Vanavond was mijn ex langs, nadat hij een aantal weken op vacantie was. Ik vroeg hoe was de vacantie? Om met een makkelijk onderwerp te beginnen en niet meteen met een zwaar onderwerp.

Want 3 weken geleden kreeg ik een sms dat ie onverwachts op vacantie was met haar tegen de afspraak in. Hij zou namelijk in Nederland blijven, oa uit respect naar mij (en meer redenen die te lang voeren voor hier). Eerder had hij al vele afspraken geschonden en nu deze ook. Terwijl hij me verweet dat ik hem nooit geloofde en vertrouwde en met zijn hand op het hart tot 10 keer toe gezegd had niet te gaan en dat ik hem wel moest geloven. (Hij probeerde de oorzaak van zijn leugens weer bij mij te leggen, want toen ik zei laat je pas dan hier, zei hij je gelooft me weer niet en als je me niet gelooft dan gaan we toch).
Dus op die sms van onverwachts heb ik een redelijk oversture sms je gestuurd en hij heeft dat geinterpreteerd als zijnde dat ik mezelf wat aan zou doen. Toen heeft hij niet mij gebeld of mijn vrienden en familie, maar vrienden van hem, die ziek zijn en uit paniek naar de politie gegaan. Politie op mijn dak, hij vond dit alles geheel terecht.

Affijn nu vertelt hij dat ze eigenlijk maar een paar daagjes met familie van haar ergens heen zouden gaan, maar dat zij had voorgesteld uit wraak daarheen te gaan waar het voor mij gevoelig ligt (waarover we de afspraak hadden dat hij niet heen zou gaan), en dat ze hoopte dat ik echt mezelf wat aan zou doen en hij ook.

Ik werd boos en stuurde hem weg en vroeg hem of ze 14 jaar waren, wraak op iemand nemen die jullie moedwillig pijn doen. Hij wilde daarbij nog dat ik dat begreep en vond het een terechte reactie. Ik zei nog met zo een vrowu wil je een relatie, een vrouw zonder hart.(Ik kon er al niet tegen als een van mijn relaties altijd maar negatief was over zijn ex).
Omdat we niet uitgesproken zijn over andere zaken stelde ik voor hem later deze week maar verder te spreken, hij kon verder niet en stelde voor toch nu verder te spreken.
Hij zei ineens ik doe je steeds zoveel pijn en weet niet waarom en ik lok steeds een escalaties uit. Ik heb daar in mijn vacantie veel mee bezig geweest en ben er niet uit waarom ik het doe.

Ik vroeg of dat verhaal van het begin nu wel of niet waar was en waarom niemand die hij dan hierover gecontacteerd had zoiets had van als je dat denkt, dat ze zich wat aandoet, zal jij ook wel iets op je kerfstok hebben. Waarom bel je haar niet?
Nee, iedereen had hem gestimuleerd, vooral dat te doen wat mij pijn zou doen. Hij was namelijk zo pissed over de sms dat hij maar wat gal heeft lopen spuien over mij. Maar hij had niet vertelt wat hij allemaal gedaan had. Mij werd wederom duidelijk dat hij me weer negatief gemaakt had om er zelf mooi en zielig uit te komen. Hij was overstuur en boos zei hij en nu had ze gezegd, zullen we dan ipv met mijn familie een paar daagjes samen weg gaan. Dat was toevallig precies de plek die voor mij zo gevoelig lag. Dat hebben ze gedaan en ze hebben daar flink lopen blowen (jammer genoeg niet opgepakt sorry hoor) en hij heeft het superleuk gehad. Ik vroeg dus ze heeft mij niet doodgewenst? Nee zei hij, niet echt. En jij? Soms, zei hij.

Maar ja onverwachts op vacantie, das 1 met een geleende auto, hoezo onverwachts? en 2 de kleding voor een koud of warm land? ....Wat is nu onverwachts en welk van de verhalen is waar? Zet zij zo harteloos druk op hem of verzint hij het om een escalatie uit te lokken. Waarom blijft hij me pijn doen, terwijl hij een ander heeft en het niet nodig is? Wat is dat toch? Zal ik haar mailen en vragen of het waar is?

Verder zegt hij ook nog het had tussen ons (hem en mij) goed kunnen blijven gaan, ik weet niet waarom ik het stuk heb lopen maken, wzegt hij met mijn leugens en zo, want ik besefte dat pas achteraf. Maar toen liet ik het ook steeds op een escalzties aankomen door te liegen en valse dingen te zeggen. Daarom wilde ik niet verder.

Ik zei is het niet zo dan, dat je al langer bang was me kwijt te raken en het daarom stuk maakte, zodat je me kwijt raakte. En als het te dicht bij kwam, te confronterend werd wilde je dat enerzijds wel en anderzijds maakte het je bang en liet je het escaleren om pijn ipv liefde te voelen ...hij denkt van niet.
Of doet hij het om zijn misschien toch niet zo gelukkige relatie met haar mooier te maken (suggestie van een vroegere vriend van hem).

Ik weet niet meer wat ik hier van moet denken of hij is zo gek als een deur en zij ook, of hij houdt inderdaad nog van me en duwt het ook weg?

Wat denken jullie en zal ik haar schrijven- zij die zegt ik wil niet eigenlijk dat je nog met haar omgaat? Om haar te vragen hoe het nu precies gegaan is of liegt zij ook.

Eeffie