal gelukkig is met haar. Vraag me af of we dan nooit meer normaal met elkaar zullen omgaan. Maar ook nog steeds dat ontkenningsgevoel. Het gevoel dat me 100 keer op een dag als soort van een shock om de oren slaat: Wanneer houdt dit op??? Wanneer komt hij nou weer terug?
Nou ja, niet dus: hij heeft een ander.
Maar mijn hart wil totaal niet mee met mijn verstand of ratio of hoe je het noemen wilt.
De waarheid is nog te pijnlijk.
Het erge is dat ik echt wel leuke dingen mee maak. Gisteren maakte een lief vriendinnetje me daar ook attent op. Ik heb een bruisend leven waarin een hoop spannende dingen gebeuren.
Dat is ook zo. En ik kan in die momenten ook echt wel genieten. Maar daarna volgt de grote leegte weer, het zwarte gat waarin ik dan weer compleet opgezogen word.
Het alleen thuis komen na zo'n avond. Alleen in bed liggen. Niet dat hij nou zo vaak bij me was in de laatste maanden, maar het gevoel is toch heel pijnlijk.
Er is nul contact. Helemaal niks. Geen smsjes, mailtjes, telefoontjes, niks, nothing, nada.
Er heerst complete stilte.
En ook dat doet pijn. Maar ik wil niet horen dat hij nu gelukkig is, of wat dan ook. Het zál wel, maar als ik alweer dagen van slag ben door het bericht dat zijn facebookstatus van vrijgezel naar relatie is veranderd, dan is de informatie dat hij dolgelukkig is waarschijnlijk genoeg voor 2 weken in een totale dip zitten. Ik doe het mezelf maar niet aan.
Maar het doet pijn. Ook al kan ik er alle theorieën op loslaten dat het beter is zo, dat de relatie een moeizame kans van slagen had en noem maar op. Ik mis hem, met heel mijn hart.
@Senzy
Hoi meis, hier idem dito. Geen contact is er meer, ook niks nada noppes en ja hij heeft nu ook een ander. Ik heb zelfs eergister een foto gezien van hun twee. Ik wist wel wie het was en ja die foto stelde niet veel voor. Gewoon 2 mensen die op een festival een biertje stonden te drinken. Leken wel gewoon 2 vrienden, totaal geen spoor van verliefdheid zag ik. Ik moet je zeggen het is echt een spook, ze lijkt wel een manwijf dus ik ging niet door de grond toen ik het zag. Snap alleen niet goed wat hij met haar moet, het is totaal zijn type niet. Wel een raar idee dat ie nu met een ander is, maar ik moet eerlijk zeggen, het gaat me (nog) redelijk af. Ja en dat rare gevoel door je lichaam ja dat heb ik ook, de hele dag door en zal nog wel even gaan duren. Maar het grote gemis waar jij het over hebt, dat heb ik niet meer denk ik, daarvoor heeft hij me teveel aangedaan. Ik zit vaak te denken, stel dat hij me op een dag zou bellen om te praten, wat zou ik dan zeggen???? Ik heb werkelijk geen idee. Maar goed dat doet ie toch niet dus....
Ik hou mezelf op de been door maar te blijven denken hoe oneerlijk hij geweest is met zijn mooie woorden pfff en ik hoop dat er dan een dag komt dat ik zelfs een hekel aan hem zou krijgen.
Ik had het wel het moeilijkst, gisteren want toen trouwde zijn nichtje en met die 2 mensen had ik altijd een ongelooflijk leuk kontakt. Ik keek zelfs erg uit naar die bruiloft en het met de familie te delen. Ik heb nu alles via haar op fb moeten volgen en ze schreef me ook dat ze het echt ontzettend jammer vond dat ik er niet bij kon zijn. Ik had eerst nog een plan om naar de ceremonie te gaan en dan weer gauw naar huis, maar stel dat ik hem daar was tegengekomen met dat spook van hem pfff Nee ik ben niet gegaan maar wel hele dag aan haar en haar a.s. man gedacht en het feest gisteravond waar die ex van mij dus ook zou zijn met dat nieuwe mens van hem. Daar had ik eerlijk gezegd wel veel moeite mee.
Nou meis, nu heb ik alles van me afgeschreven. Ik had beter een blog aan kunnen maken, sorry
Sterkte weer
Liefs
Vlinder
xx
Fijn om te horen dat bij jou
Fijn om te horen dat bij jou het gemis minder wordt, hoor! Dat is best positief, Vlinder, ik hoop dat je dat ook ziet...
En wat geeft het dat je zo reageert ipv een blog te schrijven, dat maakt toch helemaal niks uit.
Volgens mij ben je nu toch op de goede weg, ik hoop dat ik dat gevoel ook ga krijgen, dat ik hem helemaal niet meer wil.
xxx
Als je nu gewoon eens gaat
Als je nu gewoon eens gaat nadenken dat hij jou ook niet eerlijk behandeld heeft en dat jij dit echt niet verdiend heb. Dat jij daar veel te goed voor bent etc. Zeg dat nou eens een paar keer per dag tegen jezelf. Ik moest daar laatste tijd steeds om huilen want ik vond ook dat ik dat niet verdiend had. Maar nu ipv daarom te huilen krijg ik een soort van woede over me heen. En toen ik vorige week hoorde dat ie een ander had toen stortte ik helemaaaaaal in, maar verder zakken kan ik gelukkig nu niet meer. Heb nu ook die foto gezien die niks voorstelt, dus ja nu is het tijd om eruit te klauteren voor mij en dat ben ik ook van plan.
En dat moet jij ook gaan doen meis. Ik ben er nog niet hoor, ik kan ook weer een terugval krijgen en wat ik zeg hij spookt nog hele dag door mijn hoofd, dat wel en dat gaat ook niet zomaar weg natuurlijk, maar ik MOET hier uitkomen.
xxx