Wat gek....

afbeelding van leentje

Ik lees hier de verhalen nog eens, het is al een poosje geleden dat ik de behoefte had om hier te komen en bijna verslaafd leek aan deze site. Een goed teken? Ik hoop het.

Wat doet ldvd ongelooflijk veel pijn, dat weet ik wel. En wat kan het soms lang duren voordat je je beter voelt, voordat je niet meer elke dag of zelfs elk moment van de dag wil huilen, janken, instorten, ziek zijn van weet ik het wat, gemis of zoiets. En het gekke is: langzaam aan wordt het minder, gaat het zelfs over en krijg je weer plezier in dingen, je wil weer naar buiten, lachen, genieten...

Voor iedereen die nu ongelooflijk veel liefdesverdriet heeft: het gaat echt over, het wordt echt minder. laat je gaan die weken, maanden, stort even in, huil de hele dag, denk de hele dag aan niks anders en opeens zal je je beter voelen, echt waar...

Veel sterkte allemaal en de mensen op deze site zijn echt geweldig!!! Glimlach

afbeelding van roel32

Groot gelijk leentje!

Groot gelijk leentje! Maanden geleden zou ik je helemaal niet geloven en dacht ik ook dat het nooit over zou gaan. Tuurlijk zijn er af en toe wel dipjes, maar ik vraag me soms af; zou ik die dipjes ook niet hebben als zij er was? Zeker wel.

afbeelding van wesley74

het wordt minder...

Inderdaad, het wordt minder, het zal inderdaad overgaan. Zo erg als ik het in de eerste maand heb gehad, heb ik het nu niet meer. Het verdiet, pijn en het gemis worden minder. Betrap mezelf er steeds vaker op dat ik me gewoon beter voel. Mensen in mijn omgeving valt dat ook op. Jammer is dat ik verder niet echt personen in mijn omgeving heb om dingen mee te doen en naar buiten te gaan.

Ook ik wens iedereen, die net als ik nog midden in de verwerking zit veel sterkte en kracht toe en sluit me verder volledig bij Leentje aan: "de mensen op deze site zijn echt geweldig!!!". Iedereen bedankt!

Wesley

afbeelding van jelle71

Het klopt!

Het wordt echt minder. Ik ben er nog niet hoor, dat nog echt niet maar ik zei vandaag toevallig nog tegen een vriend dat de schrijnende pijn alsof iemand een mes in je hart ronddraait, nu echt weg is. Ik voel alleen nog wat verdriet en frustratie maar de echte ontzettend allesoverheersende pijn waardoor je bijna geen lucht meer krijgt, is echt over..

Ik voel me niet gelukkig nog maar ook niet meer heel ongelukkig!

We komen er echt wel maar je moet het ook echt willen heb ik gemerkt.

afbeelding van Sugar

wat leuk!

Ik zit deze blogs echt met een smile op mijn gezicht te lezen. Ik wet namelijk nog van leentje en roel in ieder geval hoe jullie je een tijdje geleden nog voelden. En dat ik toen zei dat het met de tijd beter zou gaan..... en kijk nu! hihi. Echt super voor jullie! En het zal ook steeds beter gaan. Elke dag een beetje.... hou vol!

Liefs, sugar

afbeelding van roel32

Ik herriner het me nog

Ik herriner het me nog Sugar! haha. Ik zat toen wanhopig, piekerend en jankend aan haar denkend, een pakje peuken tot 5u 's ochtends te roken terwijl ik er om 6u weer uit moest naar mn werk.

groetjes roel

afbeelding van leentje

Ow bah ja. En maar huilen,

Ow bah ja. En maar huilen, dag in dag uit, niet meer willen en kunnen werken, ziek naar huis, terwijl ik niet echt ziek was. En nu betrap ik me er weer vaak op dat ik ECHT lach, dat ik weer geniet van de kids op mijn werk, van uitgaan, winkelen, kletsen en dat ik weer blij ben dat het weekend is i.p.v. blij zijn dat het weer maandag is. Ik kon ook niet geloven dat het ooit beter zou gaan, maar 't is toch echt zo.... Glimlach.

Morgen schijnt de zon weer....

afbeelding van coach

Enkelen hebben meer geluk

Ja met verloop van tijd gaat het steeds beter en beter. Bij enkelen onder ons gaat het zeer vlug, ik ben er zo eentje!

Niet dat ik geen gevoelens heb maar op de wijze hoe ze onze relatie heeft afgebroken, hoe ze het verloop van de echtscheiding wil afhandelen, de kinderen die bij mij willen blijven wonen en de steun van broers, zus, vrienden en vriendinnen en zeker de steun en begrip hier op het forum niet te vergeten.

Drie maandjes en al bijna aan het einde van de tunnel, ik zie het licht en voel de warmte van de zon al. Dat is toch snel als je bedenkt dat ik mijn ex van 14/02/1981 ken en een huwelijk van bijna 21 jaar erop heb zitten.

Sterkte aan de gene die nog niet zo ver zitten, na regen komt altijd de zon tevoorschijn.

Coach,