Ik weet het nog als de dag van gisteren: september 1998, op het werk, daar stond ze: goh wat was ik verliefd.
Na een moeilijke start samen uiteindelijk een relatie gehad van 6,5 jaar. Met nadruk op had.
2 kinderen hebben we gekregen, waarvan de jongste na 2 dagen na zijn geboorte is overleden. Hij was te vroeg geboren en geen kans om te leven.

Nu sinds afgelopen week, is mijn wereld kapot. Ingestort, want het bericht kwam: Ron, ik ben verliefd op een ander, en dit is wederzijds.
Ik lachte maar wat, dacht dat ze een grapje maakte.
We woonden niet bij elkaar, we hadden een vreemde relatie. Zij haar stekkie met onze zoon, ik mijn eigen stekkie. We deden veel met elkaar, en waren ook gek op elkaar, maar een hecht gezinnetje waren we niet.
Vaak hebben we het er samen over gehad, dat we elkaar niet los zouden laten.

En toch is het gebeurd. Onverwachts, niet zien aankomen, begint het nu tot me door te dringen dat ze echt weg is.
Verliefd geworden op iemand die zomaar bij haar moeder een nieuwe keuken aan het plaatsen was.
Rare is ook nog dat hij dezelfde voornaam heeft als ik, en grappend van de week, zei ze tegen mij dat ze zich dan ook niet kan vergissen op de bank.

Nee, ik ben er kapot van. Loop de hele dag te denken, en als ik haar met die nieuwe vriend zie kussen in mijn gedachten, draait mijn maag nog eens om. Nooit geweten dat ik zoveel om haar geef.
Vandaag is ze voor het eerst naar zijn huis. Hij heeft zelf 4 kinderen, waarvan 2 woonachtig bij hem. Ze heeft me dat verteld, maar eigenlijk wil ik dat soort dingen niet weten.

Morgen komt voor het eerst mijn zoontje bij mij. We hebben afgesproken eens per week en dan 5 uurtjes, van 9 uur tot 1 uur.
Alleen zij zal er ook bij zijn, en dat doet weer pijn.
Zij had al eerder afscheid van mij genomen, zij voelt de pijn niet, die ik nu moet doorstaan. Zij is verliefd op een ander, en gaat een nieuw leven beginnen.

Ik heb veel verdriet, en zie door het bos de bomen niet meer.
Ik huil als een klein kind, maar ik moet het ergens kwijt.

Ik hoop dat jullie mij als steun willen zijn, en een hart onder de riem wilt steken